พระจันทร์สีแดง

ยวน พระบาท


-  สุริยันพลันลับลาจันทราเคลื่อน
แสงรังสีที่ลับเลือนเลื่อนห่างหาย
ณ วันแรม หนึ่งค่ำ พร่ำเพร่งพราย
ศศิเพ็ญเด่นลวดลายกลายแสงครัน
-  คืนยืนยาวดาวดับจับต้องจิต
ควรครวญคิดชิดชอบลอบใฝ่ฝัน
อาจขวนขวายคล้ายกระต่ายได้หมายจันทร์
แลลางลางพลางงงงันหันเหลียวแล
-  ย้อนดูตนคนสำเหนียกเรียกหารัก
จึ่งประจักษ์หักห้ามจิตคิดเกิดแก่
เพราะมนุษย์สุดเรรวนชวนเชือนแช
ทำกระต่ายหมายมั่นแน่แค่เงาจันทร์
-  แดงเปล่งปลั่งดั่งชาดอาบโลหิต
คือเลือดนิดจิตน้อยย้อนรอยฉัน
เลือดจากอกตกกระทบบรรจบกัน
แสงแดงผลันชันฉายปลายราตรี
-  ทรวงร้อนรนดลจิตเพราะพิษรัก
ศรเพลิงปักสักแสนแม้นเร่งหนี
ไฟพระกาฬพลาญสิ้นทั้งอินทรีย์
วอนวอดวายกลายวิถีย่ำยีตน
-  ปวดรวดร้าวราวร่างราญรอนปิ่น
ทวีทุกข์รุกจินต์ถวิลหน
แม้นเพียงนิดเท่าฤทธิ์มีดกรีดสกนธ์
พิษร้อนรนทนรับดับอุรา
				
comments powered by Disqus
  • ยวน พระบาท

    18 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 373055

    ...แหะๆๆ หลังจากปล่อยให้คนบางคน 
    รอจนแก่ขึ้นหลายปี ในที่สุด ก็เสร็จสักที
    
    ...ขอให้ช่วยติชมด้วยนะครับ
    จะได้เอาไปปรับปรุงต่อๆไป
    
    
  • พุด

    18 พฤศจิกายน 2547 23:10 น. - comment id 373101

    ชอบคำพระจันทร์แดงมากค่ะ
    ไม่สามารถติงานแสนงามนี้ได้ดอกค่ะ
    พุดเคยเขียน
    พระจันทร์สีน้ำเงินค่ะ
    และรจนาเกี่ยวกับพระจันทร์เป็นร้อยเรื่องได้ค่ะอิอิ
    
  • พุด

    18 พฤศจิกายน 2547 23:16 น. - comment id 373109

    หาดผาแดง
    กับพระจันทร์แดงคงสวยสะท้อนงามนะคะ
    เลยมาฝากไว้ค่ะ
    
    http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=15
    หาดผาแดง   
    อรวี สัจจานนท์ : : Key Eb  
    คลื่นซัดครืนครืนซ่า ที่ผาแดง
    ภูผาแห่งนิยายสวาทอาถรรพณ์
    หาดสวยงามนามผาแดง
    ลมพัดแรงรื่นทั้งวันทั้งคืนที่นั่นเหมือนเวียงวัง
    ชายทะเลริมเขื่อน หาดผาแดง
    ใจฉันสั่นเร้าแรงโลด ด้วยความหวัง
    ทิวทัศน์งาม ยามเผลอชมเพลินภิรมย์ภาพสีชัง
    เสียงคลื่นซัดฝั่งดังเสียงพิณ
    โอ้หาด สวรรค์ ชื่นตา
    ใครได้มาซึ้งใจอยู่อาจิณ
    เย็นสายลมพรมพริ้วมา
    ดังพัดพาโลมไล้ชีวิน
    ความเศร้าก็สิ้นสูญไปพลัน
    หาดผาแดงนี้คือ สถานพักใจ
    งามวิไลเหมือนดั่งถิ่นแดนสวรรค์
    เพียงครั้งแรกที่ฉันมายังฝันหาทุกคืนวัน
    เพราะว่าที่นั่นเหมือนวิมาน
    
    คลื่นซัดครืนครืนซ่า ที่ผาแดง
    ภูผาแห่งนิยายสวาทอาถรรพณ์
    หาดสวยงามนามผาแดง
    ลมพัดแรงรื่นทั้งวันทั้งคืนที่นั่นเหมือนเวียงวัง
    ชายทะเลริมเขื่อน หาดผาแดง
    ใจฉันสั่นเร้าแรงโลดด้วยความหวัง
    ทิวทัศน์งามยามเผลอชม เพลินภิรมย์ภาพสีชัง
    เสียงคลื่นซัดฝั่งดังเสียงพิณ
    โอ้หาดสวรรค์ ชื่นตา
    ใครได้มาซึ้งใจอยู่ อาจิณ
    เย็นสายลมพรมพริ้วมา
    ดังพัดพาโลมไล้ชีวิน
    ความเศร้าก็สิ้นสูญไปพลัน
    หาดผาแดงนี้คือ สถานพักใจ
    งามวิไลเหมือนดั่งถิ่นแดนสวรรค์
    เพียงครั้งแรกที่ฉันมายังฝันหาทุกคืนวัน
    เพราะว่าที่นั่นเหมือนวิมาน...
    
