หน้าส่วนตัว
1. สวัสดีครับคุณครู จำผมได้ไหม
ผมสมดี บุญโอบ ผมเคยเรียนชั้น ป. 5 กับครู
2. สมดีเหรอ เธอนั่งใกล้ลังกระดาษ หลังห้องใช่ไหม
3. ใช่แล้วครับ ครูจำแม่นมาก
4. บางอย่างครูก็ลืมไปแล้ว มีบางอย่างที่ยังจำ
5. ครูแข็งแรงนะครับ
6. เธอดูแข็งแกร่งขึ้นนะ คล้ำกว่าเก่า มีลูกเมียหรือยัง
7. ยังครับ ผมกะจะไม่เอาเมีย
8. ทำไมล่ะ
9. ผมจน
10. อ้าวคนจนตั้งมากมายก็มีลูกเมียนี่
11. ครับ ผมก็เห็น หลายคนก็มีความสุขดี แต่ผมหวาดกลัวการครองรักครับ
แล้วครูมีลูกกี่คนล่ะครับ
12. ครูยังไม่มีเมียเหมือนกัน
13. ทำไมเล่าครับ
14. ความรักเป็นพันธะที่เจ็บปวดเกินไป
15. อืม ..
16. อืม........
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 29 พ.ย. 2547 16:03 น. - ID 66547 
999
9
0
29 พฤศจิกายน 2547 16:23 น. - comment id 380558
คมมากครับ กับคำและนัยยะที่บรรจงสื่อ ๚ะ๛ size>
29 พฤศจิกายน 2547 18:21 น. - comment id 380596
จริง ๆๆ ด้วย แหละ แปลว่ คุง เริดๆ จะไม่มีเมีย เพราะ ความรัก.......ที่เจ็บปวดเกินไป ใ ป่ะ คะ คิคิ
29 พฤศจิกายน 2547 19:24 น. - comment id 380634
... อืม...มีมุมมองที่น่าคิด แตกต่างกันออกไปนะคะ ... แม้ความรักเป็นพันธะที่เจ็บปวด แต่ในตัวของมันเองก็มีความหอมหวานชวนให้ติดหลงอยู่ในวังวนได้เหมือนกันนะคะ รักมีเกิด...ก็อาจมีพรากจากกัน...แต่สิ่งที่สวยงามอยู่เสมอคือ หัวใจสองดวงที่ผูกพันกันด้วยรัก ว่ามั้ยคะ :) ...
29 พฤศจิกายน 2547 19:41 น. - comment id 380640
เข้าใจครับที่คุณตุ๊กตาไล่ฝนว่า คุณดาหลา & ปะการัง ครับ คู่สนทนาคงหันหาวัดมั้งครับ และคุณRobert TingNongNoi ผมเขียนเอาขำครับ
29 พฤศจิกายน 2547 21:35 น. - comment id 380709
ผมชอบงานของคุณมากเลยครับ คุณก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
29 พฤศจิกายน 2547 21:38 น. - comment id 380712
งานของผมออกทางตลกบ่อย ๆ
29 พฤศจิกายน 2547 21:46 น. - comment id 380717
อืมม การมีครอบครัวคือพันธะที่เจ็บปวด ... คุณก่อพงษ์คะ มีลูกสองคนแล้วคุณก่อพงษ์หายเจ็บปวดหรือยังคะ ปวดๆหายๆ หรือไงเอ่ย
29 พฤศจิกายน 2547 21:51 น. - comment id 380721
ฮ่า ๆ ทำงานหนักก็ปวดตามเนื้อตามตัว ลูกก็มาบีบนวดให้ สลับกับไต่ไปตามหลังและไหล่ ก็ปวด ๆ หาย ๆ ครับ ชีวิตคนก็สุข ๆ ทุกข์ ๆ แหละครับ ผมเอามาล้อเล่น ให้อ่าน
30 พฤศจิกายน 2547 00:53 น. - comment id 380850
อยู่คนเดียวก็สุขไปแบบหนึ่ง อิสระ ไม่มีพันธนาการใดๆ แต่ก็ไม่ค่อยมีความอบอุ่นสักเท่าใด เหงา ๆ บ้างบางเวลา แต่การมีคนมาอยู่ด้วยก็หนักนะ สรุปแล้วคงเลือกเหมือนคุณ อิอิ
30 พฤศจิกายน 2547 01:30 น. - comment id 380887
ชอบงานเขียนของคุณก่อพงษ์ มากๆ ค่ะ สวัสดีนะคะ
30 พฤศจิกายน 2547 16:12 น. - comment id 381186
ฮ่า ๆ ความเหงาทำให้เขียนกลอนได้หวานครับคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณคุณกอกกครับผม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
