...ที่ผ่านมา... เคยรักคน ๆ นึงเค้าเป็นเช่นคนในนิยาย แต่...มานเป็นได้แค่ในนิยายเช่นกัน เค้ามีเจ้าของ ฉันยอมปล่อย ...ปัจจุบัน... มีคน ๆ นึง คนที่...เข้ามาช่วยเรียบเรียงความรู้สึก เปลี่ยนแปลงจากที่สับสนให้กลายเป็นความเข้าใจ ทำให้ฉันได้มองเห็นตัวเองได้ชัดเจนขึ้น คนที่...พยายามที่จะเรียนรู้ในความเป็นฉัน คนที่...พยายามที่จะเข้าใจฉันในทุก ๆ การกระทำ คนที่...ห่วงใย เอาใจใส่ฉันในทุก ๆ เรื่อง คนที่...เคียงข้างยามเหนื่อยล้า คนที่...ดีที่สุด (สำหรับฉัน) ...ฉันชอบเค้า... ฉันรู้ว่าการตัดสินใจของฉันครั้งนี้ จะกระทบความรู้สึกของใครอีกหลายคน ...ฉันขอโทษ... ฉันขอเห็นแก่ตัวครั้งนี้สักครั้งจะได้ไหม ฉันไม่อยากปล่อยคนที่ดีที่สุดคนนี้ไป
23 ตุลาคม 2547 20:32 น. - comment id 356448
หุหุ เรื่องของคนสองคน ไม่เกี่ยวตนอื่นใด.. อย่าใส่ใจ ถ้าเค้าดีที่สุด.. ถ้าเลือกได้ก็คว้ามาเถอะ แล้วจะได้ ไม่มานั่งเสียใจภายหลัง คิคิ แวะมาอ่านจ้า วีนัสก่ะเจ้า
24 ตุลาคม 2547 22:09 น. - comment id 356813
หูยโดนจัง นัสก้อไม่ปล่อยหรอก ถึงแม้จะทำร้ายใครๆครั้งนี้ ครั้งเดียวเท่านั้น.. ที่จาไม่ทำร้ายใจตัวเอง เหอๆๆๆ *** ^__________________________^ *** นะคะ
25 ตุลาคม 2547 11:36 น. - comment id 356953
ไม่ปล่อยแต่ตีตราจองไว้เลยเหรอ รักเงียบๆ อาจปลอดภัยกว่ามั้งนะคะ..อิอิ แวะมาอ่านค่ะ