     
    
  • นายวิจารณ์

    18 พฤศจิกายน 2547 23:26 น. - comment id 373123

    ชมก่อนแล้วกานนน นะก๊าบบบบ
    
    มีความตั้งใจดีมากครับ
    มีความเข้าใจเรื่องสัมผัส....ทั้งหลายแหล่ได้ถูกต้อง...เช่น สัมผัสเสียง....สัมผัสสระ...สัมผัสอักษร
    --------------------------------------------------------------------------เนื้อหา------
    วกไปวนมา หรือเปล่า....ขอรับ
    ให้ถามตัวเองว่า...ต้องการบอกอะไรกับผู้อ่าน
    และ...จะจบอย่างไร  จึงจะสะใจ  หรือ ผู้อ่านจำคนเขียน....คนนี้อ่ะ....ได้แม่นมาก
    ------------------------------------------------------------
    เอ้า...มาดูตัวอย่างของท่านนะ....บทเดียวพอ
    
    -  สุริยันพลันลับลาจันทราเคลื่อน
    
    แสงรังสีที่ลับเลือนเลื่อนห่างหาย
    
    ณ วันแรม หนึ่งค่ำ พร่ำเพร่งพราย
    
    ศศิเพ็ญเด่นลวดลายกลายแสงครัน
    
    พร่ำเพร่งพราย***********แปลว่าหยังครับ?????
    ลองคิดๆๆๆๆ
    ---*ศศิเพ็ญ******* นี่แปลว่าพระจันทร์เต็มดวงขอรับ........เห็นม่ะ...ว่าขัดแย้งกันกะแรม 1 ค่ำ ของท่านอ่ะ
    ------------------------------------------------------------
    
    เขียนไปเรื่อยๆ
    ค่อยๆ ขัดๆเกลา
    รับรองเงาขึ้น!!!!!
    
    
    
    
  • เมกกะ

    18 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 373127

    เคยรักเขา มากกว่าตัว น่ากลัวยิ่ง
    ไม่ประวิง ทิ้งพ่อแม่ แค่พาหนี
    เพียงเพราะรัก ปักจิต ติดฤดี
    ทั้งชีวี พลีไป ให้แด่เธอ
    
    แต่เธอทำ ฉันช้ำ ระกำจิต
    ภาพยังติด ใจจำ ย้ำเสมอ
    จากวันนี้ จวบวันตาย หน่ายรักเธอ
    รักที่เผลอ ให้ไป ไม่ขอคืน...
    
    ไม่เสียแรงที่รอคอยมานานครับน้องยวน
    นึกว่าน้องยวนจะเลิกเขียนซะแล้ว หายไปเลย
    
    เขียนได้ดีมากครับ  พี่เมกยังเขียนได้ไม่ดีเช่นนี้เลย
    ไม่ลืมครับ  ยังไงกด็ไม่ลืมกัน  แต่ตอนนี้ ไปนอนก่อนนะครับ ฮิๆๆๆ
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 พฤศจิกายน 2547 23:41 น. - comment id 373134

    แต่งได้ดีนะค่ะ
  • คนเมืองลิง อุลังอุตัง

    19 พฤศจิกายน 2547 11:05 น. - comment id 373298

    ^_^ มาชื่นชมผลงานค่ะ
  • สาวดำ-รำพัน

    19 พฤศจิกายน 2547 12:32 น. - comment id 373352

    งุงิ..งุงิ
    สาวดำแวะมาทักทายค่ะพี่ยวน
    ชอบจังนะคะกลอนนี้อ่ะค่ะรุสึกว่าปวดร้าวดีค่ะ
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    19 พฤศจิกายน 2547 12:38 น. - comment id 373357

    คุณ ยวน..ลงกลอนแบ่งช่องว่างระหว่างบท ให้อ่านง่ายๆนะครับ..จะดูสวยงามขึ้นด้วย..
    
    การเขียนกลอนตลาดโดยมากจะเขียนเป็นจังหวะ 3-2-3..เช่นผม ถ้าหาคำสัมผัสไม่ได้ เนื้อเรื่องไม่ติดต่อ..เรียกว่า จนมุมนะครับ..จึงมอง.
    
