ชีวิตมีทั้งสบายและลำบาก ยามเหนื่อยยากไม่อยากให้นานนัก ความเจ็บปวดไม่อยากไปรู้จัก อยากทายทักแต่ความสุขความสบาย บางทีก็อยากอยู่มันเฉยเฉย อย่าทำเลยงานการที่มากหลาย นั่งดูทีวีเล่นคอมอย่างนี้ไปจนตาย ทุรนทุรายเหนื่อยหน่ายทำไมกัน พอสบายนานเข้าก็ชักเบื่อ มันเหลือเชื่อเมื่อมีทุกข์บนสุขสันต์ สุขกราดเกลื่อนเหมือนอยู่ไปเพียงวันวัน รู้สึกมันสบายเพลินจนเกินพอ จึงลุกขึ้นทำงานปานคนบ้า ทำเหมือนม้าวิ่งล่าเส้นชัยหนอ งานพรุ่งนี้ทำวันนี้ไม่รีรอ ฉันเพียงขอมีความสุขบนความทุกข์ของตัวเอง
4 พฤศจิกายน 2547 10:18 น. - comment id 363389
ทำเถิดหนอทำไปใครว่าบ้า ถึงจะล้าถึงจะท้อคอยทอฝัน ถึงจะเหนื่อยยากเย็นลำเค็ญกัน ถึงวันนั้นวันซาดิสพิชิตชัย มาเป็นกำลังใจให้คุณextreme ค่ะ ธรรมะคุ้มครองคุณค่ะ
4 พฤศจิกายน 2547 10:38 น. - comment id 363403
อ่ะน่ะ อย่คิดมากนะ สู้ ๆๆๆๆๆ
4 พฤศจิกายน 2547 11:14 น. - comment id 363458
ทำตามหน้าที่น่ะจ๊ะ ... สุขบนทุกข์นี่น่ะ มีทุกคนจ๊ะ.. สวัสดีค่ะ พี่กุ้งฯ ..
4 พฤศจิกายน 2547 11:16 น. - comment id 363464
^_^ ซาดิสต์จริงด้วยค่ะ อิอิ ชอบบทนี้มากค่ะเหมือนตัวเราเลยดิคะ อิอิ บางทีก็อยากอยู่มันเฉยเฉย อย่าทำเลยงานการที่มากหลาย นั่งดูทีวีเล่นคอมอย่างนี้ไปจนตาย ทุรนทุรายเหนื่อยหน่ายทำไมกัน ............คิดเหมือนกันเลยอ่ะนะ...................
4 พฤศจิกายน 2547 11:20 น. - comment id 363467
มีชีวิตสบายและลำบาก บางทุกข์ยากลำบากนั่งร้องขอ แต่บางครั้งสุขกายใจไม่รีรอ เพียงให้พอมีชีวิตลิขิตตน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณเสมอนะค่ะ*-*
4 พฤศจิกายน 2547 11:48 น. - comment id 363504
ใกล้บ้าหรือยัง ถ้ายังไม่บ้าพอ ก็ทำเยอะๆค่ะ เวลาก็อยากบ้าอย่างนั้นบ้าง เพื่อความสะบายภายหน้า ดังคำที่ว่าทุกข์ก่อนสะบายทีหลัง แวะมาแซวมากวน ไม่ว่ากันนะค่ะ
4 พฤศจิกายน 2547 12:05 น. - comment id 363518
อะไรที่เราทำซ้ำซากทุกวัน มันก็มีเบื่อกันบ้างครับ ลองเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นดูบ้างนะครับ อ่านหนังสือ ฟังเพลง ดูหนัง ทำงานบ้าน หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่มันไม่จำเจ เมกเชื่อว่า อะไรต่าง ๆ คงดีขึ้น แต่เมกจะเลือกการไปนอนเล่นที่ชายทะเล หรือไปปีนเขาบ้าง นอนเล่นตามป่าบ้าง มันให้ความรู้สึกที่ดีดีมากมายเลยครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
4 พฤศจิกายน 2547 13:48 น. - comment id 363639
เป็นเหมือนกันค่ะ โรคซาดิสกำลังระบาดแข่งกับโรคหวัดนกแล้วมั้งคะ
