ยามสนธยา...

ธนกร

ค่ำคืนนี้ไร้จันทร์เช่นคืนนั้น
คืนที่ฉันและเธอได้ชิดใกล้
โอบไออุ่นอ้อมแขนละมุนละไม
สายใยใจถักถอละอองาม...
หากในค่ำคืนนี้มิมีเธอ
ลมละเมอแผ่วพลิ้วแอบทวงถาม
เธอนั้นอยู่กับใครทุกโมงยาม
ให้ครั่นครามยิ่งนักกลัวรักลวง...
ลมเจ้าหอบดวงใจไปไหนฤา
ด้วยข่าวลือที่ได้ยินจึงทวงถาม
มีคนบอกเห็นเธอมีคนตาม
มิคุกคามแต่มาถามด้วยห่วงใย...
หากเค้านั้นคือคู่ชีวิตสนิทเชื้อ
คือผู้เอื้ออาทรผู้สนิทดั่งชิดใกล้
ก็ยินดีจริงจริงมิแสร้งแกล้งใครใคร
หากกวนใจจะได้บอกขอโทษที...(ที่ใจนี้ของเธอไม่ว่างพอ)
...อาจไม่พลิ้วต้องขออภัยผู้อ่านทุกทุกท่านมา ณ ที่นี้...				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 พฤศจิกายน 2547 20:15 น. - comment id 363155

    คนใกล้ชิดติดตามในยามนั้น
    คือเพื่อนฉันเท่านั้นเธอรู้ไหม
    เพราะตัวฉันไม่เคยเปิดเผยใจ
    ว่าห่วงใยหรือมีใครในใจเลย
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ธนกร

    4 พฤศจิกายน 2547 09:11 น. - comment id 363338

    หากเค้านั้นคือคนที่ใกล้ชิด
    เธอแค่คิดเพียงเพื่อนมิเปลี่ยนผัน
    ฉันก็หวังเพียงเรามีกันและกัน
    ได้ก้าวล่วงความฝันนักอักษรา...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน