กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วแผ่วลมหนาว ตอนราวราวเดือนตุลาคว้าผ้าห่ม ใส่เสื้อหนาขาสวมสอดกอดกันกลม สุดขื่นขมพรมน้ำกันสั่นระรัว มาวันนี้พฤษจิกาอากาศร้อน ยิ่งกว่าตอนเมษาพาส่ายหัว อากาศแห้งแห่งหน้าหนาวเผารอบตัว หน้ามืดมัวทั่วหน้ากันฉันเป็นลม ฟ้าสลัวมืดมัวทั่วพื้นที่ เหมือนจะมีฝนตกใหญ่ให้สาสม แต่ฟ้ากลับสว่างเสียระเหี่ยตรม เสียอารมณ์ระทมร้อนนอนซมยาว มันยังไงหน้าหนาวกลายเป็นหน้าร้อน สุดสะท้อนหน้าฝนกลายเป็นหน้าหนาว หน้าร้อนกลายเป็นหน้าฝนทนทุกคราว เป็นเรื่องราวโลกเปลี่ยนไปให้ปรับตัว
extreme life 20 พ.ย. 2547 14:53 น. - ID 65915 
874
5
0
20 พฤศจิกายน 2547 15:46 น. - comment id 374055
หน้าส่วนตัว
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
20 พฤศจิกายน 2547 16:16 น. - comment id 374087
มันก็จริงนะคะ อิ อิ....
20 พฤศจิกายน 2547 17:24 น. - comment id 374126
^_^ คงเหมือนอารมณ์มนุษย์มังคะ อิอิ เกี่ยวไหมเนี่ย......สลายโต๋ดีกั่ว
20 พฤศจิกายน 2547 18:09 น. - comment id 374130
ไม่เปลี่ยนก็แปลกแระค่ะคิกๆๆๆเวลาเปลี่ยนไป ฤดูกาลเปลี้ยนไปตามวันและเวลาไงค่ะ แวะมาทักทายนะคะ
20 พฤศจิกายน 2547 18:56 น. - comment id 374148
อะไรๆในโลกล้วนไม่แน่นอน โยมเอ๋ยย... อิอิ มาทักทายค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 19:28 น. - comment id 374171
เสียดายสายวสันต์ค่ะ พุดชอบหน้าฝน
20 พฤศจิกายน 2547 20:13 น. - comment id 374202
*****อะไรๆก็ดูไม่แน่นอนไปหมด...เฮ้อ....ทั้งวสันต์ คิมหันต์ เหมันต์......แต่รูสึกว่าเมืองไทยจะมีแต่ร้อน กับร้อนสุดๆนะคะ..อิอิ
20 พฤศจิกายน 2547 20:47 น. - comment id 374234
ตลกดีค่ะ (อารมณ์ในกลอนน่ะนะ)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
