นั่งใจเหงา หดหู่ อยู่ในบ้าน ลูกหลาน หายหน้า มาเหินห่าง พ่อกับแม่ แก่เฒ่า เหงาอ้างว้าง อยู่อย่าง ห่อเหี่ยว เปล่าเปลี่ยวใจ วันแม่ แม่เจ้า ก็เฝ้าแต่ ชะเง้อชะแง้ รอลูกว่า จะมาเมื่อไหร่ ไม่พลั้งไม่เผลอ เหม่อแล แม้เงาไกลไกล จนสิ้นวัน ผ่านไป ก็ไม่เห็นมา วันพ่อ ในมุมมอง ของผู้พ่อ กรยอ ขอสรรเสริญ ชนม์พรรษา ก็แค่วันนี้ วันที่ ห้าธันวา ก็แค่รู้ว่า วันพ่อหลวง ของปวงชนไท แต่พ่อคนนี้ คิดถึงเจ้า เท่าชีวิต ไม่ได้คิด ว่าวันนั้น จะเป็นวันไหน พ่อห่วงลูก ร้อนหรือหนาว เจ้าทำอะไร เหนื่อยไหม ท้อมั้ย ไม่ได้ข่าวดี พวกเจ้า เติบใหญ่ ในวัยฉกรรจ์ ล้วนทำงาน กันทั้งนั้น ในวันนี้ จะอย่างไร ยังเป็นลูก ของพ่ออยู่ดี หวังใจ ตั้งฤดี ให้ลูกก้าวไกล แม้ไม่สอน ก็เคยนำ ให้ทำตาม คอยห้ามปราม เรื่องเลวร้าย ไม่กรายใกล้ ผิดชอบชั่วดี ตอกย้ำ ให้จำไว้ เมื่อเจ้าได้ ดีกว่าพ่อ พอใจแล้ว ---(ม้าก้านกล้วย)-----
1 ธันวาคม 2544 21:00 น. - comment id 22283
อ่านแล้วคิดถึง..พ่อกับแม่มากๆ เลยค่ะ....คุณม้าก้านกล้วย.....
1 ธันวาคม 2544 23:57 น. - comment id 22308
อ่านแล้วก็ฉุกคิดว่า เดี๋ยวนี้คุยกับพ่อน้อยลงทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน อ่านแล้วอยากบอกพ่อว่า รักพ่อจัง
2 ธันวาคม 2544 02:54 น. - comment id 22318
คือพ่อจริงอย่างนั้น (กลอนเพราะครับ)
2 ธันวาคม 2544 03:33 น. - comment id 22331
ก็...เหมือนเพื่อนๆ ครับ ม้าก้านกล้วย....
2 ธันวาคม 2544 10:53 น. - comment id 22358
สัญญา จะกลับไปเยี่ยมพ่อจ้ะ
2 ธันวาคม 2544 12:36 น. - comment id 22380
กลอนของม้าก้านกล้วยอ่ะ..ไม่เหมือนใครเลยนะ ชอบจังเลย....ให้ความรู้สึกดีจริงๆ