http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=77 ปริม..กำลังฟังบทเพลงนี้ หลักไม้เลื้อย เพราะเธอเหมือนหลัก ไม้ตั้งตรงนั่น ไม้เลื้อยอย่างฉัน ได้พันอาศัย ขาดเธอเหมือนขาด หลักชีวิตไป ก้าวเดินทางใด ขาดความมั่นใจ แน่นอน เพราะเธอเหมือนสร้อย พระห้อย คอนั่น คุ้มครองป้องกัน ภูตภัยหลอกหลอน ขาดเธอหัวอก หวั่นไหวสั่นคลอน แม้ยามจะนอน ประสาทยังหลอนตัวเอง กลับ มา หาฉันเถิดนะคนดี มาปลอบชีวี ฉันให้หายวังเวง ฉันเหมือนพิณ ขึ้นสายรอเธอบรรเลง ดีดเป็นเพลง ฟังชื่น ฉ่ำอุรา ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ ฮือฮือฮือ ฮือฮือฮือ ฮือ... ............ ได้ยินไหมคะคนดี กลับ มา หาฉันเถิดนะคนดี มาปลอบชีวี ฉันให้หายวังเวง ฉันเหมือนพิณ ขึ้นสายรอเธอบรรเลง ดีดเป็นเพลง ฟังชื่น ฉ่ำอุรา คนดี..ปริมคิดถึงคุณ นะยอดดวงใจ คิดถึงอย่างมีสติ อย่างที่เพียรพยายามห้ามมิให้น้ำตาละหลั่งริน อย่างที่คุณเคยสอนเคยกระซิบสั่งไว้ และ ให้มีใจดวงดีดวงงาม มีความรักแบบเมตตาปรานีปรารถนาดี และ ไม่ว่าร่างและหัวใจดวงนี้ของเราสอง จะห่างกันแค่ไหน จะไกลกันสุดขอบฟ้า เราก็จะข้ามภพข้ามเวลา มาหอมห่มบ่มหวาน ราวดวงดอกไม้แก้วตระการนะกลางใจ..นะดวงใจ ปริม... ดูจันทร์เสี้ยวดวงเศร้าทุกคืนค่ำ และได้แต่เพียรฝันฝากใจ ส่งจิตไปปลอบประโลม ใช่แล้ว..คนดี คุณกำลังทำสิ่งดีงามเพื่อผืนดิน ที่แสนยิ่งใหญ่นัก.. คุณ..บอกให้ปริมพาจิตตามติดคุณไปทุกถิ่นที่ ไปโอบเอื้ออ้อมกอดอ้อมใจ.. ปันแบ่ง รินหยาดน้ำค้างหวานใส ใส่หยาดน้ำใจหอมให้ หอมงาม สร้างพลังใจกำลังใจ ให้กับผู้ยากไร้ผู้ทนทุกข์ยาก ที่ยังมีอีกมากมายนักบนผืนพสุธาแห่งรักเรานี้ คนดี..ยอดดวงใจ ปริม..พร้อมแล้วค่ะ ที่จะพลีจิตวิญญาณตามไปด้วยแล้ว กับทุกนาทีที่เราไกลห่างกันด้วยหนทาง และขอบฟ้ากว้าง ที่หาใช่สำคัญไม่ คุณก็รู้นี่นะ นับจากนาทีที่เราได้มาพบกัน ได้มาแบ่งปันฝันพลีเปิดใจเปิดจิตวิญญาณ มาพันผูกถ้อยมารัดร้อยสร้อยโซ่ใจด้วย*คำมั่นสัญญา* จิตวิญญาณทั้งสองดวงของเรานั้น ก็พลันจักรวมเป็นหนึ่งเดียวแล้ว และ จะไม่มีวันเกี่ยวเก่าไปกับกาลเวลา ไม่ว่า..ภายภาคหน้า จะเกิดอะไรขึ้นในชีวิต หวังในดวงตาในดวงจิต จักพรายพร่างด้วยมหัศจรรย์แห่งรักนี้ ที่แสนปิติเกษม และ จักดำรงสถิตทอด ดั่งผลึกเพชรพราวพร่างสว่างไสว อยู่ณ.กลางดวงใจไปตราบชั่วกาลนานเนานิรันดร์ ที่จักมิมีวันมอดดับ ไม่มีวันพรายพลัดพราก ร่างอาจจะดำรงไปตามหน้าที่ มีสิ่งเร้ามากมีมากมาย มาให้รับรสรับรักรับสัมผัสรู้สึก หากทว่าความล้ำลึกดื่มด่ำ ใช่จะหาได้ ทั่วไป ในท่ามกลางมากมายผู้คนนับพันล้าน บนผืนโลกนี้ จะมีใครสักกี่คน ที่เหมาะสมราวพรหมลิขิตสวรรค์บันดาล ฟ้าเมตตาสรรส่งลงมา ให้ได้พบพานพึงใจต้องจิตกัน ดั่งดวงนิรมิตงาม มาพร่างหวาน