คล้อยตะวันเคลื่อนลงตรงเหลี่ยมเขา สายลมเบาพัดผ่านลำธารใส ต้นข้าวเขียวเรียวลมลู่กิ่งใบ เสียงเรไรร้องมาว่าค่ำแลง ระดาดดาวพราวฟ้าทาทั่วถิ่น เสียงนกบินลงกลบที่กลบแก่ง ปลาฮุบเหยื่อดังมาจากนาแปลง ดุเหว่าแกล้งร้องไล่ให้คืนเรือน คันนาเปลี่ยวเทียวเดินเพลินทางกลับ ดาวระยับส่องทางกลางถิ่นเถื่อน ขับกล่อมเพลงบรรเลงให้เป็นเพื่อน เอาแสงเดือนเป็นดวงตาพาย่ำเดิน เด็ดใบข้าวมาเป่าเล่าเพลงป่า ผืนพนาหน้านี้มิขาดเขิน มีพอกินพอใช้ไม่ขาดเกิน แลจำเริญเพลินตาหน้านาปี จึ่งขับขานเพลงไปกล่อมไพรพฤกษ์ แลยามดึกมีดาวสกาวศรี สาดแสงส่องทั่วท้องทุ่งขจี ให้ทุ่งมีข้าวงามตามฤดู
วิจิตร ภู่เงิน 20 พ.ย. 2547 00:50 น. - ID 65891 
2552
5
0
20 พฤศจิกายน 2547 02:13 น. - comment id 373834
ไพเราะมากค่ะ น้องวิจิตร
20 พฤศจิกายน 2547 02:49 น. - comment id 373849
งามจัง... ขอใช้คำไทย ๆ.. ให้เหมาะกับงานงามงาม.... สวยงาม...ทั้งภาพ..งดงาม..ทั้งคำ... มายิ้มหวาน ๆ...ก่อนไปนอนค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 07:19 น. - comment id 373864
หน้าส่วนตัว
เป็นตัวตนรวมเป็นคนขึ้นมาได้
จะดีแต่รอตายอยู่ได้หรือ
ธรรมชาติวาดไว้ให้สองมือ
ใช่ไว้ยื้อแย่งยำพร่ำทำลาย
จึ่งชี้ชวนสร้างสรรค์เพื่อวันพรุ่ง
ให้แสงรุ้งรุ่งงามยามทอสาย
ให้มวลมิตรแย้มยิ้มพิศพริ้มพราย
แต้มระบายโลกสวยด้วยมือเรา
อิอิ อย่างที่พี่ทิกิว่าแร่ะครับ
ได้อ่านงานดี ๆ ก็เป็นบุญตาครับ ฮิๆๆ
+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
20 พฤศจิกายน 2547 09:18 น. - comment id 373876
ภาพสวย กลอนงาม ยิ้มหวานให้เหมือนกับพี่ภูจ้า
20 พฤศจิกายน 2547 10:13 น. - comment id 373889
^_^ งดงามไพเราะ นึกถึงทุ่งรวงทองเลยค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 13:15 น. - comment id 373963
อยากเป้นนกจัง จะได้บินไปได้ไกล ๆ .....
20 พฤศจิกายน 2547 15:51 น. - comment id 374059
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 19:28 น. - comment id 374170
มาช้านะคะ แต่ทว่าพลาดงานงามได้ไงละคะ เพราะรักงานวิจิตรมากย้ำๆๆๆ
21 พฤศจิกายน 2547 14:09 น. - comment id 374421
ขอบคุณทุกคนมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
