เมื่อวิบวิบแสงแวมเริ่มแต้มฟ้า ม่านความมืดที่ทา ก็ถดถอย เมื่อหมอกน้ำล่วงลาสลายรอย เขียวม่วงครามก็ค่อยคลี่ม่านคลุม เหนือคุ้งฟ้าคุ้งโค้ง-เป็นวงฟ้า ขาวเมฆฝอยจับฝ้า เป็นกลุ่มกลุ่ม เรี่ยเรี่ยรายรายระบายรุม แต่งแต้มสุมทุมขึ้นทาบทา หัวคลื่นนั้นเคลื่อนอยู่ครึกครึก แรงหวนลมดึก-ลมเดือนห้า กำหนดท่วงทีแห่งลีลา ให้น้ำ ให้ฟ้า-ให้ทะเล
คุณภูมิ 25 พ.ย. 2547 11:57 น. - ID 66242 
1306
3
0
25 พฤศจิกายน 2547 12:43 น. - comment id 377683
กลอนน่ารักดีค่ะ
25 พฤศจิกายน 2547 13:35 น. - comment id 377751
กลอนคุณภูมิงามดีน่าอ่านค่ะ
26 พฤศจิกายน 2547 05:31 น. - comment id 378296
จากการสังเกตการใช้ภาษาในการแต่งบทกวีของคุณภูมิ แสดงถึงการใช้คำเป็นภาษาที่ใช้ในวรรณคดีโบราณได้อย่างคนที่มีความเข้าใจ จะติดตามผลงานคุณภูมิต่อไปนะคะ
26 พฤศจิกายน 2547 08:48 น. - comment id 378329
อืม ภาษาวรรณคดีโบราณ อ่านของคุณภูมิกี่บทกี่ครั้งก็พบ ขอกำซาบอาบรสความงาม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
