สัปเหร่อ

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

สัปเหร่อ
มิเคยกลัวความตายมาหมายพราก
แม้จำจากจิตใจมิไถ่ถาม
ไฟย่ำยีชีวินไร้สิ้นนาม
ต้องถูกหามสี่มุมไปสุมไฟ
เคยนับร้อยคอยเผาเอาเถ้าถ่าน
ลอยอังคารให้เห็นเป็นวิสัย
คนรวยจนล้นฟ้ายังอาลัย
ร้องร่ำไห้โหยหามาทักทาย
ไม่มีใครคอยช่วยยามม้วยหมอง
แม้แค่มองแค่หวังก็ยังสาย
จำปวดร้าวเปล่าเปลี่ยวต้องเดียวดาย
ฉากสุดท้ายต่างภพก็จบกัน
ถึงตัวเองนอนเฝ้าข้างเตาผี
สิ้นชีวีใครฝังยังคอยหวั่น
ทั่วทุกทิศทุกทางอย่าหมางกัน
ยิ่งนับวันลดถอยน้อยเต็มที
๒๘/๑๑/๒๕๔๗ ๐๙:๔๙:๔๓ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    28 พฤศจิกายน 2547 13:19 น. - comment id 379712

    แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ
    
    ยังเพราะเหมือนเดิมนะคะ อิ อิ...
  • ดาหลา & ปะการัง

    28 พฤศจิกายน 2547 13:37 น. - comment id 379728

    สัจธรรม ค่ะ  ผลิใบฯ 
    
    
    ความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว ........
    
    ....แต่ว่า.........  มันเป้น  นิรันดร์...........
    
    วางใจ บนความตาย แล้วจะสงบ
  • แก้วประเสริฐ

    28 พฤศจิกายน 2547 14:01 น. - comment id 379741

    ครับเป็นสัจธรรมที่แท้จริงของมนุษย์ที่ทุกคนจะหนีไม่พ้นคนในพุทธศาสนา   งามครับงามจริงๆ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • [ไร้ตัวตน]

    28 พฤศจิกายน 2547 14:43 น. - comment id 379766

    http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_66428.php นี่ก็ความตายอีกแนวนึงครับ
    ยินดีที่ได้รู้จักครับเพราะดีครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 พฤศจิกายน 2547 15:16 น. - comment id 379796

    แม้รวยจนสวยหล่อพอถึงที่
    ก็ต้องจบชีวีนี้แน่แท้
    แต่สิ่งหนึ่งตรึงไว้ในดวงแด
    คือความดีที่เที่ยงแท้ไม่เคยตาย
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • Robert TingNongNoi

    28 พฤศจิกายน 2547 16:15 น. - comment id 379866

     
    ผู้เฝ้าประตูแห่งความตาย ก็ไม่วายต้องลาจาก ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • tiki

    28 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 379889

    คงเป็นทายาทสัปเหร่อคนต่อไปจะมารับหน้าที่
    ค่ะ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    28 พฤศจิกายน 2547 16:36 น. - comment id 379894

    สุดท้ายคนเราก็เท่านั้นจริงๆ ค่ะ
    หากแต่อนุสรณ์ความดีที่เหลือไว้...ไม่ตายได้วยนะคะ
    ....................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    
  • กอกก

    28 พฤศจิกายน 2547 17:23 น. - comment id 379916

    เป็นความจริงที่ทุกคนไม่พ้นความตาย..
    แต่ผู้ที่ต้องวนเวียนกับคนตายที่เรียกว่าสัปเหร่อนี่สิ..นับวันก็คงยากขึ้นเต็มที..
    เดี๋ยวนี้มีสัปเหร่อผู้หญิงแล้วนะคะ..
    
    
    สวัสดีค่ะ
  • ละอองน้ำ

    28 พฤศจิกายน 2547 20:17 น. - comment id 379977

    เป็นเรื่องใกล้ตัวจริงๆ...
  • คนเมืองลิง

    28 พฤศจิกายน 2547 22:04 น. - comment id 380069

    ^_^ เป็นอีกหนึ่งอาชีพค่ะที่คนตายต้องอาศัยพึ่งพา
  • เพราะรัก

    29 พฤศจิกายน 2547 09:35 น. - comment id 380219

    คนเราก็ตายกันทุกคนแระค่ะ
    ช่างแต่งจังอ่ะพี่ไก่
    ไปลอยกระทงกะพ่อแม่พี่ชายอ่ะคะ
    มะเหมือนพี่ไก่ไปลอยกะหวานใจคนไหนหว่าคิกๆๆๆล้อเล่นค่ะเดียวหวานใจข้างๆเอาพี่ไก่ตายละยุ่งเยยคิกๆๆๆ
    คิดถึงเสมอค่ะ
  • ชัยชนะ

    30 พฤศจิกายน 2547 08:22 น. - comment id 380950

    ยัดศพเข้าสู่เตา
    จุดไฟเผาคอยเขี่ยถ่าน
    ตายมาข้าจัดการ
    งานที่ทำคู่ความตาย
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน