โผเปโคทา(ผมเป็นคนไทย)

เพลงกลางป่า

 สวัสดีครับ ผมห่างหายไปนาน กลับมาคราวนี้ผมละทิ้งการแต่งกลอนอกหัก 
มาแต่งกลอนแนวสนุกๆนะครับ และกวนๆนิดๆ อ่านแล้วถ้ามีใครอมยิ้ม
ผมคงดีใจเป็นอย่างมากนะครับ ช่วยวิจารณ์ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

สะหวะดีพี่น้อทุทุท่า                  (สวัสดี..พี่น้อง..ทุกทุกท่าน)
สะบากาจากาดีมะหนอ             (สบายกาย..ใจกัน..ดีไหมหนอ)
รึเปข้าหนาจาหรือเจะคอ          (หรือเป็นไข้...หนาวใจ..หรือเจ็บคอ)
ปาหาหมอเด๋ข้าก้อหาโล            (ไปหาหมอ..เดี๋ยวไข้..ก็หายลง)

โผนะเปนโคทาร้อปาเซ           (ผมน่ะเป็น..คนไทย..ร้อยเปอร์เซ็นต์)       
ม่าด้าเปกาเหรี่ยหรือโพ่โม้       (ไม่ได้เป็น..กระเหรี่ยง..หรือพวกม้ง)
โผลี้ชาพู่ม่าชะม่าต้อโง              (ผมลิ้นชา..พูดไม่ชัด..ไม่ต้อง งง)
เด๋โสสาทามาพูดม่าชัด              (เดี๋ยวสงสัย..ทำไม..พูดไม่ชัด)

ที่โผตาถาไถ่ไม่มีรา                  (ที่ผมตาม..ถามไถ่..ไม่มีไร)
โผเปไข้ลี้แขพู่ติขะ                    (ผมเป็นไข้..ลิ้นแข็ง..พูดติดขัด)
ทาอาราพู่อาราม่าทาหนะ           (ทำอะไร..พูดอะไร..ไม่ถนัด)
พู่ม่าช้าตาหรวะจะกะแดเดอ      (พูดไม่ชัด..ตำรวจจับ..กลับแดนเดิม)

ระวานะหน้านี้เปหน้าหนา         (ระวังนะ..หน้านี้..เป็นหน้าหนาว)
ดูตัวราข่าอาราหามาเสอ            (ดูตัวเรา..ขาดอะไร..หามาเสริม)
ห่าอาราม่ามีหามาเตอ                (หากอะไร..ไม่มี..หามาเติม)
แต่อย่าเสอเป่ก่าข้าหวะโนะ       (แต่อย่าเสริม..เป็ดไก่..ไข้หวัดนก)

ทาเอด้าทาสะอ่าก็ทาปา              (ทำเองได้..ทำสะอาด..ก็ทำไป)
เป่ก่าโนะทาม่าสุโสะกาโปะ        (เป็ดไก่นก..ทำไม่สุก..สกปรก)
เรือบ้าช่อจะห้าดีอย่าห้าโระ        (เรือนบ้านช่อง..จัดให้ดี..อย่าให้รก)
โสะกาโปะจะเปหวะลี้ขะกา         (สกปรกจะ..เป็นหวัดนก..ลิ้นขัดกัน)

ข่าอ่อมาม่ามาตากาบา                (ข่าวออกมา..มากมาย..ตายกันเบือ)
ตาม่าหลาสาโคโหจาหว่า            (ตายไม่เหลือ..เสือคน..หัวใจหวั่น)
รู้อย่านี้ต้อระวาต้อชั่วกา             (รู้อย่างนี้ต้อง..ระวัง..ต้องช่วยกัน)
อย่าห้ามาฆ่าราผาท้าเป              (อย่าให้มัน..ฆ่าเรา..เผาทั้งเป็น)

ข้าหวะโนะก็คล้าข้าหวะหญ่า        (ไข้หวัดนก..ก็คล้าย..ไข้หวัดใหญ่)
อยู่โตหนามอม่าด้ามอม่าเห         (อยู่ตรงไหน..มองไม่ได้..มองไม่เห็น)
ม่ามีคาอย่าด้าและอย่าเป            (ไม่มีใคร..อยากได้..และอยากเป็น)
แม้ม่าเหเปด้าก็ตาเออ..              (แม้ไม่เห็น..เป็นได้..ก็ตายเอย..)

จะโน๊ก่าต้อระวากาห้าดี               (จับนกไก่...ต้องระวัง...กันให้ดี)
รู้อย่านี้ต้อระวาอย่าเมอเฉอ        (รู้อย่างนี้..ต้องระวัง..อย่าเมินเฉย)
ข้าหวะโนะรูแรก่าที่เคอ              (ไข้หวัดนก..รุนแรง..กว่าที่เคย)
ห่าเฉอเมออ่าตาปาเมอผี            (หากเฉยเมย..อาจตายได้..ไปเมืองผี)