**คืนเศร้า มีเพียงเราคนเดียวดูเปลี่ยวเหงา แสงพระจันทร์เพ็ญแขแลเป็นเงา ล่วงรุ่งเช้าลบเลือนเหมือนลับลา **ดวงดาว ยามดวงเดือนส่องเงาพราวเวหา เจ้าก็หมองค่าน้อยด้อยราคา จวบเดือนดับลับฟ้าค่ามากมี **หิ่งห้อย ต้องบินคล้อยรันทดหมดศักดิ์ศรี คราเดือนดาวพราวฟ้าบรรดามี หมดแรงที่จะเปล่งแสงแข่งดาวเดือน **ความฝัน ความมุ่งมั่นของฉันนั้นเปรียบเหมือน ดังกระต่ายหมายปองจ้องดาวเดือน ไม่มีวันคล้อยเคลื่อนมาเยือนดิน