มาให้หอมห่มมาพรมพร่ำธรรม มาส่องนำทางนะกลางใจดวงพิสุทธิ์ใสนี้ ราวบุพเพสันนิวาส แม้นจะยังมิอาจฝ่าวิบากกรรมวิบากเก่าพ้น ก็ใช่จะต้องพิรี้พิไรร่ำร้อง เร่าร้อน มิจำต้องรักแบบขอครอบครอง หรืออยากทายทักอยากรู้จักให้มากไปกว่านี้ เพราะในความคำนึงในฝันนั้น จะหอมหวานไปนานเนานานเนิ่นนิรันดร์ หวานเกินกว่าหวาน งามเกินกว่างาม ดีเกินกว่าดี ที่มิได้ยึดติดที่รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส คนดี.. ช่างเป็นความรู้สึกแสนดี แสนงาม ในชีวิตหนึ่งนี้ ที่ได้มาพานพบใจดวงหอมห่มธรรมดวงล้ำค่า ใจดวงเพชรกล้ากระจ่าง หนักแน่นราวแผ่นผาศิลามณีอันแสนมั่นคง มิหลงโลกย์ ใจดวงที่ดำรงร่างดำรงรู้รำงับ ดับได้ ด้วยดวงดอกธรรมดอกความดีมาอบร่ำ พร่ำบ่มมาน้อมนำใจให้ใสพร่างงาม คนดี..ดวงใจ ฟ้าปรานี สวรรค์เมตตา จงรักษา ทะนุถนอมเก็บไว้ มาตรแม้นวันเวลาจะสลายลาลับ ดับทุกสรรพสิ่งอันคือสิ่งจริงแท้แน่นอน..อนิจจังอนัตตา หากทว่า ในทุกคราครั้ง รักนิรันดร์นั้นจักธำรงกระจ่างสว่างวาบ ให้อาบเอิบอิ่มงามอยู่ภายในก้นบึ้งแห่งสายธารรักนี้ ที่จะมิมีวันเหือดแห้งหายสลายลาไปกับกาล เพียงเพราะ เราทั้งสองได้หลอมจิตรวมเป็นหนึ่งเดียว อันจักพรายพร่างโชติช่วงชัชวาลย์ ยามร่างและปราณเราจำแตกดับ และ จิต..อันพร่างไสวนั้น ก็จักเหินหาวผ่านภพดาวดึงส์ดาวดวงรวงสรรค์ พากันประคองลอยละล่องละลิ่ว ปลิวข้ามหอมห้วงแห่งห้วงมหรรณพมหานทีสีทันดร หากเพียรสร้างกุศลให้พร้อมพลี ดั่งที่เพียรอธิษฐานจิต ดั่งอุทิศถือ..ศีลสมาธิภาวนามาตลอดชีวิต และ สวรรค์มีตาสวรรค์จะเมตตา พาเราไปสู่ภพภูมิเดียวกัน ให้เสมอเทียมกันได้ ให้ได้พบงามว่างงามกระจ่างจิตสถิตทอดเย็น ไปเป็นนิรันดร์ในว่ายเวิ้งฝันอนันตกาล ตราบชั่วกาลกัปป์กัลป์ นะคนดีนะยอดดวงใจ.. แล เพราะจิตเรานี้ คิดเหมือนกันราวถอดใจ เพราะ สายใยแห่งภพภูมิแต่ปางก่อนปางหลัง ตามมาให้รักษาสัญญาระลึกรู้ สัญญาณ แห่งหวานหอม ที่จะคอยเคียงประคองกัน หอมห่มพรมธรรมนำทางจิตไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ให้มีพลังปิติเกษม เติมจิตให้อิ่มเย็นอิ่มเต็ม ให้รู้ค่าคำรัก อันจักดำรง เป็นรักเหนือโลกย์โศกสุข ที่มนุษย์ผู้มีจิตพิสุทธิใสเท่านั้น ที่ฟ้าดินและสวรรค์จะสรรส่งมาให้ ให้มาสร้างปาฎิหารย์รักอันเอกอนันต์ค่า ฝากให้โลกและมนุษย์ได้รับรู้ว่า ในโลกนี้ ยังคงมีตำนานรักอันแสนหนักแน่นมั่นคง และ จักธำรงอยู่เป็นคู่ใจคู่จิตคู่ธรรมคู่ทอง พากันประคองดวงชีวาชีวี*เรือชีวิต* ให้ลอยล่องำแนสายธาราธรรม น้อมนำไปพบฝั่งฝันอันงามเงียบว่าง*นฤพาน* ที่เพียรใฝ่งาม ตั้งจิตอธิษฐาน เพียรทำเพียรสร้างแต่กุศลจิตดี ประกอบชีวีให้ถึงพร้อม และ เพื่อขอรวงพรอันอบอุ่นอ่อนหวานจากทุกดวงใจ ให้กับรักยิ่งใหญ่แห่งสองเรา ได้สถิตไปเป็นอมตะรักมั่นนิรันดร....
