รักกลางอากาศ..ล้อมรั้วรัก

อาภาภัส

               นานข้างหน้าคราโลกเลื่อนพันปี      เปิดทีวีพิเศษบนสวรรค์
              เห็นฝูงนกกระดาษกว่าล้านพัน         ลอยลงลั่นสนั่นป่าผาทุ่งยาง
              ทุกตัวเตือนเยือนใต้ให้รักมิตร          หวังสฤษดิ์สุขสงบร่วมสะสาง
               ทุกดวงใจคือไทยรักไม่จาง              เหอ้างว้างหันคืนผืนรักเดียว
               รวมถ้อยคำนำมอบจากขอบฟ้า        ถึงเพื่อนยาพี่น้องจงแน่นเหนียว
              อยู่ถิ่นไทยสายเลือดเรากลมเกลียว    เป็นหนึ่งเหนี่ยวหนักรักถักกอใจ
              รอยอักษราอวลอบกลบความเศร้า    สู่เรือนเหย้าญาติเดิมเพิ่มสุกใส
              อันความรักภักดีเพื่อเผ่าไทย             ร่วมผนึกไว้ห่วงล้นท้นอุรา
              จำได้ไหมในวันที่ฟ้าสวย                  แสงแดดช่วยเสริมสิ่งสุขหรรษา
              คราเมฆมืดแค่กลบเพียงเมฆา            ลมก็มาโบยทางสว่างพลัน
              วสันต์เชยเผยให้ใจเจิดอิ่ม                 ได้ดื่มชิมน้ำฟ้าพาสุขสันต์
              ทั่วแหล่งหล้าเท่าเทียมมีคืนวัน          ฟ้าพลิกผันพรมสุขทุกข์มลาย
              แหงนมองหล้าน้ำมาจากหทัย            พี่น้องไทยส่งสาสน์ธารใจสาย
              รักเราอยู่รวมกันไม่เสื่อมคลาย           ห่างเพียงกายคำนึงซึ้งความดี
              จากดวงใจพิสุทธิ์มอบมวลมิตร          สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองให้สุขี
               จงผ่อนทุกข์ปัดเป่าเจ้าราคี                 พรมชีวีศรีเรือนเพื่อนผองชน
             อยู่ถิ่นไหนไกลใกล้ไทยทั้งนั้น            รักคงมั่นมาตุภูมิภักดีผล
            เทพเทวาแซ่ซ้องบันดาลดล                  มนัสยลเจริญยอดตลอดไป
           
    อาภาภัส   20 พฤศจิกายน 2547