๏เคยรักใจท่วมท้น.......................ทวี เจ็บแปลบเพราะเธอมี..................หลบเร้น ประดุจจิตโดนตรี........................ เฉือนอยู่ แต่กลับลืมมิเฟ้น..........................เมื่อพ้องอีกครา๚ ๏เพียงรู้แค่พี่นั้น........................เจ็บร้าว ใจที่แกร่งที่กร้าว.........................หมดสิ้น ใช่พี่จิตโน้มน้าว..........................ให้กลับ คืนมา ถึงจักต้องดับดิ้น...........................ย่อมแล้วฟ้าดิน๚ ๏ใช่โง่หรือหมดแล้ว....................หรอกใจ แต่อยากทำลงไป..........................เยี่ยงนี้ อาจเจ็บช่างประไร.......................ในเมื่อ ไม่จำ สมที่ทำกรรมชี้............................ช่างแม้เจ็บสนอง๚ ๏ชีวิตก็แค่นั้น................................จิตคน ต้องว่ายเวิ้งเวียนวน........................ยากรั้ง ชดใช้กรรมหมดจน........................แล้วจัก ได้คืน กลับสู่ห้วงแห่งครั้ง........................สุขนั้นเคยมี๚๛
ใยไหม 12 พ.ย. 2547 15:56 น. - ID 65403 
822
4
0
12 พฤศจิกายน 2547 16:07 น. - comment id 368942
55555555555555 ให้คนลามกอย่างฉาน มาอ่าน โคลงกลอน หวังจา หลอมจิตใจฉาน ไม่มีวันสะละ 55555555555
12 พฤศจิกายน 2547 16:19 น. - comment id 368951
เจ็บแล้วไม่จำ ช้ำแล้วไม่เจียม -_-.
12 พฤศจิกายน 2547 16:31 น. - comment id 368960
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ
12 พฤศจิกายน 2547 16:51 น. - comment id 368982
จดจำไว้หัวใจเจ้ากรรม ตอกและย้ำให้จำฝังใจ .... อย่าใจง่ายรักใครอีกเด้อ
13 พฤศจิกายน 2547 08:40 น. - comment id 369275
มาอ่านค่ะ มาเห็นใจ
13 พฤศจิกายน 2547 12:15 น. - comment id 369344
ความรักอธิบายยาก...ไร้ซึ่งเหตุผล.. เมื่อรักแล้ว ..ก็รักต่อไป... ..
13 พฤศจิกายน 2547 20:15 น. - comment id 369615
ผมรอที่อยู่นะ..หรือจะให้ส่งไปสุราษรฯ คุณบอกผมด้วย..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