    1. ผมจะมองหาคำที่ ต้องแปล หรือคำยาก
    2.จะคิดถึงคำที่9 มาเพิ่ม
    3. คิดถึงสัมผัสอักษร.
    
    เมื่อเขียนเสร็จแล้ว จึงมาปรับลด เพิ่มคำอีกครั้ง ทวนความหมายทั้งหมด เป็นอันเสร็จ..
    
    ค่อยๆเขียนไปครับ.และควรมีสมาธิกับเรื่องที่เขียนมากๆ..สวัสดีครับ..
  • ลอยไปในสายลม

    19 พฤศจิกายน 2547 13:02 น. - comment id 373395

    เชียงใหม่เริ่มหนาวแล้วนะคะ อิ อิ.....
    
    กลอนเพราะดีค่ะ....
  • ยวน พระบาท

    19 พฤศจิกายน 2547 18:47 น. - comment id 373662

    
    ตอบ คุณพุด
       ขอบคุณมากๆครับที่คอยที่ตามผลงานของผม ปลื้มที่สุดเลยครับ 
    คุณพุดแต่งได้ดีมากเหมือนกันนะครับ
    
  • ยวน พระบาท

    19 พฤศจิกายน 2547 18:57 น. - comment id 373665

    
    ตอบ นายวิจารณ์
     - ที่ผมใช้คำว่า พร่ำเพร่งพราย 
         - พร่ำ หมายถึง อาการที่ปรากฏซ้ำไปซ้ำมา
         - พราย หมายถึง แวววาว เป็นประกาย
        ส่วน คำว่า เพร่ง  นั้นไม่มีความหมายครับ
      - ที่ผมใช้คำว่า ศศิเพ็ญนั้น เพราะว่า ผมกล่าวตามที่เห็นครับ เนื่องจาก ผมไม่เห็นว่า พระจันทร์จะแหว่งไปทางใดเลย
    
    ผมขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยติชมมา ผมจะนำไปแก้ไขต่อๆไป
    
  • ยวน พระบาท

    19 พฤศจิกายน 2547 19:00 น. - comment id 373666

    
    ตอบ พี่เมกกะ
      ตอนนี้งานผมยุ่งมากเลยครับ เลยหาเวลาแต่งไม่ค่อยได้  จะแต่งทั้งทีต้องใช้เวลานานแสนนาน แถมออกมาไม่ถูกใจอีกครับ
    
    ขอบคุณมากครับที่ชมผม ผมจะลอยอยู่แล้ว อิอิ
    
  • ยวน พระบาท

    19 พฤศจิกายน 2547 19:05 น. - comment id 373668

    
    ตอบ ผู้หญิงไร้เงา
     ขอบคุณมากครับ พี่ก็แต่งได้ดีมากเช่นกันครับ (ขอเรียกว่า พี่ นะครับ)
    ตอบ คนเมืองลิง
     ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมกัน
    ตอบ สาวดำ-รำพัน
     ขอบคุณครับ แหะๆๆ กลอนบาดใจนี้ ผมถนัดครับ ไม่ต้องไปหาจากไหนเลย T_T
    
  • ยวน พระบาท

    19 พฤศจิกายน 2547 19:13 น. - comment id 373669

    
    ตอบ  อาจารย์ผู้เฒ่า
      แหะๆๆ ศิษย์คนนี้จัดอยู่ในกลุ่ม เนยยะ ต้องขอให้ช่วยอธิบายเพิ่มเติมด้วยครับ 
    ศิษย์น้อยเบาปัญญา อ่านแล้วไม่เข้าใจ
       อาจารย์ให้เขียนแบ่งวรรคตอนในบท เพื่อง่ายแก่ความเข้าใจ อันนี้ผมเข้าใจแล้วครับ
      นอกนั้น ผมคิดว่า อาจารย์บอกว่า ให้ลดการใช้คำอัพภาสพร่ำเพรื่อใช่ไหมครับ
    
    ขอบคุณมากครับที่พร่ำสอนอยู่เนืองนิจ (ผู้ซึ่งไม่คิดจะเข้าใจ) แหะๆๆ
    
    
    
  • ยวน พระบาท

    19 พฤศจิกายน 2547 19:15 น. - comment id 373670

    
    ตอบ  ลอยไปในสายลม
     ขอบคุณมากที่ที่แวะมาเยี่ยม 
    ... หน้าหนาวแล้ว ยังหาคนซุกแก้หนาววไม่ได้เลยงะ ฮือๆๆ
    
    
  • carot

    12 มกราคม 2548 23:25 น. - comment id 404967

    ตามมาดู...ตามมาอ่าน...
    ตามมาชื่นชมผลงาน...ค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน