ยังเจ็บไม่พออีกหรือ

น้ำหยด

เคยเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง  ที่เคยใช้ชีวิตง่ายดาย  สนุกสนานร่าเริง  แต่เพียงแค่มีเธอเข้ามา  ทุกอย่างที่เคยเป็นฉันได้เปลี่ยนไป  เธอไม่เคยทิ้งฉัน  แต่การกระทำของเธอเองที่ทำร้ายฉัน  ความมั่นใจที่ฉันเคยมีได้แปลเปลี่ยนไปเป็นความหวาดกลัวและหวาดระแวง   ฉันอยากหนี  หนีไปให้พ้นๆจากตรงนี้  แต่สิ่งที่ฉันทำได้ในเวลานี้คือ  อดทน  เพราะฉันเองยังไม่แข็งแกร่งพอ  บางครั้งฉันรู้สึกเหนื่อยล้า    อ่อนทั้งกำลังกายและกำลังใจ  แต่ฉันก็ยังรักเธอเกินกว่าที่จะทิ้งเธอไปได้				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 367514

    เข้าใจความรู้สึกนะค่ะ เป็นกำลังใจให้แล้วกันค่ะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    11 พฤศจิกายน 2547 06:45 น. - comment id 367830

    ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก
    ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง
    ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง
    ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา..
    
    ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง
    ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา
    ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา
    สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน! 
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน