ไม่ต้องขับไล่ไสส่งกันก้อได้... ฉันพร้อมที่จะหลีกทางให้...ไม่เคยคิดขวาง เจียมตัวเจียมตน..เพราะรู้ว่า..เป็นแค่คนผ่านทาง เตรียมใจไว้เสมอสำหรับความอ้างว้าง..ที่อยู่ปลายทาง..ไม่ไกล ไม่ต้องเอ่ยปากจะดีกว่าไหม... แค่มองด้วยสายตาฉันก้อรู้ได้..ว่าเธอเมินหมาง หมดรักแล้วก็ต้องเลิกรา..ฉันระลึกเสมอ..ความจืดจาง จะรีบไปเดี๋ยวนี้..ไม่เคยอ้าง...หรือยึดยื้อระหว่างทาง..เพื่ออ้างเวลา
29 ตุลาคม 2547 22:04 น. - comment id 359872
ไม่ต้องพูดอะไรต่อจากนี้ ฉันเข้าใจเธอดีเลยรู้ไหม หมดรักแล้วหมดซึ่งเยื่อใย เพราะเธอมีใครที่เขาเอาใจใส่ดูแลเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง*-*
29 ตุลาคม 2547 22:31 น. - comment id 359901
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
29 ตุลาคม 2547 23:53 น. - comment id 359953
เศร้าจังเลยอ่าคะ....ToT เศร้าเหมือนชื่อเร๊ย....นัสไม่อยากให้เปงอย่างนี้เลย...~o~ มาเปงกำลังใจหั้ยนะฮับบบพ๊มม *** ^__________________________^ *** อยากให้ทุกๆวันเป็นวันแห่งรอยยิ้มมม!!!
30 ตุลาคม 2547 07:36 น. - comment id 359998
เดินจากฉันไปเลยก็ได้ ความลำบากใจจะได้ไม่มากมายอย่างนี้ คำร่ำลาก็ไม่จำเป็นต้องมี เพราะมันคงไม่ช่วยให้ความรู้สึกดีๆกลับคืนมา +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
30 ตุลาคม 2547 12:43 น. - comment id 360147
มาเป็นกำลังใจให้คนน่ารักๆๆๆ อิอิ ชื่อกลอนน่าสนใจเลยแวะมาอ่านดูนะคะ
30 ตุลาคม 2547 13:22 น. - comment id 360170
งือ ๆ บาดใจสุด ๆ ....
30 ตุลาคม 2547 14:17 น. - comment id 360216
เจ้า