อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ กลางค่อนระตรีหนาว ระกะพราวชลานัยน์ เรียมร่ำวจีไข นภลัยพยานเรา ........................... จารจำสิคืนนี้ ก็ฤดีจะจดเนาว์ ยามไกลวะธูเหงา พิศะเพราเสน่ห์ดาว เก็บดาริการ้อย ดุจสร้อยมกุฎวาว ปลอบจนนภาขาว รวิจ้าวโพยมพราย แม้นคิดถวิลหา ก็นภาจะแทนกาย เกลื่นดาษดาหมาย ดนุคล้ายสิดารา จำพรากละจากเจ้า ดริเฝ้าจะคืนมา เพียงสรีรไกลหนา มนข้าฯบ่คลาไคล ........................... คือถ้อยดนูพร่ำ นุชย้ำจิตานัย ดาราประโลมใจ ศิวิไลผสานขม รอภักดิปนโศก พิษวิโยคคะนึงตรม มองดาวไฉนซม สิผสมฤทัยหาย วอนเพียงตะวันแสง คละแสร้งจรกราย สำแดงรสีสาย ก็ละม้ายละดาวคง
28 ตุลาคม 2547 14:10 น. - comment id 358823
มาเป็นกำลังใจให้คนดี แต่ไม่มีเวลาเลย ไปก่อนนะคะ
28 ตุลาคม 2547 16:40 น. - comment id 358937
งดงามครับ
29 ตุลาคม 2547 10:18 น. - comment id 359352
งามจริงๆครับ
29 ตุลาคม 2547 14:57 น. - comment id 359576
ขอบคุณมากๆๆๆๆค่ะ คุณทิกิ_tiki ..ปลื้มใจมากค่ะ จริงๆค่ะ อิอิ จากที่แอบอ่านคุณทิกิ_tiki มาแสนนานนะคะ มีอะไรจะแนะนำรัม จะขอบพระคุณมากค่ะ ......................................................... ขอบคุณกันอีกครั้งค่ะคุณ ผลิใบสู่วัยกล้า อย่างที่บอกว่า มันเป็นกำลังใจจริงๆนะคะ สำหรับคนมาใหม่ เริ่มแปะแบบรัม อิอิ .......................................................... ขอบพระคุณ คุณแสนย์อีกครั้งค่ะ รัมสังเกตุว่า การเขียนบทร้อยกรองของคุณแสนย์มีการผูกเรื่องมาก่อน แต่เล่าได้สละสลวยแบบที่เห็น รัมใช้วิธีนี้ในการเขียนร้อยกรองเหมือนกันค่ะ คือผูกเรื่อง แล้วถ่ายทอดออกมา แต่บางทีคนอ่านก็งงๆ แหะๆ.. ไม่สามารถสื่อได้แบบที่คุณแสนย์เขียน ถ้ามีอะไรแนะนำรัมจะขอบคุณมากค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 14:47 น. - comment id 361583
...................................
15 พฤศจิกายน 2547 09:09 น. - comment id 370474
นานมาแล้วที่ไม่ได้รู้สึก กระตือรือร้นอย่างนี้ ขอบคุณงานเขียนที่งดงามค่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 04:43 น. - comment id 371829
ดีใจนะคะที่ทำให้น้องหลงรู้สึกอยากเขียนงานด้วยกัน มาหัดไปพร้อมๆกันนะคะ