21 ตุลาคม 2547 21:01 น. - comment id 355485
เพราะเธอคือทุกสิ่งทุกอย่าง ฉันจึงรู้สึกอ้างว้างเมื่อห่างหาย กลับมาได้ไหมให้ใจได้เคียงกาย กลับมาเป็นคนที่ฉันให้ได้คือคนสำคัญ *-*ชอบกลอนมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*
21 ตุลาคม 2547 21:05 น. - comment id 355489
เลื้อยสล้างพรางกระจายพันไม้หลัก เหมือนหยุดพักหักอารมณ์ที่ขื่นขม ได้หลักดีที่มั่นคงผ่อนใจตรม ไม่ระบมสมหวังดังรอคอย. แก้วประเสริฐ.
21 ตุลาคม 2547 21:34 น. - comment id 355512
พุด มาขออภัย หากมิสามารถเข้าไปคอมเมนท์งานน้องๆ พี่ๆได้นะคะ เพราะว่าคอมพุดสามนาทีสีนาทีหายค่ะ ตอนเช้าจะอารมรณ์ดีสงสัยได้พักนอนอิ่ม เลยใจดีให้พุดได้อยุ่นาน พุดคงตัดใจซื้อใหม่แล้วค่ะ และจริงๆหากคอมเป็นใจนะคะ พุดคงทำงานได้เร็วและมากว่านี้ค่ะ นะคะ เรื่องนี้ ให้น้องหลักไม้เลื้อยค่ะ เป็นแรงฝันบันดาลใจ นิยายนะคะ ให้น้องๆรู้รักเย็นรักแบบไม่ยึดมั่นค่ะ รักแบบนี้จะไม่ทุกข์มาก ลองปรับใจดูนะคะ ด้วยรัก สักพักจะมาขอบคุณนะคะคุณแก้ว และน้องน้อยผู้หญิงในเงาใจพี่พุดเสมอมาค่ะ
21 ตุลาคม 2547 21:39 น. - comment id 355515
แวะมาทักทายพี่พุดนะคะคิดถึงค่ะ
21 ตุลาคม 2547 21:59 น. - comment id 355536
:) เขาคนนั้นของปริม ไม่รู้เหมือนกันว่า จะจัดสรรเวลาได้ไหม พเนจรร่อนเร่ ไปไกลแสนไกล เสียงกู่หวานใส ๆ จะหวามใจไหมหนอ
21 ตุลาคม 2547 23:23 น. - comment id 355584
ไปไกลถึงสวรรค์ชั้นไหนกันครับ
22 ตุลาคม 2547 00:35 น. - comment id 355642
ทำไมต้องเปรียบผู้หญิงเป็นเช่นหลักไม้เลื้อยเล่าคะ.. มาอ่านงานงามนะคะ ต้องตั้งใจมากๆ ห้ามมีอะไรมาขัดจังหวะ อิ้ อิ้.. สวัสดีค่ะ
22 ตุลาคม 2547 00:56 น. - comment id 355647
...มาอ่าน แล้วก็ต้องรีบตอบก่อน เครื่องคงเจอไวรัส เดี๋ยวก็คงดับ แล้วจะมาใหม่นะคุณพุด
22 ตุลาคม 2547 07:54 น. - comment id 355667
ด้วยรักมากล้น ฝากมอบไว้ให้ภูคนดีที่น่ารัก ในวันมงคลวันเกิดวันเกิดค่ะ สุขสันต์นะค่ะ ********** ร้อยมาลัยรวงดาวจากราวสรวง มาห่มห้วงหอมใจมาคล้องขวัญ ให้ภู..