. สำหรับผู้เหนื่อยล้า./

kwan

ไม่สายเกินไปใช่ไหม
สำหรับการเริ่มต้นใหม่กันอีกครั้ง
จำได้ไหมใครคนหนึ่งผู้ซึ่งยัง
ฝากความหวังไว้แด่เจ้า...เสมอมา
                   ยามใดที่ร้าวราน
         คนๆนั้นจะเจ็บปวดไม่น้อยกว่า
             ยามที่เจ้าชอกช้ำหลั่งน้ำตา
              ใจของเขาก็ปวดปร่ามิแพ้กัน
                      
                 อะไรอะไรในชีวิต
            เราย่อมมีสิทธิ์ลิขิตฝัน
           แต่ฝันนั้นใช่จะจริงทุกสิ่งอัน
               รักฝันรักจะใฝ่ต้องมิกลัว
                                                      .....จำได้ไหม..?
                                          วันที่ฟ้าสดใสกลับมืดสลัว
                                         วันที่สายชลหม่นมัว
                                       วันที่เธอรู้ตัวว่าเสียใจ
                                      โลกนี้ใช่มีเพียงเราเดียว
                              ที่หน้าเซียวอยู่ใต้ฟ้าอันกว้างใหญ่
                                  ยามที่เจ้า เหว่ว้าทอดอาลัย
                                     ยังมีคนอีกถมไปที่ทุกข์ทน
...มองซิ..! โน่นขอบฟ้า
ยามเย็นย่ำสนธยาก็มัวหม่น
ครั้นแสงทองส่องหล้านภาดล
ความมืดมนก็จางหายมลายไป
อดทนเอาไว้อีกนิดเพื่อชีวิตงดงามสดใส
หนทางข้างหน้ายังไกล
มาเถิด..ก้าวไปด้วยกัน ^_^
_________________________