~ในความต่างย่อมเห็นงามยามเมื่อกล้า~

รำนำ

@_เป็นจันทร์แจ่มนวลแจ้งส่องแสงเรื่อ
โปรยยิ้มเอื้ออ่อนอวลชวนให้หลง
ส่งแสงนวลอาบไล้ปลอบให้อยู่คง
ดวงใจเอยจงเข้มแข็งรอคืนเพ็ญ
@_จันทราจ้าวเศร้าหมองครองฟ้าอยู่
เหน็บหนาวฝืนสู้ไว้ใช่ใครเห็น
เอกาเดียวเปลี่ยวร้าวน้ำตาเซ็น
แม้คืนเพ็ญยังอยู่ยั้งรั้งเดียวดาย
@_ศศิธรสูงส่งตรงแผ่นฟ้า
อยากจะโน้มลงมาดวงใจหมาย
ถวิลหาอยากเห็นเจ้ามิเว้นวาย
แต่เดือนกรายเคลื่อนคล้อยลงอย่างไร
@_เนาว์อยู่บนเพียงเดี่ยวท่องเที่ยวหา
ดวงใจข้าฯหลีกเร้นอยู่หนไหน
เอื้อนเอ่ยว่าอาภัพจำหลบไป
ละจันทร์เดียวเปลี่ยวไว้กลางนภา
@_เกิดบนฟ้ากว่ากว้างอ้างว้างนัก
แม้พานพบในรักหากสุดหล้า
ปลอบประโลมหทัยไว้จูบจันทรา
ในราตรีสว่างจ้าที่จันทร์เยือน
@_อกร้าวรานปานแตกต้องแยกจาก
ดวงใจเอยฝากรักที่หมายเหมือน
จันทร์กระจ่างใช่ว่าแจ่มแสงนวลเลือน
พรากจากเตือนให้รฤกนึกความไกล
@_ยิ่งคืนแรมแก้มช้ำน้ำตาหล่น
จันทร์ก็หม่นใช่ว่าอยากจะผลักไส
รักแล้วพรากมาจากซ้ำย้ำหัวใจ
ต่างกันให้แต่ทุกข์สุขเพียงมอง
@_ดวงใจเอ๋ยอย่าเลยลับไปจากน้อง
ไยตริตรองว่าอยู่สูงจึงเกินหมาย
แล้วซมซานหลบรักอยู่เดียวดาย
หมดประกายจันทร์หม่นค้นไม่เจอ
@_ในความต่างย่อมเห็นงามยามเมื่อกล้า
ไยอ่อนล้าค่าต้อยต่ำย้ำเสมอ
ยามพลัดพรากก็เฝ้าหาราวละเมอ
ยามพบเจอก็ก่นเศร้าเราต่างกัน
@_ปราถนาจะยลพบประสบพักตร์
ใจต้องหนักแน่นไว้ในความฝัน
รักแล้วรู้รสหวานลานใจจันทร์
ใช่จะรั้นรั้งฟ้ามาต่ำดิน
@_เพียงดวงใจรอเดือนจะเคลื่อนคล้อย
เยี่ยมหน้าคอยส่องแสงนวลนิจสิน
ไม่พรากจากแล้วลับเลยเพียงคืนนิล
ปล่อยคนคอยเฝ้าถวิลสิ้นอาลัย
@_ด้วยไม่อาจเคียงคู่เช่นชู้อื่น
รักเราชื่นเพียงได้ยลใช่อยู่ใกล้
เป็นความงามของความต่างร้าวรานใจ
หากดีกว่าพรากจากไปแล้วไม่คืน
@_ศศิธรเหว่ว้า                สุดไกล
ใช่จะร้างดวงใจ                 หลบหน้า
คืนแรมสิดั่งไฟ                  สุมอก นาพี่
เพ็ญจะกลับสู่ฟ้า                 เยี่ยมยิ้มมาคืน_@
@_ดวงใจฝืนเจ็บด้วย        ต่างชน
จันทร์ยิ่งร้าวรานรน            ปลอบถ้อย
รักคือศักดิ์งามดล               เสมอเท่า เทียมแฮ
ไกลห่างเจ็บกว่าด้อย           เกิดได้เท่าเทียม_@
@_ความงามในต่างนั้น       มากมี
เสมอระดับเดียวมี               เบื่อแท้
ต่างระดับเห็นสี                   สดกระจ่าง
มองจับสิ่งดีแก้                     พรากเจ้าเงาจันทร์_@
@_ไกลกันยังกลับย้อน        มาคืน พี่เอย
นวลแจ่มแย้มยิ้มยืน            อยู่ฟ้า
ดวงใจพี่จงฝืน                     รอกลับ คืนแล
น้องใช่ลับร้างล้า                 เยี่ยมหน้านวลเพ็ญ_@				
comments powered by Disqus
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    29 ตุลาคม 2547 06:55 น. - comment id 359298

    แวะมาเป็นกำลังใจ
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 ตุลาคม 2547 08:29 น. - comment id 359310

    แม้วันนี้ไม่พบประสบพักตร์
    แต่ความรักมั่นคงซื่อตรงให้
    แม้จากกันฟ้ากั้นใช่กั้นใจ
    ด้วยเพราะรักยังอยู่ในใจสองเรา
    
    *-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
  • แสนย์

    29 ตุลาคม 2547 10:23 น. - comment id 359357

    เข้ามาเยี่ยมครับ
    
  • รำนำ

    29 ตุลาคม 2547 15:17 น. - comment id 359587

    เป็นกำลังใจที่ดีมากจริงๆค่ะคุณผลิใบฯ..
    
