หน้าส่วนตัว
กงเอ๋ย..กงเกวียน
ผันเปลี่ยนเคลื่อนคล้อยเวียนหมุน
กฎแห่งธรรมชาติคอยเอื้อค้ำจุน
คอยเกื้อหนุนเป็นไปในห้วงกาล
๒
กรายผ่านอุปสรรคร้อนหนาว
กี่หมื่นพันเรื่องราวที่คละเคล้า
หนึ่งตัวตนเพียงร่างกับแสงเงา
คอยขัดเกลาปัญหาพันธนาการ
๓
ผ่านมาผ่านไป..เฉกนี้
ปะปนเปื้อนชั่ว-ดีหลากหลาย
อุปสรรคที่ท้ายท้า..เรียงราย
คือความหมายการต่อสู้..สู่ทางเดิน
๔
สู่โลกแห่งจินตนาการกว้างใหญ่
สู่สายธารรวมน้ำใจทางใฝ่ฝัน
สู่มิตรภาพเพื่อนร่วมทางเดียวกัน
สู่จุดหมายสู่ปลายฝัน..อันงดงาม.
******************
ปลายภู 24 พ.ย. 2547 15:35 น. - ID 66171 
1297
5
0
24 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 376954
เหลือเวลาเพียงน้อยเท่านี้ ชีวิตจะจรลีไปไหน ดุจดวงบุปผามาลัย ย่อมปลิดปลิวไปตามลม มาอ่านงานค่ะ คุณ ปลายภู
24 พฤศจิกายน 2547 17:00 น. - comment id 376981
คลาสสิคมากครับ ^-^
24 พฤศจิกายน 2547 17:54 น. - comment id 377028
กฎชีวิตถูกลิขิตจากมือสร้าง ในแนวทางจากกรรมนำแสวง มุ่งสู่ฝันฟันฝ่าไปตามแรง ก้าวที่แกร่งด้วยแรงใจ...ไม่เลือนจาง... หากยามล้มยามท้อไม่หยุดรุก คอยปลอบปลุกเสมอมิปล่อยว่าง แนะแนวทางให้สู้อยู่ตรงกลาง สิ่งไร้ขวางจักป้องปัดจากโพยภัย... ได้เรียนรู้ชีวิตคือการให้ ได้รับรู้ด้วยดวงใจใส่เสมอ แม้ฝันนั้นอาจอยู่ไกลเกินพบเจอ จะไม่เก้อหากมุ่งมั่นจากดวงใจ... ....ขออนุญาตต่อกลอนที่งดงามนะค่ะ...
24 พฤศจิกายน 2547 21:10 น. - comment id 377226
สู่จุดหมายที่ปลายฝัน สู่ชีวันที่สดใส สู่ความสำเร็จเสร็จสมใจ สู่ความยิ่งใหญ่ในความจริง *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2547 21:13 น. - comment id 377229
มาอ่านงาน milkkyway คิดถึงนะคะ
25 พฤศจิกายน 2547 06:50 น. - comment id 377456
สายธารเส้นนี้คงฉ่ำเย็นน่าดูจังนะ
26 พฤศจิกายน 2547 18:26 น. - comment id 378884
ใครกันเล่าเข้าใจเราทุกเมื่อ ใครกันเล่าไม่เคยเละจะทิ้งกัน ใครกันเล่าเป็นกำใจให้เสมอ ไม่ใช่ใครแต่คงเป็นตัวเราเอง แต่งจากอารมณ์ตอนนั้นเลยนะเนี่ย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
