ตีหนึ่งแล้วยังมีใครไม่นอนบ้าง ที่อ้างว้างเดียวดายคล้ายอย่างฉัน อยากติดปีกบินไปไร้คืนวัน ทวงภาพฝันจากฟากฟ้าคราหมดแรง อยู่ท่ามกลางลมหนาวดาวระยิบ ใช่อาจหยิบเอื้อมทันเหมือนกลั่นแกล้ง ม่านหมอกเมฆอดีตกรีดทิ่มแทง กลบเกลื่อนแสงจันทร์ไปไม่เหลียวแล พยายามข่มตาหลับกลับอีกครั้ง ลบรอยฝังล้างเรื่องร้ายไร้ทางแก้ เลิกจำนนจนนำย้ำพ่ายแพ้ ละอ่อนแอกล่อมใจตนจนฝันดี
16 พฤศจิกายน 2547 08:53 น. - comment id 371087
อย่าว่าแต่ตีหนึ่งเลยครับน้องแคน เมื่อคืนกว่าจะได้นอน ก็ล่อเข้าไปตีสาม นอนเพิ่งตื่นอ่ะจ้า คิก คิก +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
16 พฤศจิกายน 2547 10:13 น. - comment id 371138
เมื่อคืนก่อนพี่นั่งคิดเฝ้าขีดเขียน ร้อยจำเนียรกลอนรักสลักหวาน ใส่กระดาษฝากหัวใจให้นงคราญ เป็นพยานความรักของนักกลอน มาคืนนี้พี่ต้องนั่งอย่างเศร้าสร้อย เหลือบเห็นรอยสลักรอนอักษร กลายเป็นกลอนนอนหนาวทรวงห่วงอาวรณ์ สุดถ่ายถอนกลอนรักช้ำโศกคร่ำครวญ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
16 พฤศจิกายน 2547 15:22 น. - comment id 371328
พี่พุด รักลูกวาดสีฟ้าและทุกสีค่ะ ชอบกินมากอิอิ ยังจำได้งามราวสายรุ้งในขวดโหลค่ะ ชอบยืนจ้องมอง คนดี งานงามรู้สึกยามระลึกนึกถึงใครบางคนล้นใจ เป็นธรรมชาติธรรมดาใจค่ะ หากตราบใด หัวใจเรายังคงมีนวลเนื้อใจละไมละมุน แบบผู้หญิ้งผู้หญิงนะคะคนดี พีพุด ก็เช่นกันค่ะเป็นบ่อยมาก รักน้อง งานนี้เข้าใจค่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 17:03 น. - comment id 371422
คิกๆๆๆๆๆตี6 ตอนเช้าอ่ะกว่าจะได้นอนแต่ไม่รู้คืนไหนจำมะได้55555 ไปแย้วคิดถึงเสมอคราบท่าน
16 พฤศจิกายน 2547 20:07 น. - comment id 371562
หลับตาห่มข่มตานอนก่อนฝังจิต ห้วงความคิดหลอนพลันควันปัญหา หลากชีวิตลิขิตกลั้นฝันพามา ต้องหลับตาห่มผ้าหลับคับหัวใจ หลากคราอุ่นใต้ผ้าหนาก่อนคราหลับ ความลึกลับอับจนพ้นปัญหา แล้วคืนสู่ฝั่งแห่งฝันกลั้นน้ำตา วันข้างหน้าดีกว่านี้ที่เคยเป็น