เหยี่ยวอพยพ

นกตะวัน

ในขณะที่หลายคนกำลังถ่ายภาพนกตีทองบนต้นไทร และบางคนกำลังรออาหารมื้อกลางวัน ผมเดินขึ้นไปบนอัฒจันทร์อีกครั้ง เพราะอยากรู้ว่าหลังฝนตกมีนกอะไรมาลงเดินหากินในสนามฟุตบอลบ้าง ผมเห็นแต่นกเอี้ยงสาลิกา (Common Myna) จำนวนมากเดินหากินอยู่กลางสนาม แต่บนท้องฟ้านั้นมีเหยี่ยวบินอพยพผ่านมาทีละกลุ่ม ทีละกลุ่ม แต่เนื่องจากบินอยู่สูงมาก จึงเห็นเหยี่ยวตัวเล็กมาก เป็นแค่จุดเท่านั้น จนบอกไม่ได้ว่าเป็นเหยี่ยวชนิดใด  
เหยี่ยวบินลัดตัดฟ้ามาเป็นหมู่		
แหงนมองดูกลางแดดร้อนแผดเผา
เห็นเป็นจุดรุดไปมากไม่เบา			
ร่อนลอดเข้าเมฆาค่อยฝ่าไป
จากแดนเหนือเมื่อหนาวคราวเย็นจัด		
เร่ร่อนพลัดพรากถิ่นบินไถล
สู่ตอนใต้ในแดนแว่นแคว้นไทย		
แล้วเลยไปมาเลเซียเพลียลงแดง
ต้องอาศัยไอร้อนตอนแดดจ้า			
คอยเคลื่อนพาพยุงไว้ไม่หน่ายแหนง
ติดลมบนทนบินแทบสิ้นแรง			
ผ่านทุกแห่งทุกหนด้นนภา 
พอคิมหันต์ผันมาอีกครานั้น			
ขมีขมันขึ้นเหนือมิเบื่อหนา
กลับสู่ถิ่นดินแดนแคว้นจากมา		
เพราะถึงหน้าผสมพันธุ์กันทุกปี
เหยี่ยวที่บินอพยพย้ายถิ่นผ่านชุมพรลงไปทางใต้ในช่วงเวลานี้ ถ้าหากมีขนาดเล็ก ส่วนใหญ่เป็นเหยี่ยวนกเขาพันธุ์ญี่ปุ่น (Japanese Sparrowhawk) เหยี่ยวนกเขาพันธุ์จีน (Chinese Sparrowhawk) และเหยี่ยวกิ้งก่าสีดำ (Black Baza) ซึ่งชอบไปกันเป็นฝูงใหญ่ ถ้าหากมีขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่เป็นเหยี่ยวผึ้ง (Oriental Honey-buzzard) และเหยี่ยวหน้าเทา (Grey-faced Buzzard) แต่เหยี่ยวขนาดใหญ่เหล่านี้มักบินเดี่ยวหรือไปกันเป็นกลุ่มเล็กๆ
เที่ยวชุมพร แล้วย้อนมาประจวบฯ 21
24 ตุลาคม 2547