มโหสถบัณฑิต ตอน ๑๖ (เรื่องวัวออกลูก)

กุ้งหนามแดง

พระราชาทรงทดสอบความรอบรู้
ศึกษาดูเชาว์ปัญญาสง่าเผย
บอกข้าราชบริพารเตรียมการเลย
วัวหนึ่งตัวอย่าเฉยเร่งนำมา (๑๘๔)
อาบน้ำโคชำระทาขมิ้น
ขุนให้กินสมบูรณ์หนุนภักษา
ลักษณะคล้ายตั้งท้องเชือกคล้องมา
สารตีตราส่งถิ่นปราจีนคาม (๑๘๕)
สาระความสามวันทำให้ได้
วัวนำไปให้ตกลูกสุขล้นหลาม
ทำไม่ได้หรือเงียบเหงาจะเอาความ
พยายามกันหน่อยอย่าปล่อยคอย (๑๘๖)
ชาวประชารับบัญชาอุราร้าว
วัวสีขาวเพศผู้ดูยิ่งหงอย
จะตกลูกอย่างไรนัยน์ตาปรอย
มโหสถตัวน้อยค่อยยื่นมือ (๑๘๗)
บอกเศรษฐีผู้พ่อเตรียมคนกล้า
กล่าววาจาฉะฉานสมกาลถือ
ข้อความเราทูลราชันย์อันเลื่องลือ
แล้วฝึกปรือจนพร้อมซ้อมมาดี (๑๘๘)
กลุ่มชาวบ้านทั้งห้ากล้าเข้าเฝ้า
ฟูมฟายเล่าขององค์พระทรงศรี
ว่าบิดามีทุกข์เข้าคลุกคลี
ขอบุญญาบารมีคุ้มครองกัน (๑๘๙)
วิเทหะเทวราชจึงถามไถ่
เป็นอะไรหรือพ่อเจ้าเล่ามานั่น
ชายผู้นั้นว่าบิดาข้าตั้งครรภ์
ผ่านหลายวันไม่คลอดทอดถอนใจ (๑๙๐)
พระราชาว่าอุวะท่าจะบ้า
หัวเราะร่าน่าขันท่านเสียงใส
เป็นผู้ชายคลอดลูกได้อย่างไร
ชาวบ้านได้ตอบสวนดังทวนคำ (๑๙๑)
แล้วโคขาวส่งไปให้ตกลูก
คงไม่ถูกไปได้ให้ระส่ำ
พระราชาหยุดสำราญผ่านถ้อยคำ
ทรงถามซ้ำใครสอนก่อนเจ้ามา (๑๙๒)
เหล่าชาวบ้านจึงบอกมโหสถ
สอนให้หมดท่าทางวางภาษา
วิเทหะทราบเหตุทรงเมตตา
บอกว่าข้าพอใจให้รางวัล (๑๙๓)
ลืมไปแล้วส่งปัญหาบัญชากิจ
ถูกจริตโดนซ้อนแผนแสนพลิกผัน
สำคัญนักหัวใจไหวพริบทัน
รอดูกันกล่าวตรัสรวบรัดความ (๑๙๔)