เจ็บใจ... เพราะรักเธอมากไป จึงต้องเจ็บใจอยู่อย่างนี้ ความรักปักหัวอก จนชอกช้ำใจที่มี รักมากไปต้องเจ็บด้วยเหรอคนดี บอกฉันทีจะได้เข้าใจ... ตีอกชกกำแพง รักรุนแรงแต่ไม่เข้าถึงใจเธอได้ ทำไมนะ ทำไมรักคนไม่มีหัวใจ คิดกับเราเล่นๆได้ ทั้งที่เราจริงใจน่าดู อยากตาย... รักเธอมากแค่ไหนเธอคงไม่รู้ ก็เล่นมาจากไปตั้งแต่หม้อไม่ทันเป็นรู อย่างน้อยก็บอกก่อนสิจะได้รู้ว่าเธอคิดอย่างไร แค่มีเธอ ใจดวงนี้ก็ละเมอ...พร่ำเพ้อ...หวั่นไหว... แต่วันนี้เธอมาเดินจากไป เจ็บให้ตาย ก็ยังรักเธอคนดี เธอบอก ให้ช้ำชอกว่ารักของฉันเป็นดั่งสี แค่สีเทา มันหมองหม่น ล้นทวี ไม่เหมือนสีวิวิดนี้ สวยบาดตา อกตรม ความรักขมเป็นดั่งเหล้าบาดคอหนา รักครั้งนี้ เทใจให้พร้อมศรัทธา แต่เธอก็ มาร่ำลา ทอดทิ้งกัน อยากบอกเธอ รักเสมอ แม้ละเมอ เป็นดั่งฝัน รักเธอนะ ตลอดกาลชั่วนิรันด์ ตกนรก ชั่วกัปกัลย์ฉันก็ยอม
4 พฤศจิกายน 2547 22:40 น. - comment id 364019
อืมนะ ตลกจังง่ะ ย่อหน้าที่3 อะไรหม้อเป็นรู....เหอๆ ย่อหน้าสุดท้าย... เพลาๆลงบ้างก็ดีนะ เวลาผ่านไปแล้ว เหลือไว้แต่ความทรงจำดีๆเกบไว้ ให้เป็นพลังในการเดินหน้าต่อดีกว่า ที่จะจมอยู่กับอดีต โดยที่ตัวเองย่ำอยู่กับที่
5 พฤศจิกายน 2547 09:06 น. - comment id 364223
กลอนซาดิสม์ดีจังครับ อากิสุดหล่อ อาชญากรที่ดีของชาติ แต่งเยอะๆนะครับ เป็นกำลังใจ พี่วิสกี้
5 พฤศจิกายน 2547 13:02 น. - comment id 364424
ความรัก คือ ความเจ็บปวดที่มนุษย์ ...........ทุกคนต้องเผชิญ ..........
5 พฤศจิกายน 2547 20:49 น. - comment id 364691
เพิ่งได้มีเวลามาอ่านน้องใหม่ ซึ่งอาจจะเก่าแล้วนะคะ รักใครหนอ พร่ำเพ้อซะจนไม่กล้าแอบอ่าน อิอิ