ร่ำไห้ สะอื้นใจในกลางดึก ไม่อยากนึกถึงตอนสอนใจให้ ไม่คิดถึงว่าแม่พ่อ ห่างกันไกล ท่านไปไหน ทุกคืนฝืนใจตน ฮือฮือ ตื่นทุกกลางดึกไม่มีใคร ชวนคู่ใจ ปรึกษาพา เมินเฉย แอบนิ่งนิ่ง พิงกำแพง หน้าไม่เงย ทำไมเฉย เปรยให้ ฉันถอนใจ ใครกันนะ ที่จะมา คอยดูแม่ ฉันไม่อยากจะฉฉไปกันใหญ่ ไม่นึกถึงลูกเต้า เฝ้าเสียใจ ทำไปได้อย่างไร เดือดร้อนกัน โอ้ ....ทุกทุก ทุกข์ ......กลางดึก............ ฝึกใจล้า ให้นำพา ความอ่อนเปี้ย เพลียเหมือนฝัน ที่ร้ายร้าย กลายออกไป ไม่มีมัน อย่าเจอพลันสิ่งนั้น อีกเลยเรา...............................................
9 พฤศจิกายน 2547 22:52 น. - comment id 366946
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ สู้นะลุกขึ้นเถอะ ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา เธอรู้ไหมตลอดเวลา เธอไม่เคยได้ฟันฝ่าลำพัง เธอยังมีฉันอยู่ และพร้อมจะสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง ขอเพียงเรามีกัน อุปสรรคไม่สำคัญเชื่อฉันเธอ *-*เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-*