ในคืนที่มีน้ำตา

Cawaii

ณ ยามค่ำร่ำไห้ไร้ใครซับ
แหงนหน้านับดาราพาใจไหว
เธอห่างเหินเมินหมางร้างแรมไกล
อีกเมื่อไรจึงกลับรับขวัญเรา
รู้แล้วรสบทบาทขาดความรัก
เจ็บปวดนักเหว่ว้าพาให้เหงา
เคยคลอเคลียข้างกายคล้ายดั่งเงา
โอ้นี้เราอ่อนแอแย่เหลือเกิน
สูดอากาศปราศทิ้งสิ่งมัวหมอง
น้ำที่นองอาบหน้าพาให้เขิน
มือของเราไม่ซับกลับทำเมิน
ยังมัวเพลินรอใครให้เช็ดกัน
เลิกดีกว่าทำร้ายกายและจิต
เลิกครุ่นคิดคอยใครให้โลกขัน
เลิกโหยหาคนอื่นกลืนกล้ำมัน
คงสักวันใจสุขปลั่งดั่งเคยเป็น
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 ตุลาคม 2547 17:08 น. - comment id 353777

    อยากมีเธอเคียงข้างยามห่างหาย
    แต่ทุกครั้งยังเดียวดายแม้ในฝัน
    แต่เมื่อไหร่ทำหทัยยั้งได้ทัน
    ก็ทำให้เรานั้นได้สุขใจ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
  • วันเสาร์

    19 ตุลาคม 2547 17:25 น. - comment id 353797

    ไม่มีอะไรจะบอกนอกจากคำว่าสุดยอด

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน