กุหลาบงาบผลิดอกออกเกษร หมู่ภมรรอนลงดงน้ำหวาน ดูดดื่มกินดั่งถวิลมาพบพาน ได้สำราญหวานลิ้นกินสมใจ พอสมใจไปจรลีจาก แล้วกลับฝากกลีบใบที่เหี่ยวไว้ กลับลอยลมบินถลาหาดอกใหม่ คล้ายอะไรมนุษย์แน่ไม่รู้พอ
16 ตุลาคม 2547 16:49 น. - comment id 352205
อ่า นัสตั้งไม่เก่งจ้ะด้วยสิ เอาเปงว่าเข้ามาอ่านแระกันค่ะ^^ ได้ข้อคิดกลับไปด้วยน๊อออ แต่มนุษย์บางคนก้อไม่เปงอย่างนั้นน๊อ ^o^
16 ตุลาคม 2547 20:05 น. - comment id 352261
กลอนนี้ชื่อผึ้งน้อยเจ้าร้อยรัก ดียิ่งนักเปรียบเปรยที่เคยเห็น เป็นกลอนดีมีความหมายในความเย็น เป็นกลอนเด่นปรัชญาหายากจริง ผึ้งก็ไม่รู้จักพอแฮะ ^o^
17 ตุลาคม 2547 09:05 น. - comment id 352421
ขอคุณในความคิดเห็นครับ