ใจหายวาบภาพย้ำกระหน่ำโศก บริโภคไม่ได้กระส่ายกระสับ หลับตาเห็นเรื่องร้ายมิหายวับ ใครจะซับน้ำตาให้ตอบใจที ก็ของรักของหวงดังบ่วงคล้อง จะเรียกร้องคืนครองยังหมองศรี แสนเสียดายหนักหนาคู่นารี เกินวจีเอื้อเอ่ยเผยออกมา เมื่อยังอยู่คู่กายดังหน่ายรัก จำเจนักหลากหลายทั้งซ้ายขวา ความคุ้นเคยใกล้ชิดยามนิทรา ปรารถนาเมื่อใดหยิบใส่พลัน ฟูมฟายอยู่หลายเพลาจนตาช้ำ ทุกข์กระหน่ำทำโทษดังโกรธฉัน ใต้ผ้าห่มเย็นเยียบในเงียบนั้น สัมผัสอันเคยคุ้นละมุนนัก จึงจับต้องจองจำด้วยฉ่ำหวาน วันเบิกบานกลับมาค่าตระหนัก กำไลทองวงเดียวเกี่ยวความรัก ซาบซึ้งนักของหายแล้วได้คืน..
19 พฤศจิกายน 2547 12:16 น. - comment id 373331
เกือบคิดแล้วนะคะ เนี่ย อิ อิ ....วันนี้ไร้สุข พรุ่งนี้มีทุกข์ ทุกผู้ทุกนาม ตัวเราแค่นี้ ทำดีล้นหลาม กลับโดนว่าความ มันงามหรือไร...
19 พฤศจิกายน 2547 12:25 น. - comment id 373343
^_^ อิอิ คิดไปแล้วค่ะ คิดไปไกลด้วยดิคะ ใจหายวาบ ทาบทรวงของหวงหาย แสนเสียดาย ของรักเป็นหนักหนา กำไลทอง คล้องใจให้แก้วตา มีคุณค่า ทางใจ ให้เบิกบาน ตอนนี้ง่วงค่ะ....เลยเพี้ยนเข้าไปอีก ปกติก็เพี้ยนอยู่แล้ว5555
19 พฤศจิกายน 2547 12:42 น. - comment id 373368
แหม ใจหายวาบเลย นึกว่าใครมาทำน้องเรา ให้ช้ำตรม อิอิ อ่านแล้วสนุกดี แต่หวาดเสียวนิดหน่อยค่ะอิอิ
19 พฤศจิกายน 2547 13:52 น. - comment id 373455
ลุ้น ครับลุ้น นึกว่าอะไรหาย เข้าใจเล่นกับจินตนาการคนอ่านน่ะครับ @@@@@@@@@@@@@@
19 พฤศจิกายน 2547 15:29 น. - comment id 373531
พี่กุ้งครับ แล้วผู้ชายใส่กำไลได้มั้ยครับ ^o^ ?
19 พฤศจิกายน 2547 17:30 น. - comment id 373627
สวัสดีค่ะ...คุณกุ้งฯ หวาดเสียวจังค่ะ....
19 พฤศจิกายน 2547 20:30 น. - comment id 373696
โถคุณกุ้ง คิดลึกไปแล้วด้วย ทำไงดี ดีใจด้วยนะคะที่ได้ของรักกลับคืน
19 พฤศจิกายน 2547 21:03 น. - comment id 373718
เหมือนเรื่อง..นางฟ้าชาเย็น..
19 พฤศจิกายน 2547 21:29 น. - comment id 373742
ผมหายใจหมดเลย อิอิ กลัวจนเขียนผิดขอแก้หน่อยนะครับ ผมใจหายหมดเลย แต่ผมไม่อิแล้วนะผมต้อง 55555 บายๆ
19 พฤศจิกายน 2547 21:41 น. - comment id 373764
เรื่องก่อนไม่คิดลึก ไยมาคิดลึกเรื่องนี้ได้ กำไลใต้ผ้าห่ม เขียนคารมคิดเลยเถิด เสกสรรค์งานบรรเจิด อยากจะเปิดดูกำไล
19 พฤศจิกายน 2547 22:21 น. - comment id 373791
เคยเหนื่อยมากๆ แล้วหลับไปทั้งที่สวมชุดนอนไม่เรียบร้อยนัก (ลืมกลับตะเข็บ) ตื่นเช้ามา มีรอยพาดแก้มยาวจรดใบหู .. ไม้แขวนเสื้อ ..นี่เอง เคยหล่นตุ๊บลงข้างเตียง เนื่องจากคะเนว่า หันไปหาหมอนข้าง .. ปรากฏว่าหมอนข้างร่วงมาก่อนหน้านั้นแล้ว แต่ด้วยความง่วง ก็เลยไม่มีปัญญาตะกายขึ้นเตียง .. สด ๆ ร้อน ๆ เมื่อวาน .. หลับตั้งแต่ทุ่ม - ตีสี่ .. เหนื่อยมาก คิดว่าจะพักสายตาสักแป๊บ ตื่นมาเกือบเช้า .. อย่าเอ็ดไปเชียว ไม่มีใครรู้หรอก ..ยังไม่ได้อาบน้ำจ๊ะ
20 พฤศจิกายน 2547 15:59 น. - comment id 374068
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์ นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์. แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 20:01 น. - comment id 374191
คุณ กุ้ง ขออนุญาต นำงานไปประกอบ บทความ ร่วมสมัยนิดหน่อย ถ้าไม่อนุญาตจะนำออกค่ะ รบกวนดูนิดนะคะ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3803
22 พฤศจิกายน 2547 09:25 น. - comment id 374836
คุณลอยไปในสายลม: อิอิ..นึกแล้วว่าต้องคิด.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณอุ๊..เมืองลิง: นอนพักสักนิดน่ะค่ะ จะได้สดชื่นขึ้นค่ะ... :) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณ tiki: ใครจะทำให้เราช้ำได้น๊อ...นอกจากตัวเราเอง.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณเรไร: อะไรจะหายน๊อ...ก่อนเฉลย.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx น้องกอล์ฟ ..extreme ส่วนมาก..เขาจะนำไปมอบให้ผู้หญิงใส่ค่ะ ส่วนผู้หญิงอาจมอบ..นาฬิกาเป็นการตอบแทน..(มีนัยว่าให้ตรงเวลาหน่อยน่ะจ๊ะ) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณแมงกุ๊ดจี่: ขวัญเอ๊ย ขวัญมาน่ะค่ะ... xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณกานต์...เพียงพลิ้ว: ค่ะ ดีใจมากเลยตอนที่ได้รู้ว่า..กำไลยังไม่หายไป.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณคนจำแลง: รับทราบ ด้วยความเคารพยิ่ง.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณทอม: ไม่เป็นไร มิได้ค่ะ..พักผ่อนน่ะค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณอัลมิตรา: จะปิดเป็นความลับเชียวค่ะ... xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณแก้ว: ขอบคุณค่ะ... xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณ tiki: แล้วแต่จะเห็นสมควรค่ะ..แล้วจะแวะไปดูค่ะ..