งามหนักแน่นยิ่งใหญ่ในไพรวัลย์ ให้ตะวันผันผ่านสู่ด้านดี ตะวันลาพาโศกหมดสิ้นแล้ว ตะวันแก้วกระจ่างพร่างรัศมี ให้ภูผาค่าหนักแน่นทำความดี ดั่งมณีโชติช่วงดั่งดวงตะวัน เกิดมาแล้วโลกเรามีสองด้าน ดอกไม้บานรอเราตามเก็บฝัน เอื้อมมือไขว่คว้าดาวนะตะวัน จงอย่าพรั่นพุดพร้อมถนอมใจ นอนนิทราราตรีนี้แล้วยิ้มหวาน ราตรีผ่านทิวาขวัญกระจ่างใส รอให้เราเริ่มต้นนะดวงใจ อย่าท้อใจอย่าแพ้พ่ายสิ้นไร้ไฟ ทุกดวงใจต้องการภูหนักแน่น มีอ้อมแขนอ้อมฝันปันใจใส ให้ภูมั่นคงตรงต่อฟ้ายืนหยัดใจ ให้พลีไฟรักรจนามาลาลี เด็ดดอกพุดวางใกล้หมอนแล้วอ้อนหวาน ให้หอมนานหอมจิตทั้งปีนี้ ส่วนปีหน้าปีไหนว่ากันใหม่รออีกที นะคนดีนะภูไพรในรอยตะวัน..ฉันรักเธอๆๆๆ
22 ตุลาคม 2547 08:13 น. - comment id 355668
น้องน้อยเงาใจพี่พุดคนดี เขามีค่าคู่ควรกับความรัก กับการได้รับเกียรติ ให้ผู้หญิงมีค่าคนหนึ่ง คะนึงถึงคำนึงหาค่ะ ใช่ไหมละคะ หากเป็นอย่างในเรื่องนี้นะคะ จำไว้นะคะปาฎิหารย์รักมีจริงค่ะ รักน้องอย่างที่สุด หวังให้น้องได้รับรักอันงดงามเช่นกัน พี่พุด ***************** คุณแก้วคะ พุดรักน้ำใจใสงามของคุณแก้วค่ะ พุดยินดีเป็นกำลังใจให้เสมอไป และ หวังคุณแก้วจะเป็นเสาหลักเสามงคล เป็นร่มไม้ใหญ่ยืนต้นกางกั้นแดดลม ให้ กับร่มรักเรือนไทย และน้องๆไปนานๆนะคะ พุดซึ้งใจค่าน้ำคำคุณแก้ว จนมิอาจกลั้นน้ำตาด้วยความรู้สึกดี หลายคราค่ะ ในโลกนี้เราควรให้น้ำใจกันและกัน โดยเฉพาะคนในโลกฝัน ที่เราอาจจะแค่ได้แต่ฝันฝันและฝัน หวานหวานหวาน มีสิทธิ์เพียงนั้น ฉะนั้นอย่าปิดกั้นดวงใจ จงเปิดใจ ให้งามใส งามน้ำใจ งามให้ งามจิตวิญญาณบ้านภายใน มอบกำนัลแด่กันและกัน ให้ไสวสว่างนำเสืนทางในทางฝัน เพื่อนำพลังใจและไฟฝัน เหล่านั้น มาพร่างรินดับไฟในใจ และโลกที่กำลังร้อนเร่า เศร้าใจ มิรู้โรคภัยและสงคราม จะลามไล้ให้ดับสลายสิ้นไปเสียเมื่อไหร่ หวังพลังแห่งความงามความเย็น ราวหยาดละอองน้ำค้าง ราวหยาดฝนพร่างริน จากทุกดวงใจงาม ได้มาหลอมรวมละลายกัน มาแบ่งฝัน มาปันใจ มาใส่หวาน มาสรรสร้าง มาเติมต่อจุดใจ ให้มีพลังใจรจนางานงามๆ ฝากไว้ก่อนผืนดินจะกลบหน้าค่ะ เพราะว่าบางครั้งโลกจริง และคนจริงนั้น ช่างแสนโหดร้ายกันจัง พุดกราบคาระวะนะคะคนดีของน้องๆ พ่อยอดแก้วยอดชาย ด้วยรักศรัทธา พุดค่ะ ***********
22 ตุลาคม 2547 08:48 น. - comment id 355673
