สัมผัสผิวของริ้วคลื่นพัดกลืนหาย ทอดเกลียวสายสัมพันธ์รักสลักฝัน คู่เจ้านางนวลน้อยคล้อยตามกัน ด้วยผูกพันเธอฉันมั่นอุรา อรุณรุ่งอุ่นไอในสายหมอก สายลมบอกอย่าตระหนกตกใจหนา ฉันห่มลมห่มหนาวก้าวผ่านมา ให้กายาแนบรักอยู่คู่ใกล้กัน วันฟ้าสวยด้วยเมฆน้อยลอยไหวไหว นางนวลเจ้าบินขวักไขว่ใจสุขสันต์ ฉันก็จะพัดพลิ้วละลิ่วพลัน พยุงปีกเมื่อเธอนั้น...พลันอ่อนแรง และเมื่อฟ้ามืดลงเธอคงหลับ ฉันจะกลับเนรมิตผลิตแสง สะกดไม้ใบดอกออกสำแดง ระบำแห่งคืนสกาวที่ยาวนาน ยามเธอเหงาเศร้าซึมแสนสับสน ฉันจะดลมนตราจิตอธิษฐาน ให้เธอชื่นสดใสใจเบิกบาน ด้วยลมรักพาดผ่านสัมผัสกาย เธอเห็นไหมฉันอยู่ในทุกแห่งหน อยู่เบื้องบนเบื้องล่างทางทุกสาย อยู่ทุกที่มีเธอมาปรากฎกาย ซุกซ่อนภายใต้ม่านแสง...แห่งตะวัน
ม่านแสง แห่งตะวัน 2 ธ.ค. 2547 12:27 น. - ID 66793 
930
1
0
2 ธันวาคม 2547 15:02 น. - comment id 382484
สวัสดีจ๊ะ..สายลมหนาว เธอเดินทางเข้ามาเยี่ยมเยียนสม่ำเสมอ ทำให้ข้างกายของฉันไม่เงียบเหงา แม้การมาของเธอ จะหนาวเหน็บในบางครั้ง และอบอุ่นในบางครา แต่ก็ทำให้ฤดูกาลนั้นมีสีสันต์ และงดงามต่อความรู้สึก แม้ล่วงเวลานานปี ผู้หญิงใต้เงาฟ้า ยังคงสัมผัสถึง ความอบอุ่น ณ ปลายฟ้า แม้จะซุกซ่อน อยู่ภายใต้ม่านแสง แห่งตะวัน แต่นั้น ก็มากค่า เกินสิ่งใด ^___^ สวัสดีสายลมหนาว...แวะมาทักทายจ๊ะน้องม่านแสง กลอนไพเราะมาก ๆๆ คะ ชอบฤดูหนาวที่สุด รักษาสุขภาพด้วยละกัน
2 ธันวาคม 2547 19:16 น. - comment id 382614
สวัสดีครับ พิ่แอ็ปเปิ้ล ดีใจจังเลยครับ ที่พี่แอปเปิ้ลแวะมาชม แถมแต่งกลอนเพราะๆไว้ให้อ่านด้วย ~^_^~ ช่วงนี้เข้าหน้าหนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะครับ ชอบบทกลอนที่พี่แอปเปิ้ลแต่งมากโรแมนติก และพริ้วไหวมากครับ (ขอบคุณมากครับสำหรับกอลนไพเราะและความห่วงใย ^__^)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
