กี่ทาง กี่เที่ยว ที่เทียวท่อง กี่เนินเขาคุ้งคลอง ที่ต้องข้าม อาจบางทีมีพลาด มีคลาดกัน อาจห่วงใจจะหวั่นและคิดขาม นั่งลงเถิด ผ่อนพัก ให้ผ่อนคลาย ต่อปลายทางที่ใจหมาย ทวนใจถาม เมื่อปลายทางไม่เปลี่ยนต้นทางไม่เปลี่ยน แม้กี่เที่ยว ย่อมจักเพียร ถึงฝันงาม
9 พฤศจิกายน 2547 23:22 น. - comment id 366972
เข้าไปที่tosit.com เอามาฝากนะครับ
9 พฤศจิกายน 2547 23:49 น. - comment id 366994
ค้นหา ค้นใจ จงให้แน่ รู้ถ่องแท้ เบื้องลึก นึกภิรมย์ ตั้งจิต ตั้งใจ ให้ดั่งสม แล้วอบรม ข่มจิต คิดทำไป มาทักทาย
9 พฤศจิกายน 2547 23:52 น. - comment id 367001
สวัสดีครับผม คุณแม่จิตร
9 พฤศจิกายน 2547 23:52 น. - comment id 367002
:)
9 พฤศจิกายน 2547 23:53 น. - comment id 367004
คุณtikiอยู่ดึกหรือครับ
10 พฤศจิกายน 2547 01:05 น. - comment id 367094
ต้นสายหรือปลายทาง ทางที่สร้างมิร้างหวัง แม้เหนื่อยเมื่อยลำพัง ยังคงหวังถึงปลายทาง *-*สวัสดียามดึก และราตรีสวัสดิ์ด้วยค่ะ ฝันดีนะค่ะ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 01:40 น. - comment id 367120
ราตรีสวัสดิ์ครับคุณผู้หญิงไร้เงา
10 พฤศจิกายน 2547 07:41 น. - comment id 367169
ต้นทางวางไว้ดี ในทุกที่สำคัญหมาย กลางทางเห็นแววฉาย ถึงตอนปลายสบายเอย
10 พฤศจิกายน 2547 08:25 น. - comment id 367183
เหนื่อยนัก พัก บ้าง ค่ะ แต่ get จัง ท่านั่ง ..........คิคิ แวะมาชื่นชม งานตาม เคยค่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 09:31 น. - comment id 367219
เมื่อคืนเขียนไว้เสียยาว แต่ไม่ทันได้ตรวจดูเวลา ปรากฏว่า disconnect เสียแล้ว จึงวกลับมาเขียนใหม่วันนี้ .. แต่งกลอนประกอบภาพ..อัลมิตราได้เข้าไปติดตามอ่านอยู่ระยะหนึ่งที่เวปแห่งนั้น แต่ก็ยังไม่มีภาพใดที่อัลมิตรานำมาเป็นพล๊อตได้เลย ที่ผ่านมาก็ได้แต่อ่านของคนอื่นไปเรื่อยๆ เก็บข้อมูลไว้ในคลังสมอง พบกลอนของคุณหลายชุด ..ว่าจะมาเกี้ยว จิ๊ก บัตรรับประทานอาหารแทน .. ( ล้อเล่นค่ะ) .. ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ก่อนนั้น อัลมิตรามีความคิดว่า ภาพที่ชวนให้เขียนควรเป็นภาพแนวจินตนาการ ไม่เคยคิดว่าภาพในใจกลางสังคม ที่มีมุมบางมุมน่าสนใจจะนำมาเป็นภาพประกอบการเขียนได้ ตอนนี้.. อัลมิตราเริ่มเข้าใจอีกว่า .. ภาพใดๆก็ตาม ล้วนแต่ก่อให้เกิดเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นมุมใดก็ตามที่ผู้เขียนค้นพบ คุณคิดอย่างไรคะ กับการเขียนกลอนประกอบภาพ ขอร่วมวงเสวนา เข่า ชน กัน ด้วย ค่ะ ..
10 พฤศจิกายน 2547 09:53 น. - comment id 367242
พักนี้มัทไม่ค่อยได้อ่านกลอนของเพื่อนๆ เลยค่ะพี่พงษ์ งานยุ่ง เด็กเปิดเทอมใหม่ วุ่นวายจังค่ะ เข้ามาได้แป๊บ ๆ ก้อต้องหยุดแล้ว เครื่องที่บ้านก็เจ้งอะ มัทยังทำงานไม่เสร็จเลยค่ะ จะส่งต้นสังกัดวันที่ 1 มกราคม ที่จะถึงนี่คะ ไม่รู้จะทันหรือเปล่า ไว้ว่าง ๆ จะแวะมาแต่งกลอนด้วยนะคะ
10 พฤศจิกายน 2547 18:13 น. - comment id 367562
สวัสดีครับมวลมิตร คุณมัท คุณอัลมิตรา คุณดาหลา&ปะการัง คุณชัยชนะ ผมชอบอ่านกลอนประกอบภาพนะครับ ได้ยินครั้งแรกจากคุณโจ้ฯ มาได้ยินอีกทีจากคุณกอนกูย และคุณเวทย์ นี่แหละ ภาพเดียวกันมีมุมที่คนเขียนเขียนต่างออกไปได้มาก แต่เท่าที่ผมสังเกต คงเป็นต้องการหลีกไม่ให้ชนแง่มุม หรือซ้ำความกัน เท่านั้นมั้งครับ เพราะเวลาอ่านงานอย่างอ่านงานคุณกอนกูย ผมก็อุทานในใจเลยว่า โอ้โฮทำไมมาตรงหัวใจผมยังงี้ เมื่อผมเขียน(เพราะชอบเขียน) ผมก็หลีกมุมนั้นไปเลย บางทีเอาขำนะครับ ฉันทลักษณ์ก็ยังด้นเอาเลย บางครั้ง เท่าที่ผ่านไป ผมเขียนของตัวเองก่อนที่จะอ่านงานของคนอื่นครับ ถ้าอ่านงานเพื่อนก่อน ก็เกิดอาการตื้อ คือกลัวจะซ้ำความซ้ำแก่น บางชิ้นเขียนแล้วซึม คือ อิน กับชีวิตตัวเอง ไม่ได้รางวัลก็อิ่มหัวใจพอแรงแล้ว เขียนแล้วก็เอามาแบ่งปันกันอ่าน เผื่อเพื่อนมีมุมชีวิตมุมใดมุมหนึ่งพ้องกันจะได้ความรู้สึกทางใจด้วยกันอีกโสดหนึ่ง ผมอยากให้มีเว็บที่ลงภาพให้เขียนคำประพันธ์ประกอบแบบนี้อีกนะครับ มันช่วยให้เขียนงานได้ไม่ขาดตอน สมองแล่นอยู่เสมอ ๆ ผมว่าน่าจะดีกว่าตื้ออยู่นานๆ เดี๋ยวแลกเปลี่ยนอีกครับ ผมจะเข้าไปทำธุระในเมืองสักหน่อยก่อน ขอบคุณครับผม