ทุกภาพความทรงจำของวันเก่า ความผุกพันระหว่างเรายังไม่หายไปไหน ยังมีเธอในเสี้ยวเวลาของการหายใจ ภาพเธอยังตราตรึงในใจไม่อาจลืมสักที ในมุมหนึ่งของความทรงจำ ภาพความรักยังคอยย้ำชัดเจนแบบนี้ ใครคนหนึ่งคนนั้นที่เคยผูกพัน..ทุกที แม้กระทั่งเวลานี้เธอก็ยังอยู่ที่นี่ ในความทรงจำสีจาง-จาง
19 พฤศจิกายน 2547 00:43 น. - comment id 373161
ทุกภาพความทรงจำ กับน้ำคำยังจำได้ มีเธอซะมากมาย ที่เห็นได้ในความทรงจำ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
19 พฤศจิกายน 2547 11:56 น. - comment id 373318
ไม่สามารถดึงเวลาคืนได้ แต่ก็ใช่ความทรงจำจะห่างหาย ยังติดตัวติดใจจนวันตาย ผ่านไปนานเท่าใดเรื่องในใจยังเหมือนเดิม บางครั้งเราก็นั่งยิ้มคนเดียว เมื่อคิดถึงเรื่อง เก่าที่ผ่านมา ไม่ว่าจะทุกข์สุขเศร้าแต่มันคือความทรงจำที่กลายเป็นประสบการณ์ชีวิตไป
19 พฤศจิกายน 2547 12:03 น. - comment id 373324
อ่านกลอนนี้แล้วนึกถึงเพลง ความทรงจำสีจาง.. ชอบเพลงนี้จัง... กลอนแต่งเพราะน่ะ ... ประทับใจ :-)
19 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 373422
เพราะดีค่ะ อิ อิ....
19 พฤศจิกายน 2547 14:57 น. - comment id 373497
ฉันเอาความทรงจำของเรา แขวนไว้เป็นดาวบนฟ้ากว้างผืนนั้น ถึงรุ่งเช้าดาวจะอ่อนแสงเพราะไม่อาจแข่งกับตะวัน แต่ดาวจะกลับมาทักทายกันพร้อมกับพระจันทร์ทุกคืน แวะมารับไอดินกลิ่นฝุ่นค่ะ