มองท้องฟ้าเวหากว้างทางวิถี เมฆสวยดีแดดส่องต้องสุกใส คล้ายถนนบนนภาน่าโผไป ใคร่ขอใช้ช่วงเมฆาพาลอยพลัน โบกโบยปีกหลีกร่างห่างลมร้าย แม้แสงฉายแสบจ้ากล้าไม่หวั่น ถลาร่อนผ่อนลมพัดข่มนั้น เพื่อให้ฉันได้ชิดตามติดเธอ ร้องบรรเลงเพลงไพรให้กังวาน ดังสะท้านทั่วหล้าทุกคราเสมอ แฝงคำร้องทำนองเพราะเสนาะปรนเปรอ หลงพร่ำเพ้อรำพันฝันไปนาน อยากให้เธอเผลอไผลในบทกลอน ฉันออดอ้อนเอาใจเสียงใสหวาน ให้คลายเหงาเศร้าใจไม่ทรมาน กล่อมสมานเสมอใครเธอใคร่รอ แด่ คุณรดา เจ้าของบทกวี ขอเถอะฟ้า 18 พฤศจิกายน 2547
18 พฤศจิกายน 2547 13:40 น. - comment id 372753
แล้วส่งใจไปแนบแอบอกอุ่น อบละมุนด้วยรักประจักษ์ใจ ส่งรอยยิ้มพี้มพักตร์ปักละไม ทุกสิ่งให้ด้วยใจใคร่ยินดี** มาอ่านงานงาม.. สวัสดีค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 09:58 น. - comment id 373249
ตั้งใจ-------------->> ให้ผิดหรือป่าวท่านอาจารย์ ***ปนเปรอ ------->> ปรนเปรอ ***เผลอไผ -------->> เผลอไผล มองท้องฟ้าเวหากว้างทางวิถี -------------->>มองฟ้ากว้าง ก็หรูแล้ว
19 พฤศจิกายน 2547 14:43 น. - comment id 373485
เพราะดีค่ะ อิ อิ....