เพื่อนคนนี้ยังอยู่ข้างเธอ

เส้นขนาน

เมื่อเพื่อนมีรัก  เพื่อนคนนี้ดีใจด้วย
เอาใจช่วย  ขอให้รักนั้นสมหวัง
แม้วันนี้เธออาจไม่ได้ฟัง
ฉันก็ไม่รั้งอะไร  ให้เธอหันมอง
ไม่ต้องมาใส่ใจอะไรฉันมากหรอก
แค่อย่าออกนอกใจเค้าคนนั้น
เพื่อนคนนี้ขอให้เธอนั้นสุขสันต์
แฮปปี้ในทุกๆวันเท่านั้นก็เพียงพอ
หากวันไหนที่เธอนั้นมีความทุกข์
อาจไม่สุขสมหวังกับรักบ้าง
ฉันคนนี้พร้อมจะไปดูแลเธอข้างๆ
ไปปลอบใจยามอ้างว้าง...ยามเศร้าใจ
เจ็บในวันนี้ก็ยังดีกว่าเจ็บในวันหน้า
ในไม่ช้า  ความเจ็บร้าวคงจางหาย
แม้ว่าอาจต้องใช้เวลาที่มากมาย
แค่เจ็บกาย  เจ็บหัวใจในวันที่...เธออ่อนแอ
คิดเสียว่า  ได้เคยรักใครในครั้งหนึ่ง
รักอาจไม่  ตราตรึง  ไม่สดใส
ในไม่ช้าเมื่อความมืดนั้นหายไป
แสงตะวันจะสดใสในอีกวัน				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    20 พฤศจิกายน 2547 16:15 น. - comment id 374086

    โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
    ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
    หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
    ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
              ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
    นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
    ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
    เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
    
                        แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน