.. ถามคำถามคุณ..หนึ่งข้อ จากเวลาที่เฝ้ารอ..และสิ่งที่ทำให้ ด้วยรักและห่วงใย ช่วยตอบคำถามด้วยใจ .. ผมแค่..อยากได้ยิน . .. ถ้าถามผมเองว่า..กลัวไหม หากคำตอบที่คุณมีให้.. ทำฝันจบสิ้น ไม่เป็นไร...ผมพร้อมได้ยิน ก็แค่ผู้ชายเดินดิน.. คุณไม่ต้องใส่ใจ . .. จะถามแล้วนะ ..คุณพร้อมรึเปล่า ผมเริ่มต้นเล่า..เรื่องเราด้วยประโยคง่าย-ง่าย วันนี้ผมรักคุณ .. แล้วคุณล่ะ..คิดอะไร คำตอบเหมือนกันไหม .. แค่อยากได้ยิน สักครั้งนึง . .. หลายคนเคยบอก ..ไม่ควรถาม แต่ไม่ว่าคุณตอบยังไงก็ตาม ..ผมก็ยังซึ้ง ก็ใจมันรักไปแล้วนี่ ... หมดหัวใจหนึ่ง ถ้าคุณตอบไม่รัก..ผมคงจะอึ้ง .. แต่จะขอรักต่อไป . .. ตอบหน่อยนะ .. ขอร้อง ก็ใจมันจ้องแต่จะถาม .. ด้วยความหวั่นไหว ถ้าวันนี้คุณยังไม่รัก .. อนุญาตให้ผมรักต่อนะ..อยากขอใจ จะแสดงให้เห็นว่ามั่นคงเพียงไร ..ผมสัญญา +++++++++++++++++ ..ก็มันรักไปแล้วนี่ .. จะให้ทำไง ...เน๊อะ ^__^ ... วันนี้ เกิดอยากเขียนกลอนเกี้ยวน่ะครับ ... อิ ๆ ๆ ๆ
24 พฤศจิกายน 2547 14:36 น. - comment id 376860
กลอนความหมายดีครับ .. แปลกและแตกต่างออกไป .. จากที่เคยมี ปล.ถ้าถามไปแล้ว เขาเปลี่ยนไปละครับ ไม่เหลือแม้ความเป็นเพื่อน คุณจะทำ อย่างไร ...
24 พฤศจิกายน 2547 16:54 น. - comment id 376971
กลอนน่ารักดีค่ะ ดูเหมือนจะหวั่น จะเศร้า แต่สุดท้ายไม่ว่าคำตอบที่ได้รับจะเป็นอย่างไร ก็ยังสุข ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ จะรับได้จริงเหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ
24 พฤศจิกายน 2547 20:56 น. - comment id 377206
ขอได้ไหมสามตัวช่วยด้วยตัวฉัน ไม่กล้าเพ้อหรือใฝ่ฝันในปัญหา ที่คุณเพียรถามจิตพินิจพา ก็ไม่รู้เลยว่าคุณถามใคร เลยมาขอสักนิดคิดเปิดเผย ให้คุณเป็นคนเฉลยก่อนได้ไหม แล้วจะตอบตามชอบตอบจากใจ ว่าฉันคิดเช่นไรในใจจริง กับคำถามข้อนี้ที่ปรากฎ จะได้รู้ทั้งหมดในใจหญิง แต่ก่อนตอบจากใจในความจริง โปรดเฉลยให้หญิงได้รู้ที *-*อิอิ วันนี้ทำอะไรทานหละค่ะ มดถึงเยอะจัง บ้านนี้ อิอิ กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2547 22:35 น. - comment id 377296
****เขียนกลอนสื่อคว่มหมายดีจังเลยค่ะ...เข้ามาแวะชมงานนะคะ
25 พฤศจิกายน 2547 06:46 น. - comment id 377450
มาเป็นกำลังใจให้นะ
25 พฤศจิกายน 2547 12:12 น. - comment id 377667
คุณผู้ชายคนเดิม หายไปนานนะครับ หนึ่งในเพชรแห่งกลอนเปล่า ผมคิดว่าเป็นผู้ชายคนเดิมครับ
25 พฤศจิกายน 2547 12:16 น. - comment id 377669
คุณผู้ชายคนเดิม หายไปนานนะครับ หนึ่งในเพชรแห่งกลอนเปล่า ผมคิดว่าเป็นผู้ชายคนเดิมครับ
26 พฤศจิกายน 2547 15:29 น. - comment id 378701
เขียนได้อ่อนไหวจริงๆ น่าชื่นชม ๚ะ๛ size>
26 พฤศจิกายน 2547 19:14 น. - comment id 378899
บางสิ่งที่เปลี่ยนไป ไม่เคยรู้สึกเหงา ก็เหงา... เหงาตอนเธอไม่อยู่ มันเหงาทั้งที่รู้ ว่าเธอยังไม่ไปไหน คงเป็นเพราะฉันอ่อนไหว กลัว... กลัวกับการสูญเสียเธอไป ถ้างั้นคงแย่แล้วใจ..ใจอ่อนแอ รู้สึกแปลกๆ ไม่เคยเป็นมาก่อน ร้อนใจ ร้องไห้ อ่อนแอให้เธอเห็น เปลี่ยนไม่ได้แล้วความรู้สึกก่อนหน้าที่เคยเป็น เกิดอะไรกับฉัน...ไม่รู้ หรือเพราะฉันกำลังรักเธอ ....แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