4 พฤศจิกายน 2547 15:59 น. - comment id 363728
** ตรงมาก ๆ ครับ กับชีวิตของผม ทั้งที่ไม่มีใคร เค้าข่มเหง นั่งเล่นไปวัน ๆ กลับไม่ครื้นเครง นั่งร้องเพลง ทั้งวัน กลับไม่เอา ** ชอบอะไรที่ ท้าท้าย ขวนขวาย ความรู้ ให้ทันเขา โลกหมุนทุกวัน ไม่หยุดรอเรา ใคร ใคร เค้าวิ่ง ไม่รอกัน ** จึงลุกหาอะไร .. มาทำบ้าง ทั้งทางเรียน และสอบนั่น หรือเปลี่ยนการงานนั้น แต่ว่าฉัน .. มีความสุขกว่านั่งเซ็ง ******* เนื้อหาดีตรงใจมาก ๆ ครับ ******
4 พฤศจิกายน 2547 16:43 น. - comment id 363759
อย่างนี้ก้อดีสิคะ งานทุกๆอย่างจาได้เรียบร้อยโดยเร็ว นัสจิ....ปล่อยให้เยอะขึ้นๆๆๆๆเหอะ ^^
4 พฤศจิกายน 2547 18:24 น. - comment id 363824
:)
4 พฤศจิกายน 2547 21:18 น. - comment id 363931
ขอเพียงอย่าสนุกทุกข์คนอื่น ทุกข์คู่สุขขมคู่ชื่นชีวาหมาย เมื่อมีทุกข์คราพบสุขแสนสบาย ไม่รู้ทุกข์สุขก็หายไปเหมือนกัน
4 พฤศจิกายน 2547 22:04 น. - comment id 363976
เป้นความคิดที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ อิ อิ ไม่เดือดร้อนใคร แวะมาเยี่ยมค่ะ อิ อิ...
4 พฤศจิกายน 2547 22:45 น. - comment id 364025
อืมๆ.. อ่านแล้วได้อะไรดีดีกลับไปค่ะ แวะมาอ่านนะคะ วีนัสก่ะเจ้า
4 พฤศจิกายน 2547 23:37 น. - comment id 364101
เคยรู้สึกอย่างนี้บ่อยๆตอนเรียน หรือว่าตอนที่ยุ่งมากๆ ตอนนั้น คิดว่าไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนนิ่งๆอย่างเดียว แต่พอเรียนจบไม่มีอะไรทำ อยากให้ชีวิตมันวุ่นวายเหมือนตอนเรียนจัง ตอนยุ่งๆ ถึงเหนื่อยแต่สนุกกว่าเยอะเลยอ่ะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ
5 พฤศจิกายน 2547 09:37 น. - comment id 364232
ขอขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะครับ ^o^
5 พฤศจิกายน 2547 11:44 น. - comment id 364358
อืม คนเรานี้ก็แปลกดีน่ะ บางที่ก็บ่นว่าลำบาก ว่าเหนื่อย แต่พอจะอยู่เฉยๆไม่ทำอะไร ก็อยู่ไม่ได้ ** แวะมาทักคะ **
5 พฤศจิกายน 2547 12:14 น. - comment id 364393
อิอิอิอิอิตอนนี้กำลังทำอยู่จ๊ะ
8 พฤศจิกายน 2547 22:20 น. - comment id 366430
จะทำอะไรให้ดีกว่านี้ได้ เมื่อเติบใหญ่แต่จุดหมายไม่เคยแน่ คิดว่าใช่ใจกลับเปลี่ยนแสนปรวนแปร เหมือนกระแสน้ำวนต้องฝ่าฟัน จุดหมายที่แท้คืออะไร หรือคือสิ่งที่ใครเฝ้าใฝ่ฝัน อยากจะรู้สิ่งที่ไม่รู้ที่ฝันกัน นี่หรือเหตุผลสำคัญที่สู้มา น้องใหม่ค่ะ สับสนในชีวิตมากๆ กำลังอยู่ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตเลยอ่ะ