ห่วงแสนห่วง

ดาหลา & ปะการัง

วันนี้ ...........สุดที่รักของฉันหายไปไหน 
สุดที่รักของฉันเหนื่อยมาก หลับไหล ไปไกลถึงไหนกันนะ 
ความเงียบเข้าครอบคลุม หัวใจ........ 
ตั้งแต่เช้า ไม่รู้หรอกว่า 
เกิด อะไรขึ้น กับสุดที่รักของฉัน.............. หรือเปล่า
......ข่าวพายุ ชื่อแปลกๆๆ นั้น..มันรบกวนหัวใจฉันเหลือเกิน.........
เธอ อยู่กลางระหว่างพื้นดินและพื้นน้ำ............
ลมทะเลพัดโหมกระหน่ำ........
โอย.........ไม่รู้ว่า เค้าเป็นอย่างไรบ้าง 
เงียบเหลือเกิน........รู้สึก ใจหาย อย่างไร ไม่รู้ 
ไม่ได้น้อยใจนะ แต่รู้สึก ห่วงใย เค้ามากกว่านะ 
เวลานี้ความรู้สึก ที่มีอยู่ในใจ มัน ทวีความรู้สึก ห่วงใย เค้ามากขึ้น 
แม้นว่าจะห่างกัน แค่ ไม่กี่ชั่วโมงตั้งแต่ ปลุกฉันจาก ภวังค์............... 
เห้อ ............... บอกไม่ถูกกับ ความรู้สึกวันนี้นะ 
สุดที่รักจ๋า............คิดถึงคุณและห่วงคุณมากนะรู้ไหม 
ขอภาวนา อษิฐาน ...ให้ สิ่งร้ายห่างคุณ นะคะ.....ขอพระคุ้มครองคุณ 
หาก พักผ่อนกายา ขอกระซิบเบาๆๆ ที่ข้างหูคุณว่า 
คิดถึงคุณมากนะ 
ห่วงแสนห่วง