ใบหูกวางสุดท้ายปลายหน้าฝน ทิ้งตัวหล่นลงดินอย่างสิ้นหวัง หัวอกคนเคยอาศัยร่มใบบัง ก็กำลังห่อเหี่ยวสิ้นเรี่ยวแรง ก่อนหูกวางต้นเก่าร้างเงาฝัน สายสัมพันธ์เพียงพอรักทอแสง แค่คืนวันเปลี่ยนไปใครเปลี่ยนแปลง ทำเหมือนแกล้งเหยียบย่ำจนช้ำใจ รุ้งเจ้าเอ๋ยเคยโยงข้ามโค้งฟ้า แล้วน้ำตาตื้นตันมันเอ่อไหล พอเรียวรุ้งเลือนลบจบเยื่อใย รักเหมือนไฟขาดเชื้อเมื่อลาเธอ เหลือบมองกิ่งหูกวางกลางลมหนาว ฟื้นเรื่องราวความหลังชั่วพลั้งเผลอ เป็นบ่อยครั้งที่ยังคงหลงละเมอ แอบฝันเก้ออีกหนถึงคนลืม
ทัดหทัย 25 ต.ค. 2547 16:26 น. - ID 64208 
1038
11
0
25 ตุลาคม 2547 16:55 น. - comment id 357097
ปลายฝน ? เอ๊ะ.. จำได้ว่าตกลงกันว่าจะโพสว่าปลายฝนไม่ใช่หรือคุณ ทำไมออกมาชื่อนี้ล่ะ แต่ ก็ไม่เป็นไร .. คุณเป็นคนเขียน แจมเป็นแค่คนออกความคิดเห็น ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร จริ๊ง.. ไม่เป็นไร แจมไม่อาฆาตใครหรอก .. นะ ^________ *
25 ตุลาคม 2547 16:57 น. - comment id 357100
หน้าส่วนตัว
เมื่อปลายฝนต้นหนาวยังร้าวนัก
เคยมีรักให้อุ่นไอดังไฟผิง
หนาวคราวนี้ไร้ที่รักให้พักพิง
ขาดคนอิงอกแนบแทบวางวาย
25 ตุลาคม 2547 16:59 น. - comment id 357103
บทนี้ชื่อ -- สุดท้าย -- Poem ID : 47066 - ผู้ชม ผู้ตอบ 10 Written by : ..สีน้ำฟ้า.. Posted by : รหัสสมาชิก : 4084 - ..สีน้ำฟ้า.. Source : ควันหลงวาเลนไทน์ Date - Time: 19 ก.พ. 47 - 16:12 Note : วันนี้ตื่นมาค่อนข้างจะอารมณ์ดี.. เพราะไม่ต้องไปทำงานหนักเหมือนเมื่อวานแล้ว http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47066.php กว่าจะได้คุณมาเป็นเจ้าของ ต้องต่อรองกับเรื่องราวหลากหลาย ข้อสอบแต่ละข้อยากมากยากมาย คุณก็เหลือเกิน..ช่างใจร้ายทดสอบมา กว่าจะมีวันนี้ของสองเรา ผ่านทุกความเหงา..ยามร้างล่วงห่วงหา ผ่านทุกความโศก..ยามรื้นร่ำพร่ำพรรณนา ผ่านห้วงแห่งกาลเวลามาเนิ่นนาน บ่มรักได้มาครบปี เดือนนี้..กุมภาพันธ์พบวันหวาน สุขสดชื่นพาหัวใจเบิกบาน สัญญาไหมจะรักกันตราบนาน..ไม่เปลี่ยนแปร ความรักมีอานุภาพมากมาย ขอแค่เราเป็นคนสุดท้ายให้แก่กันและกัน
25 ตุลาคม 2547 17:02 น. - comment id 357106
รักนามปากกาทัดหทัย และ ดีใจที่เห็นมาคู่กันกับคนที่รักพอกันค่ะ น้องสีน้ำฟ้า สีสันเลยทัดใจเจิดจ้าเลยค่ะในใจพี่พุด แวะมาแป๊บค่อยวกมาราตรีนี้อีกคราค่ะ ชอบต้นหูกวางมากค่ะ
25 ตุลาคม 2547 17:57 น. - comment id 357128
ยิ่งอ่านยิ่งเศร้า -_-
25 ตุลาคม 2547 19:35 น. - comment id 357183
น่าเจ๊...ก็ตอนแปะมาอ่านทวน บทสุดท้ายมันล่วงเข้าหน้าหนาวแย้วอ้ะ เลยต้องพลิกโผกลางอากาศ เนี่ย..เอวเกือบหักแน่ะ กลอนคุณฟ้าปรายเพราะดีครับ ขอบคุณพี่พุด แต่พี่แจมเธอไม่ค่อยรักทัดหทัยนักหรอก ดุปาจามมมมมม extreme life แปลว่าสุดฤทธิ์สุดเดชไม่ใช่เหรอ???
25 ตุลาคม 2547 20:11 น. - comment id 357208
เพราะค่ะ เพราะมากๆ ^__^ มาชื่นชมผลงานค่ะ
25 ตุลาคม 2547 21:53 น. - comment id 357294
ต้นหูกวางที่โรงเรียน ช่วงหน้าร้อน จะมีตัวบุ้งแยะเลยค่ะ ..อย่างไรก็ตาม ก็ขอให้สมหวังภายในหนาวนี้นะคะ หน้าร้อนจะได้ไม่เจอเจ้าตัวคันใจ ค่ะ :)
26 ตุลาคม 2547 00:13 น. - comment id 357361
มาเช็คเรทติ้ง .. เอ๊ย.. ไม่ใช่ค่ะ.. มาในฐานะที่ถูกพาดพิง แหม.. ออกจะเขิน พี่พุดจับคู่ให้แจมกับคุณทัดหทัยเสียแล้ว .. กับคุณทัดเนี่ย.. ก็เรียกว่าพอสนิทกันบ้าง อย่างที่บอกนั่นแหละค่ะ.. ดุได้ ท้วงได้ แต่ต้องไม่ถูกดุ.. ถ้าถูกดุ ไม่คบ ฮี่ฮี่
26 ตุลาคม 2547 07:10 น. - comment id 357390
จุ๊..ๆ..ๆ..ๆ...ๆ..อย่าบอกใครนะ... มาล้อเล่นนะ ทัดหทัย มาเป็นกำลังใจให้ครับ
26 ตุลาคม 2547 08:57 น. - comment id 357434
ต้นหูกวาง บุ้งเยอะมากเลยน่ะ คันยุบยิบ แต่ใบก็ให้ร่มเงาได้ดีค่ะ..ลูกมันก็น่ารักดี รีๆ ป้อมๆ .. ..
26 ตุลาคม 2547 18:01 น. - comment id 357764
คิดถึงต้นหูกวางจังเลยอ่ะ คิดถึงคนแต่งกลอนด้วยเจ้าคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
27 ตุลาคม 2547 08:33 น. - comment id 357968
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ถ้ากลอนบทนี้มีอะไรขาดๆเกินๆ ก็แนะนำได้นะครับ ผมรู้ตัวว่ายังเขียนได้ไม่ดีพอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
