หลายอารมณ์

เธอรู้ไหม...เธอเหมือนคนที่ฉันพยายามค้นหา
เธอรู้ไหม...ฉันเคยเลิกไขว่คว้าหาคนเช่นเธอ
เธอรู้ไหม...ฉันเคยคิดว่าคนแบบเธอไม่มีตัวตน
เธอรู้ไหม...ความรู้สึกฉันไม่ได้ต่างจากเธอ
ความรู้สึก...ที่ไม่อยากรักใครอีก
ความรู้สึก...ที่ไม่อยากสี่ยงกับคำว่ารัก
ความรู้สึก...ที่กลัวการสูญเสีย
แต่เพราะเป็นเธอ...
ฉันยอมที่จะเอาหัวใจเสี่ยงกับคำว่า รัก
ฉันรู้ตัวดีว่าตอนนี้ฉันรู้สึกเช่นไร
ฉันยอมรับว่าจัดการความรู้สึกเช่นนี้ไม่ได้
หึง หวง ห่วง
อารมณ์ของผู้หญิง
ทำไม...ฉันต้องคิดนู่นคิดนี่ด้วย
ทำไม...ฉันถึงห้ามความคิดตัวเองไม่ได้
ทำไม...ตอนนอนถึงไม่สามารถปล่อยวางได้
ทำไม...ฉันถึงโหยหาอ้อมกอดอบอุ่น
ทำไม...ฉันคิดถึงเธอจัง
สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คงมีแค่
เชื่อใจ ไว้ใจ...ในคนที่รัก
เชื่อใจ ไว้ใจ...ในสายตาตัวเอง
เชื่อใจ ไว้ใจ...ในการตัดสินใจของตัวเอง
จะมีใครสักคนรู้บ้างไหม
ว่าตอนนี้ในใจฉัน
ร่ำร้องคร่ำครวญมากมายแค่ไหน
สับสนว้าเหว่มากมายแค่ไหน
เจ็บปวด ทรมานมากมายแค่ไหน
แต่ที่ทรมานยิ่งกว่า คือ...
การต้องทนแสดงฝืนยิ้ม ว่าไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องราวใด ๆ เลย
ทั้งที่ภายในปวดร้าวแทบแตกสลาย
ไม่น่าเชื่อว่าฉันสามารถเงยหน้ามองอนาคตได้
ไม่น่าเชื่อว่าฉันสามารถปลดปล่อยอารมณ์กะใครอีกคนได้
ไม่น่าเชื่อว่าฉันสามารถเป็นตัวเองโดยไม่ปิดบังได้
ฉันเป็นทั้งหมดเพราะ ผู้ชายคนนึง
เธอเป็นพลังคอยผลักให้ฉันก้าวเดิน
สักวันฉันคงเดินได้...
เธอ...ฉัน...จะก้าวไปพร้อมกันเนอะที่รัก