    รัมมีกำลังใจอยากเอางานมาแปะมากขึ้นจริงๆค่ะ 
    ...........................................................
    
    สวัสดีค่ะคุณ ผู้หญิงไร้เงา
    รัมขอบคุณมากค่ะ ที่เข้ามาทักทายกัน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ มีไรแนะนำรัม จะขอบคุณมากๆค่ะ
    ฝากตัวซะเลย อิอิ
    ..........................................................
    
    ขอบพระคุณค่ะ คุณแสนย์
    แค่มาเยี่ยม แล้วลงชื่อไว้นี่ก็ดีใจมากแล้วจริงๆค่ะ
    
    คราวนี้รัมทราบแล้วว่า การอ่านเฉยๆแล้วย่องออกไปของรัม น่าจะต้องเปลี่ยนแปลง อิอิ
    
    การได้อ่านความเห็นใดๆแม้แค่คำทักทาย มันคือการสนับสนุนทางใจที่ดีจริงๆนะคะ
    
    
  • รมย์ บุริน

    30 ตุลาคม 2547 00:43 น. - comment id 359980

    o  นวลจันทร์แจ่มฉายประกายพราว...กลบเกลื่อนแสงดาว
    สุกสกาวราวอุไรสรวง
    o  เห็นหมอกเมฆทมึนมาเยือน.........หมายฟั่นแสงเดือน
    โปรดรู้เจ้าบ่เดี่ยวเดียวดาย
    o  อยากโน้มโสมวางเคียงกาย...........ตามจิตคิดหมาย
    เดือนจรจากนภาได้หรือ
    o  ศศิธรเลิศพักตร์เลื่องลือ..............อยากจับจองถือ
    จำใจหลีกเร้นหลบไป
    o  แม้ว่าเขตฟ้ากว้างไกล................เหมือนดูสดใส
    แต่ร้างสิขรกระแสสินธุ์
    o  อกร้าวราวร้างชีวิน.........................ลมปราณระริน
    ยากจากแจ่มจันทร์งามแสง
    o  ยามแรมแก้มช้ำสำแดง.................พิษรักร้อนแรง
    รักช้ำย้ำในหทัยฉัน
    o  ขอเจ้าอย่าคลายจากฝัน.................สิ่งเดียวอภินันทน์
    ขื่นขมยามอยู่เดียวดาย
    o  ยามจากเจ้าไกลก็ใจหาย...............ยามชิดเคียงกาย
    ก็โศกเศร้าเพราะเราต่างกัน
    o  ปรารถนาประสบพบจันทร์...............จำขมข่มฝัน
    อย่ารั้นรั้งเจ้าลงดิน
    o  วาดหวังวันหนึ่งจันทร์บิน.................ฝ่าหมอกเมฆินทร์
    ฉุดฉันพ้นจากบ่วงมาร
    o  ยังดีได้ยลโฉมสะคราญ..................ยังได้เพรียกขาน
    ดีกว่าลาไกลไป่หวน...เอย
    
    + + + + + + + + + +
    
    สวัสดีครับคุณรัม ---> ฮิฮิ ชอบชื่อ ^__^
    กลอนยาวจัง... ๑๒ บทแน่ะ..แต่เสียงเอื้อน ๆ เพราะดีครับ ^__^
    
    
    
    
  • รมย์ บุริน

    30 ตุลาคม 2547 00:51 น. - comment id 359983

    โอ๊ะ ๆ ผิดตั้งแต่บทหนึ่ง ที่จริงต้องเป็นอันนี้ครับ ^__^
    
    o นวลจันทร์แจ่มฉายประกายพราว..............กลบเกลื่อนแสงดาว
    งามเด่นยากใดเสมอเหมือน
    
    
    
    
  • asila

    1 พฤศจิกายน 2547 14:43 น. - comment id 361578

    .............................
  • รำนำ

    3 พฤศจิกายน 2547 05:33 น. - comment id 362667

    ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ..
    รัมรวบยอดขอบคุณแบบขี้เกียจจริงหนอนะคะ
    
    เวลาน้อยจังค่ะ
    
    อยากตอบดีๆเก่งๆ เพราะๆแบบพี่คนอื่นมั่งจริงๆ
    
    แต่รายงานกองเต็มเลยค่ะ
    แหะๆ..เจอนัลเพียบ ขอบคุณบทเพราะๆของคุณรมย์ด้วยมากๆนะคะ
  • หลงกวี

    15 พฤศจิกายน 2547 09:03 น. - comment id 370469

    เวลามองจันทร์ทีไร ใจลอยไปไหนต่อไหนไม่รู้ทุกที..อิอิ
  • รำนำ

    17 พฤศจิกายน 2547 04:45 น. - comment id 371830

    น้องหลงท่าทางจะอ่อนไหวนะคะ แบบนี้เขียนงานได้ดีแน่ๆค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน