ลูกรักของพ่อเอ๋ย วันนี้ขอเอ่ยถ้อยไว้ ว่าพ่อรักเจ้าเท่าใด ให้รู้แก่ใจแก้วตา ชาติเชื้อของพ่อต่ำต้อย ปัญญาก็น้อยดังว่า สินทรัพย์นับน้อยราคา แต่สะสมมาเพื่อใคร ทั้งหมดนั้นเพียงเพื่อลูก พ้นจากการถูกเรียกไพร่ พ้นจากใต้ถุนน้ำครำ ไม่กลับถลำลงไป ความจนนั้นมันขื่นขม โง่งมก็เกินทนไหว เถิดลูกต่อฝันวันวัย ฝักใฝ่พากเพียรเรียนรู้ ลำบากแบบพ่อ บ่บ่น พ่อเอาความจนเป็นครู หากลูกนั้นกตัญญู จงอยู่แบบผู้ศึกษา ห้องเรียนของพ่ออยู่ไหน ถูกลูก อยู่ในท้องนา ห้องเรียนของเจ้าดีกว่า เป็นมหาวิทยาลัย ยิ่งห้องสมุดของลูก เขาปลูกสร้างอย่างยิ่งใหญ่ ในนั้นเป็นจักรวาล ความรู้อันชาญมากมาย ไปเถิดเร่งไปศึกษา ไม่ต้องห่วงนา ขวัญไถ นาลูกคือนาความรู้ รู้แล้วอยากทำก็ได้ ใช่แล้ว เรายังกินข้าว แม้จะเอื้อมดาวอย่างไร ขอเพียงอย่าเหยียดผู้คน และอย่าทำตนเหลวไหล อย่าหลงยกย่องความชั่ว จงรู้จักกลัวและอาย ต่อสิ่งที่ผิดศีลธรรม อย่าทำแม้ทำได้ง่าย ไปเถิดแสวงวิชา วันนี้วันหน้า สบาย .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 1 พ.ย. 2547 20:34 น. - ID 64712 
906
11
0
1 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 361942
ลูกรักของพ่อเอ๋ย วันนี้ขอเอ่ยถ้อยไว้ ว่าพ่อรักเจ้าเท่าใด ให้รู้แก่ใจแก้วตา ชาติเชื้อของพ่อต่ำต้อย ปัญญาก็น้อยดังว่า สินทรัพย์นับน้อยราคา แต่สะสมมาเพื่อใคร ทั้งหมดนั้นเพียงเพื่อลูก พ้นจากการถูกเรียกไพร่ พ้นจากใต้ถุนน้ำครำ ไม่กลับถลำลงไป คุณก่อพงษ์คะ ..
1 พฤศจิกายน 2547 23:23 น. - comment id 362008
^_^ ความหมายดีมากๆเลยนะคะ
1 พฤศจิกายน 2547 23:29 น. - comment id 362015
ซึ้งค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 362018
ความหมายดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วรับรู้ถึงความรักที่คุณพ่อที่มอบแด่ลูกเลย
1 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 362019
คุณอัลมิตราครับ มันคงไม่ใช่กลอนสุภาพหรอกครับ ชึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ พอเหลาลงไปกลายเป็นกลอนหัวเดียว แต่ก็ไม่ใช่อีกแหละ ความเรียงแบบก่อพงษ์ คงเป็นได้มั้งครับ ขอบคุณครับผม หลายชิ้นที่ผมเขียน อาจารย์หลายท่านคงว่า คุณจะเอาฉันทลักษณ์อะไรเอาให้แน่ ผมพูดอย่างนี้ครับว่า ผมได้รับการศึกษาเรื่องกวีนิพนธ์ฉันทลักษณ์มาแบบงูๆปลาๆ งานจึงห่ามๆเกินๆขาดๆปนๆเปรอะๆ ฉันปนกลอนปนโคลงปนผญาปนฉันท์ ด่าผมก็ได้ครับ ผมแค่อ้าย..อะไรสักอย่าง ที่อยากเขียนร้อยกรอง หากรู้น้อยนัก แต่อย่าห้ามหรือกักขังหัวใจผมเลย
2 พฤศจิกายน 2547 01:06 น. - comment id 362057