แวะมาทักทายพี่พุดนะคะคิดถึงค่ะ จาก : เพราะรัก เพราะรัก เพราะรัก และเพราะรัก จึง มีรัก ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง เพราะรัก เพราะรัก และ เพราะรัก ไม่ว่าจะในสถานะใด รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ แม่พ่อผู้ก่อเกื้อร่างมาให้รู้รัก รักพิสวาทของหนุ่มสาวเคล้าทุกข์ ที่ราวดวงดอกไม้บาน หวานพราวตระการ หากรู้รักเป็น รักเย็นรักโอบเอื้อ แบ่งฝันปันหอมให้ ที่เราควรจะได้ใช้ลีลางามจิตรจนา พากันประคอง สอนใจน้ำทางใจ อย่าให้รักแบบหลงใหลยึดมั่นถือมั่น หวังครอบครองหึงหวงก่อบ่วงใจบ่างกรรม จงใช้สายสวาทแสนหวานแสนงามงดนั้น นำมาเป็นดั่งพลังรัก มาเพียรใฝ่ทำความดี เพื่อให้โลกนี้ และชีวีหมุนไปในทิศทางธรรมค่ะ! เพราะรัก เพราะรัก และ เพราะรัก หากดวงตาดวงใจเจ้ายังไม้พ้นวงกรรม ก็ จงคิดดีพูดดีทำดี และ มีรักแบบที่ รู้ให้รู้รักแบบไม่รู้จบ แบบมีเมตตาอภัย ให้มีเพชรพร่างน้ำค้างในดวงใจ ราวอัญมณีใจอัญมณีไพร *หนึ่งในร้อย*นะคะ เพราะรัก เพราะรักและ เพราะรัก พี่พุดถึงรจนายาวนักไงคะคนดีน้องน้อย ฝากทุกดวงใจ ให้พันผูกรัดร้อยด้วย สร้อยสายฝัน..สวรรค์หวาน ให้สถิตทอดในทรงจำ ให้นานเนิ่นเนานิรันดร์ ไว้ด้วยสายโซ่รักอักษราภาษาขวัญฝัน ด้วยงานงามรจนานี้ไงคะทุกดวงใจ ********
22 ตุลาคม 2547 09:01 น. - comment id 355678
:) เขาคนนั้นของปริม ไม่รู้เหมือนกันว่า จะจัดสรรเวลาได้ไหม พเนจรร่อนเร่ ไปไกลแสนไกล เสียงกู่หวานใส ๆ จะหวามใจไหมหนอ จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา ไปไกลถึงสวรรค์ชั้นไหนกันครับ จาก : ชัยชนะ ********** จับสองดวงใจแสนดี แสนรักเอยแสนรักในกมล มารัดร้อย กันไว้ณ.ที่แห่งหวังหวานนี้ค่ะ ด้วยรักนักรักหนาทั้งสองใจ พยายามมาพันผูกใจน้องพี่กันไว้ ราวหลักไม้เลื้อย แต่ใครจะเป็นหลักดีละคะอิอิ ชัยชนะ ก่อนนะคะขอตอบถ้อย เพ้อไกลผันหวานงาม ไปถึงสวรรค์ทุกชั้นเลยค่ะ เพราะว่าดีกว่าฝันเห็นนรกหมกไหม้ นำมาจับเป็นนิมิต โลกเรานี้ สุดแต่จิตจะไขว่คว้างามค่ะ ยิ่งโดยเฉพาะคนหัวใจละมุน เรามีสิทธิ์..! สร้างกรุ่นกลิ่นดอกไม้หอมหวาน ให้บานตระการดั่งดวงดอกไม่เพชร ดอกไม้พรหม มาห่มหอมในห้อมห้วงหัวใจ ให้ใสกระจ่าง ราวมีแก้วดวงวิเศษชัชวาลย์โชติช่วงดวงจำรัส ราวเพชรอนันต์ค่านับแสนใส ในหัวใจยิ่งกว่าใครทั้งหล้าแล้ว เพราะฉะนั้น เมื่อสวรรค์เปิดตาฟ้าเป็นใจ จงเปิดจิตภายในบ้านภายใน เผยใจเผยงามนั้น ให้พลันปรากฎ ให้คนและโลกได้รับรู้งามงดแห่งสองดวงใจ แล้วไยเล่านะ.. ดีกว่าเฝ้าดูแต่ความแล้งไร้ ของผู้คนอลหม่าน ปิดม่านเมือง ที่นับวันจะสิ้นไร้น้ำรัก ที่ประดุจดั่งหยาดน้ำค้าง หยาดน้ำทิพย์พร่างพรม พุด..จึงยินดียอมเลือกพลีใจเพ้อๆๆๆ ฝันๆๆๆๆๆ หวานๆๆๆๆ หวังๆๆๆๆ และ มอบเป็นพลังใจ แทน ทุกเนื้อใจนวลงามค่ะคนดี ด้วยรักล้นใจ
