แค่เพียงคนธรรมดา

น้ำหยด

เป็นคนธรรมดา
เคยเสียน้ำตาทุกครั้งที่รู้สึกอ่อนไหว
ไม่ใช่เหล็กกล้าที่แข็งนอกอ่อนใน
หรือใบไม้ที่พริ้วไหวตามสายลม
      มีหัวใจเหมือนทุกคน
มีความอดทนและอดกลั้น
แต่ก็มีขีดจำกัดเหมือนกัน
ไม่ใช่รูปปั้นไร้ชีวิตชีวา
     บางครั้งอาจจะดูเหมือนเฉยๆ
เหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยไม่ใช่
ฉันก็มีชีวิตและจิตใจ
ก็อยากที่จะมีใครสักคนเหมือนกัน
   				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 พฤศจิกายน 2547 16:28 น. - comment id 367512

    ฉันเป็นเพียงคนธรรมดา
    ที่ยังห่วงหาความสุขสันต์
    อยากเจอคนที่สำคัญ
    ให้ตัวเองสุขทุกวันเหมือนใครใคร
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • N.P..

    10 พฤศจิกายน 2547 16:41 น. - comment id 367517

    ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา
    ไม่ได้มาจากฟ้าหรือดาวดวงไหน
    มีความรักมั่นคงและจริงใจ
    แต่ก็ยังอ่อนไหวและอ่อนแอ
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    11 พฤศจิกายน 2547 06:44 น. - comment id 367828

    ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก
    ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง
    ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง
    ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา..
    
    ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง
    ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา
    ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา
    สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน! 
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน