เพื่อนใหม๋

ดาหลา & ปะการัง

คนแปลกหน้ามาเยือนเป็นเพื่อนใหม่
ขอคบไว้ฐานะเพื่อนใหม่จากไกลโพ้น
ขอเพียงเป็นเพื่อนคอยปลอยประโลม
ยามเพื่อนท้อแท้ใจไร้สุขแลเรื่งทุกข์
เพื่อนคนดีจากแดนไกลใคร่เรียนรู้
เพียงแค่อยู่ห่างห่างคอยไถ่ถาม
ขอเพียงใกล้คล้ายเงาเฝ้าติดตาม
ปกป้องภัยภยัต์อันตราย
เพื่อนรู้ไหม ได้ยินสำเนียง เสียงเพื่อนนั้น
อ่อนหวาน ทำเอาใจเพื่อนนั้นหวั่นไหว
เสียงเพื่อนอ้อดอ้อน ยากเย็น ยากทำใจ
ให้เป็นเพียงเพื่อน เพื่อนเท่านั้นนา
อยากขอใจเพื่อนไว้ เรียงเคียงข้างฉัน
เป็นของกำนัลประทับไว้กับขัวญ
ดั่งเช่นแสง ตะวันเคียงคู่เงาจันทร์
ชุบชีวินให้ฉันมีหวังพลังให้ยั่งยืน
ทุกทุกวันอยากได้ยินเพียงเสียง
ย้ำสำเนียง พร่ำมาวาจาหวาน
เธอรู้ไหม เสียงหวานปานละลาย
ประทับจิตประทับใจไม่รู้คลาย
แม้นบอกไว้พูดน้อยไม่ค่อยเชื่อ
นุ่มเจือหวานระบายตามสายมา
รู้ไหมว่า ทุ่มนุ่มลึกบาดใจแม้ไกลตา
มันล้ำค่า มิตรใหม่ ตรึงไว้ด้วยหัวใจ
วันนี้ฝากความรู้สึก ระลึกถึง
ที่ตราตรึงอยู่กับใจไร้ความหวัง
ขอแค่มีเพียงมิตรคู่ใจพอกระมัง
ดีกว่าชิงชังแต่รักกัน..........
จะจบแล้วกลอนเล่า เป่าสาระ
เพราะว่าจะเดินไป ตามทาง ที่วาดไว้
ทางที่คนเดินเดียวแต่เปลี่ยวใจ
เพราะไม่ไว้ใจให้ใครได้ครอบครอง...........