22 ตุลาคม 2547 09:16 น. - comment id 355687
ทำไมต้องเปรียบผู้หญิงเป็นเช่นหลักไม้เลื้อยเล่าคะ.. มาอ่านงานงามนะคะ ต้องตั้งใจมากๆ ห้ามมีอะไรมาขัดจังหวะ อิ้ อิ้.. สวัสดีค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก ********** ดีใจจังค่ะที่กอกกเข้ามาทายทักนะ รักอกกมากกก ชอบตัดมา เสียบโอ่งใหญ่แซมเบิร์ดออฟพาราไดซ์ ในเวลามีงานปาร์ตี้ค่ะ ทั้งๆที่เวลาเป็นกอเป็นดง แล้วแสนสวย มีดวงสุริยาสีส้มสุกชัด ราวไข่ดาวดวงใหญ่ มาทอลอดผ่านจะงามมากค่ะ ที่จะพ้อพร่างกอไหวเอนอ่อน ล้อสายลมอ่อนในยามค่ำย่ำสนธยา ต่อราตรีค่ะ โดยเฉพาะฤดูกาลนี้ ปลายฝนต้นหนาว ที่พุด..เฝ้ายืนซึมซึ้งเศร้า หลงเฝ้ารอใครบางคน กับดวงสุริยาที่กำลังจะลาลับฟ้า ที่แสนงามตาพิเศษแผกค่ะ คนดี คำหลักไม้เลื้อยนั้นงามมากนะคะ ใช่ว่าเราผู้หญิงจะต้องอ่อนแอ เพียงคำเปรียบเทียบค่ะ ว่า ความรักความดีความหนักแน่น ซื่อตรงคงมั่นแข็งแรงนั้น น่าจะมอบกำนัล ให้ผู้ชายในดวงใจ ให้กับยอดดวงใจของเรา ที่เราแสนรักเอยแสนรักในกมลค่ะ เพราะสรีระมังคะ เราผู้หญิงน่าจะอ่อนหวานอ่อนแอกว่า ฉะนั้นแลฉะนี้ จึงนำมาเปรียบประมาณว่า ยามรักกัน..หวานแสนหวาน ให้เราพันเลื้อยเปลือยดอกดวงใจ แสนละมุนไหวหวาม เลื้อยงามรอรับหยาดรินน้ำรัก จากผู้ชายแสนรักอกสามศอกค่ะ ..... ส่วนในชีวิตจริง ใครจะพันใคร นำใคร ใครจะเป็นไม้อะไร ก็คงจะต้องแล้วแต่สถานการณ์ชีวิต จะดลบันดาลให้เลือกค่ะ และ ทีสำคัญ ไม่ว่าไม้ใดในโลกนี้ ก็ต้องพึ่งพาพึ่งพิง อิงอ้อนกันเป็นสายโซ่ธรรมะ ธรรมชาติ เพื่อจะได้ให้งามประดับและร้อยรัด ให้ผืนดินอุดมดีอุดมงามค่ะ ด้วยรักล้นใจ
22 ตุลาคม 2547 09:53 น. - comment id 355714
ดอกหญ้าชูช่อสีชมพู เกิดขึ้นมาเคียงคู่กับสีขาว ประดับกับทิวเขาที่ทอดยาว ที่มีเรื่องราวของความเป็นไป ทุกอย่างช่างพอเหมาะ มีธารน้ำเซาะรินไหล เมื่อทอดสายตาออกไป ก็เจอพงไพรที่ร่มเย็น เมื่อก่อนธรรมชาติแบบนี้หาไม่ยาก ไม่ลำบากไปไกลถึงไหนๆ แต่ตอนนี้น่าลำบากใจ ธรรมชาติดีๆ ก็หายไป...พร้อมน้ำใจของคนเรา ช่วงเวลาที่ว่าง ๆ อย่างนี้ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าได้อ่านกลอน บทเพลง กวี ที่ดีดีเช่นนี้ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
22 ตุลาคม 2547 20:48 น. - comment id 356094
ขอมาซาบซึ้งกับบทกลอนด้วยคนน่ะค่ะ