คนสองคนต่างกันตั้งแต่เกิด คนหนึ่งเลิศเกิดมาในบ้านใหญ่ อีกคนเกิดในโรงถ่านย่านห่างไกล ทุกสิ่งไซร้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่สองคนมีแม่ที่แสนรัก แม่ฟูมฟักในโรงถ่ายมิให้เหลิง แม่อีกคนกลับตามใจอย่างเหลือเกิน มิให้เผชิญทุกข์ยากและตรากตรำ คนที่เกิดในบ้านใหญ่ต้องไร้สิ้น ทุกทรัพย์สินล้มละลายขายกระหน่ำ ไม่มีแม้จะเรียนต่อให้ระกำ เคราะห์มาซ้ำแม่ล้มป่วยด้วยรถชน ส่วนอีกคนที่เกิดมาในโรงถ่าน แม่ทำงานสู้ไปในทุกหน สร้างครอบครัวด้วยสองมือไม่ทุกข์ทน รำรวยจนลูกก้าวหน้าอย่างท้าทาย แล้วสองคนมาพบกันไม่น่าเชื่อ มาลงเรือมิตรไมตรีมิเลือนหาย สองมือจับกระชับแน่นจนวันตาย ชีพมลาย...มิคลายรัก..จักนิรันดร์......
24 พฤศจิกายน 2547 10:20 น. - comment id 376697
น้ำตาวึมทำไมกัน คิดถึงแม่ คิดถึงสัมพันธภาพระหว่างเพื่อน.... คิดถึง ระลึกถึง... นิรันดร์ นรันดร์
24 พฤศจิกายน 2547 14:39 น. - comment id 376864
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
24 พฤศจิกายน 2547 14:40 น. - comment id 376868
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
24 พฤศจิกายน 2547 15:12 น. - comment id 376887
ต่างเกิด..ต่างแม่..ต่างกัน ต่างชั้น..ต่างชน..ต่างฝัน มิต่าง..ผูกมิตร..ชิดกัน ดั่งฉัน..เพื่อนเธอ..เสมอใจ ......................................... .........................................
24 พฤศจิกายน 2547 18:00 น. - comment id 377044
ต่างชนชั้น มิอาจกัน ความจริงใจ ต่างวรรณะ นั่นไซร้ ไม่แปรผัน ต่างใกล้ชิด มิ่งมิตร คิดผูกพัน ต่างปองดอง รักมั่น ต่อกันเอย *-*ความรักไม่มีพรหมแดนค่ะ แต่งได้ดีค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2547 20:58 น. - comment id 377209
เหนื่อยมั้ย คุณดอกไม้..เขียนได้ดีครับ..เสียงและสัมผัส ถูกต้อง..เก่งครับ... อีกคนเกิดในโรงถ่านย่านห่างไกล ทุกสิ่งไซร้แตกต่างกันอย่างสิ้น.......เชิง แต่สองคนมีแม่ที่แสนรัก แม่ฟูมฟักในโรงถ่ายมิให้.............เหลิง แม่อีกคนกลับตามใจอย่างเหลือ....เกิน มิให้..เผชิญ..ทุกข์ยากและตรากตรำ สี่ตัวนี่ ใช้สระ อิ..เหมือนกัน แต่คนละเสียงครับ. เชิง-เหลิง สระ เอิง.. เกิน-เผชิญ สระ เอิน....ฉะนั้นตรงนี้เลยไม่ถูกครับ... ส่วนความหมายต้องฝึกฝนอีกนิดหน่อยครับ..คุณมีความพยายามดีมาก อีกไม่นานคุณต้องทำได้ดี..สวัสดีนะครับ..
25 พฤศจิกายน 2547 16:32 น. - comment id 377898
ขอบคุณนะค่ะแทนที่เข้ามาอ่าน....ดาขอโทษที่ทำให้น้ำตาซึม.... ขอบคุณคุณผลิใบฯที่เข้ามาให้กำลังใจนะค่ะ... ขอบคุณคุณเมจิคมากนะค่ะที่มาให้กำลังใจมากมาย... ขอบคุณน้องหญิงฯมากนะค่ะคิดถึงจัง.... ขอบคุณคุณผู้เฒ่ามากนะค่ะที่มาชี้แนะ...ซาบซึ้งใจยิ่งนัก...จะพยายามเขียนให้ดีขึ้นนะค่ะ...
26 พฤศจิกายน 2547 15:46 น. - comment id 378724
เรื่องพรหมลิขิตคงอธิบายไม่ได้ แต่ก็เขียนออกมาได้ดีมากครับ ๚ะ๛ size>
29 พฤศจิกายน 2547 15:51 น. - comment id 380520
ขอบคุณคุณโรเบิร์ดฯ มากๆนะค่ะที่เข้ามาอ่านงานของดา.... ดีใจนะค่ะที่คุณกลับมาบ้านกลอนอีกครั้ง......
21 มกราคม 2548 17:19 น. - comment id 410594
ดาจ๋า..........