บางสิ่งที่ใจอยากฝัน บางวันที่ใจแอบเพ้อ บางคราเฝ้าหลงละเมอ บางวันเก้อเพียงเดียวดาย อย่างหนึ่งนั้นฉันค้นหา อย่างที่ว่ายังคงหมาย อย่างเคยเห็นเร้นซ่อนกาย อย่างสุดท้ายเหลืออะไร ไม่เคยเป็นจริงสักหน ไม่อยากทนต้องทนไหว ไม่ยอมถอยค่อยเดินไป ไม่วันใดก็วันนึง ง่ายกว่าไหมถ้าหลีกหนี ง่ายกว่านี้แค่ฝันถึง ง่ายกว่าครวญหวนคนึง ง่ายกว่าพึ่งพึงสังวรณ์ ถ้ายังพะว้าพะวง ถ้ายังงงหรือสังหรณ์ ถ้ายังมัวแต่นิ่งนอน ถ้ายังอ้อนวอนผู้ใด ไม่หยัดยืนด้วยตัวเอง ไม่ต้องเกรงใครหน้าไหน ไม่เริ่มสร้างกำลังใจ ไม่มีใครยื่นมือมา สู้ด้วยกายด้วยใจพร้อม สู้เก็บออมฝันวันกล้า สู้.. สู้.. สู้.. ด้วยน้ำตา สู้จนกว่าจะมีชัย @@@@@@@@@@@@@@@@ .........@ เดินไปอย่าได้ล้า @........ .........@ จนกว่าน้ำตา จะหมดไป @........ @@@@@@@@@@@@@@@@
เรไร 21 พ.ย. 2547 01:02 น. - ID 65947 
1006
7
0
21 พฤศจิกายน 2547 01:47 น. - comment id 374310
เพราะเหมือนเดิมค่ะ แวะมาอ่านยามดึกๆๆๆๆๆๆค่ะ คิดถึงเสมอค่ะพี่ต่อ
21 พฤศจิกายน 2547 01:57 น. - comment id 374312
คุณเรไรพูดกับตัวเอง... เผอิญ..กี้แอบมาได้ยิน... ขอกี้เอาไปไว้บอกตัวเองด้วยได้มะคะ.. ห้ามเก็บตังค์นา....
21 พฤศจิกายน 2547 03:14 น. - comment id 374321
: ) ค่ะ.. ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน
21 พฤศจิกายน 2547 08:58 น. - comment id 374334
^_^ สรุปคือต้องสู้ด้วยตัวเองใช่ไหมคะ ถ้างั้นปลุกกำลังใจให้ตัวเองก่อนนะคะ อิอิ สู้ว๊อยยยย จะขอสู้ ดูสักหน ดีกว่าทน เฝ้าร้องขอ เริ่มวันนี้ อย่ารีรอ ดีกว่าท้อ รอเวลา กำลังใจ ในสำนึก ปลุกให้คึก รีบเร่งหนา พลังกาย ให้ตามมา เพื่อไขว่คว้า หาหลักชัย สักวัน คงเห็นผล ตนพึ่งตน แกร่งเองได้ จงยืนหยัด สู้ต่อไป ทางอีกไกล ให้เผชิญ
21 พฤศจิกายน 2547 10:48 น. - comment id 374355
มีบ้างที่เคยชะงักงัน เหมือนกับว่าต้องการอะไรบางอย่างเป็นกำลังใจ แต่แล้ว.. ก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ อะไรจะสำคัญเท่ากับใจตนเอง หากจะต้องลุก .. ไยต้องให้คนอื่นพยุง ดูสิ ทารกน้อย .. เขายังขวนขวายที่จะหัดคลาน ยืน เดิน ...วิ่ง ด้วยตัวของเขาเองเลย เรา .. ไฉน ต้องพึ่งพาผู้อื่นด้วยเล่า ในเมื่อพวกเรา ก็เคยผ่านวัยเยาว์เช่นนั้นมา :) อรุณสวัสดิ์ค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 15:39 น. - comment id 374445
กี่เส้นทางแห่งฝันหมั่นสืบเสาะ เดินลัดเลาะตามมาหาความหมาย กี่ก้าวล้มจนล้าซึ่งแรงใจ ทำแสงไฟแห่งฝันนั้นหรี่ลง จะก้าวย่างต่อไปในเบื้องหน้า แม้จะช้าแต่ใช่ว่าลืมหลง เฝ้าประคองสองเท้าให้มั่นคง ตามไต่ตรงสู่ฝันอันแวววาว สู้ สู้ ครับท่านเร +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
21 พฤศจิกายน 2547 20:56 น. - comment id 374549
ก็บ่นไปเรื่อยแหละครับ คุณ เพราะรัก ขอบคุณครับ :) คุณ กีกี้ ว่ากระซิบแล้วน่ะนี่ ยังมีคนได้ยินอีก ตามสบายครับ ไม่เก็บตังคื อยู่แล้ว ขบบคุณครับ คุณ สีน้ำฟ้า ถูกต้องน่ะคร๊าบบบบ ขอบคุณครับ คุณ คนเมืองลิงอุรังอุตัง บางทีเราต้องสร้างมันขึ้นมาเองครับ ขอบคุณครับ คุณ อัลมิตรา ใช่แล้วครับ เราผ่านมันมาแล้วกันทั้งนั้น ขอบคุณครับ สำหรับข้อคิดดีๆ ท่านขุน ขอบคุณครับ บางทีมันล้า แต่คิดอีกทีเราต้องกล้าที่จะฝ่าไป
21 พฤศจิกายน 2547 23:12 น. - comment id 374695
บางสิ่งที่ใจใฝ่ฝัน ต้องมีสักวันหละหนา ที่เราจะได้นำพา ให้เรานั้นหนาถึงเส้นชัย *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
22 พฤศจิกายน 2547 06:49 น. - comment id 374760
ด้วยตัวเองบรรเลงศิลป์ ธรนินทร์จงหันหา จงประสพโชคชะตา จงนำพาหาเจริญ
22 พฤศจิกายน 2547 13:27 น. - comment id 374997
ต้องมีสักวัน ๆ .... ว่างั๊นเถ่อะ อิอิ แวะมาทักทายนะคะท่านเร วันนี้มาสายอย่างอย่างแรงเลยค่ะ เนื่องจากเมื่อวานไม่ได้ เข้ามาที่ไทโพมเลยอ่ะค่ะ วันนี้เข้ามาแล้วกะจาแวะ ๆ ให้ทั่วทุกบ้าน จิจิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
