ที่รัก-- เธอช่างเหมือน.. สายน้ำที่ไหลพาดผ่าน..หัวใจฉัน เหมือนสายลม..บางๆ.. บางที..สายน้ำไหลเอื่อย.. เกล็ดระยิบกระทบแสงแดด..จาง.. ล้อหลอก..คลื่นลม..พริ้วแผ่ว..ชวนให้..ใหลหลง.. ในบางคราว.. สายน้ำล้นทะลัก..เชี่ยวกราก..บ้าคลั่ง.. สาดซัดตลิ่ง..อย่างรุนแรง แข่งกับสายลมปานมรสุม.. ฉันซมซาน..หาที่เกาะเกี่ยว.. ด้วยเกรงว่า.. แรงลมจะพาเอาฉันร่วงหลุด.. ลงไปในคลื่นอารมณ์ของสายน้ำนั่น แต่ท้ายที่สุด..เมื่อฟ้าใสๆเปิดกว้าง.. ทุกอย่างกลับอยู่ความเงียบสงบ ฉันก็ถูก..ปลอบประโลม.. ด้วยอ้อมกอดที่อบอุ่น.. แห่งสายน้ำที่ไหลเอื่อย ๆ..สายลมเฉื่อยฉิว เป็นเช่นนี้..ซ้ำๆ.. แล้วที่สุด.. ฉันพบว่า..ฉัน ปรารถนา.. ที่จะอยู่ในอ้อมกอดความแปรปรวน.. ของ..คลื่นอารมณ์นี้... ด้วย..ความเต็มใจ...ตลอดไป..
หงุงหงิง 4 พ.ย. 2547 22:32 น. - ID 64923 
576
3
0
4 พฤศจิกายน 2547 23:22 น. - comment id 364073
น่ารักมากค่ะ tawa
5 พฤศจิกายน 2547 20:47 น. - comment id 364687
แวะมาอ่านให้กำลังใจอีกหนึ่งรอบในวันนี้ หลังจากไปอยู่บ้าน บางกอกซิตี้เสียค่อนวัน แล้วก็นั่งตามแก้ข้อมูลเรื่องหนังสือตัวเอง แล้วก็ลงกลอนใหม่ ก็ได้กลับมาอ่านงาน พี่น้องเรือนไทยอีกครั้งในวันนี้ค่ะ ขอให้มีความสุข ตั้งใจอย่าได้ท้อนะคะ
5 พฤศจิกายน 2547 22:03 น. - comment id 364743
ขอบคุณมากๆเลยเลยค่ะ ยังไงช่วยตินะคะ ยังฝึกหัดอยู่ค่ะ
6 พฤศจิกายน 2547 19:25 น. - comment id 365123
อืม
6 พฤศจิกายน 2547 19:50 น. - comment id 365127
จาซึ้งขนาดนั้นเจ๊...โรส
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
