หน้าส่วนตัว
เก้าอี้ไม้....ในห้องเก่า เก่า
ความรักของเรานั่งอยู่ตรงนั้น
รัก...ที่อบอุ่นเกินถ้อยคำรำพัน
งดงามดั่งฝัน...ต่างกัน...จากความจริง
เก้าอี้ไม้...ในห้องนั้น
เรานั่งพูดคุยกันพลันลืมทุกสิ่ง
เหลือเพียงเสียงหัวเราะ...กับรอยยิ้ม
กับใบหน้าที่เอมอิ่มดูพริ้มตา
เก้าอี้ไม้...ในห้องนั้น
เธอเคยบอกฉัน ว่ารักหนักหนา
รักมาก รักเสมอ เธอสัญญา
ฉันก็เชื่อตลอดมา เพราะรักเธอ
วันนี้...เก้าอี้ไม้ตัวเก่า
ความรักของเราก็ยังคงอยู่เสมอ
แต่เป็นความรักที่ไม่มีเธอ
มีแต่ฉันกับน้ำตาที่ล้นเอ่อ...เต็มหัวใจ
พรุ่งนี้...เก้าอี้ไม้ตัวเก่า
จะยังเหลือความรักเราอยู่บ้างใหม
เมื่อใจหนึ่งที่เคยมี...วันนี้ได้หายไป
แล้วที่เหลืออีกหนึ่งใจ จะทำอย่างไร
..........เมื่อไม่มีเธอ....
....คงเหลือเพียงเก้าอี้ไม้....
กับสิ่งสุดท้ายที่จะยังคงอยู่เสมอ
คือ...นิยายรัก...ของฉันกับเธอ
ที่นั่งอยู่อย่างเหงาเพ้อ...รอเธอกับมา
ปากกาดาว... 10 พ.ย. 2547 12:03 น. - ID 65249 
1397
8
0
11 พฤศจิกายน 2548 15:39 น. - comment id 361558
เพราะค่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 12:10 น. - comment id 367356
ฝากผลงานด้วยนะคะ...^_^ เพิ่งเริ่มหัดแต่งค่ะ อยากเก่งเหมือนพวกพี่ ๆ ชาวthaipoem ทุกคน...^_^
10 พฤศจิกายน 2547 13:39 น. - comment id 367430
อืม เป็นกำลังใจ ให้เสมอน่ะจ๊ะ โอเคมาก อย่าหยุดหยั้งหล่ะ ทำต่อไปให้ถึงฝั่งฝันน่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 14:32 น. - comment id 367461
อ่านดูดีๆจะรู้ว่าสัมผัสหลุดนา
10 พฤศจิกายน 2547 15:14 น. - comment id 367480
เก้าอี้ไม้กลางห้อง... คงอยากจะเรียกร้อง...ให้ความรักกลับหวน แม้ไม่ได้ถูกรัก...แต่ก้อได้ฟูมฟัก..กรุ่นกลิ่นไอรัก..อบอวล ยามได้ทบทวน...ก้อยังรัญจวน..ถึงอุ่นไอ ****** ยามที่เหงา ๆ เมื่อนึกถึงสิ่งของที่เคยใช้ร่วมกัน..มันก็เศร้าอย่างนี้นี่เองนะคะ...********
10 พฤศจิกายน 2547 15:44 น. - comment id 367493
เก้าอี้ไม้ตัวเก่า ยังมีเรานั่งเศร้าเหมือนก่อน เมื่อคนรักไม่เคยอาทรณ์ จึงทำให้ทุกบททุกตอนมีแต่น้ำตา *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 16:50 น. - comment id 367521
งดงามมาก ๆ เลยคะ ปากกาดาว กลอนเพราะ นามปากกาคุณยิ่งเพราะใหญ่ ไม่รู้จะบอกว่าอะไร นอกจากขออนุญาตเก็บกลอนนี้ ไว้ในบ้านเปิ้ลนะ ชอบมาก ๆๆ เลย ^_____^
10 พฤศจิกายน 2547 20:30 น. - comment id 367633
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะคะ
11 พฤศจิกายน 2547 01:41 น. - comment id 367800
น่ารักจ้าแวะมาทักทายจ้า
11 พฤศจิกายน 2547 06:41 น. - comment id 367819
ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา.. ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน!
11 พฤศจิกายน 2547 11:47 น. - comment id 367919
ฉันไม่ได้อยากจมกับวันเก่า แต่เพราะภาพของเราฉันยังลบมันไม่ได้ เรื่องของเรามันงดงามเกินจะลบออกจากใจ ลืมไม่ได้ ลืมไม่ลงและคงไม่ลืม... ผ่านเข้ามาทักทายจ้า
13 พฤศจิกายน 2547 16:45 น. - comment id 369499
ปากกาดาว เขียนกลอนเพลงได้ไพเราะ พัฒนาไปเรื่อยไม่ต้องกังวลใจ คอยให้กำลังใจอยู่ข้างหลังค่ะ
13 พฤศจิกายน 2547 17:07 น. - comment id 369511
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะคุณทิกิ...จะพยายามทำให้ดีที่สุดเลยค่ะ....^_^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