ฟังคุณก่อพงษ์ตัดพ้อแล้ว ........ แหม.. นะ อย่าน้อยใจไปเลย การเขียนงานหนึ่งชิ้น ถือเป็นหนึ่งความภูมิใจ ฉันลักษณ์ถือเป็นเรื่องสวยงาม แต่ความในหัวใจที่สื่อออกมาได้ครบทุกรส ก็มีงามในตัว มาเป็นกำลังใจ สำหรับงานเขียนชิ้นต่อไปค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 01:11 น. - comment id 362059
ขอบคุณคุณสีน้ำฟ้าครับ ขอบคุณคุณอัลมิตราด้วยครับ
2 พฤศจิกายน 2547 07:00 น. - comment id 362092
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
2 พฤศจิกายน 2547 08:11 น. - comment id 362119
คุณก่อพงษคะ อย่าได้น้อยใจไปเลยค่ะ อารมณ์ สุนทรีย์ของคน มันแตกต่างกัน ดาหลา เป็นคนหนึ่งที่ เรียกว่าพอใจ ที่ได้เขียน และพอใจที่สร้าง สิ่งที่ มันเป็นความสุขของหัวใจ ถึงแม้ ผิด หลักฉันทลักษณ์ อยู่มาก โข แต่ก็นะคะ หัวค่อยดี ขี้เลื่อย จริงๆๆ แต่ ก็เพียร ได้แค่ไหน ก็แค่นั้น อารมณ์ สุนทรีย์ แตกต่างกัน............ ขอให้มึความสุข กับ วันเวลา ใน วินานทีนี้ ก่อนชีวิตจะหาไม่ แล้ว ไซร์ จะ ร้องให้ว่าไม่ได้ทำ ไม่มีใครเห็นค่ะ............ กำลัใจให้คุณ เสมอนะ
2 พฤศจิกายน 2547 08:13 น. - comment id 362120
ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเรียกว่า ด่าเลยค่ะ คุณก่อพงษ์ อัลมิตราไม่ประสงค์ที่จะกักขังหัวใจใครด้วยค่ะ ที่ทักไป โดยยกชิ้นงานของคุณก่อพงษ์โดยเน้นคำท้ายวรรค เป็นเพราะอัลมิตรายังไม่เข้าใจรูปแบบของคุณก่อพงษ์ต่างหาก และเมื่อได้รับคำอธิบายจากคุณก่อพงษ์แล้ว อัลมิตราย่อมเคารพในจินตนาการของคุณก่อพงษ์ค่ะ และต้องขออภัยอย่างยิ่ง ที่ทำให้ระคายใจ
2 พฤศจิกายน 2547 15:52 น. - comment id 362311
ผมไม่มีลูก..แต่เคยมีพ่อ..คุณเขียนถึงลูกได้ถึงความรู้สึกในใจเลยนะ.หัวอกคนเป็นพ่อ ผมอยากมีบ้างเหมือนกัน..
พอดีอ่านคอมเม้นต์อีกหลายๆท่าน..อื่อ..คิดว่าคงเป็นการถามเรื่องเสียงท้ายวรรคเล็กน้อย คงมีคนเข้าใจผิด คิดว่า คุณพิมพ์ผิดประมาณนั้น..คงไม่ได้ตั้งใจจะว่าคุณหรอก..คนคอมเม้นต์นั่นแหละตัวดี ชอบแหกกฎ คุณหาอ่านดูเถอะขำดี..จริงๆเธอไม่มีความตั้งใจ จะให้ความหมายเป็นอย่างที่คุณคิดหรอก..
ก็แปลกนะ เวลาเห็นข้อความ จึงมักจะคิดว่า ต้องใช่ที่เราคิด จริงๆอาจไม่ใกล้เลยก็ได้..ผมอยากฟังผู้ชายกล่อมลูกมากกว่านะ..
คาดว่าคุณก่อพงษ์คงเคยกล่อม ร้องให้ผมฟังบ้าง ไม่ตาบซะก่อนเผื่อผมจะหาสักคน
สวัสดีนะครับ คุณก่อพงษ์ ขอให้มีความสุข
2 พฤศจิกายน 2547 20:03 น. - comment id 362483
สวัสดีครับคุณ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( คุณดาหลา & ปะการัง คุณอัลมิตรา และคุณผู้เฒ่า... ขอบคุณด้วยความจริงใจ และผมขอโทษในถ้อยคำของผมต่อทุกท่านด้วยครับ
2 พฤศจิกายน 2547 20:53 น. - comment id 362524
ลูกที่ดีอย่างน้อยต้องเสมอพ่อ แต่ถ้าประเสริฐสุดลูกนั้นต้องดีเก่งกว่าพ่อครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
