รักศาสตร์

เจ้าขาว

บางคนมองความรักแบบวิทยาศาสตร์
มีเหตุมีผล
มีหลักการ
มีเหตุผลที่ตกหลุมรัก
มีเหตุผลที่ถูกทิ้ง
พวกเค้าเชื่อว่าความรักมีคำอธิบาย
บางคนมองความรักแบบไสยศาสตร์
สำหรับพวกนี้
ความรักไม่ต้องการคำอธิบายใดๆ
ความรักไม่ต้องมีเหตุผล
ไม่มีเหตุผลที่มารัก ถ้าถูกถาม พวกเค้าจะบอกว่าเป็นโชคชะตา
ไม่มีเหตุผลที่ถูกทิ้ง ถ้าถูกถาม  พวกเค้าจะบอกว่าเป็นเวรเป็นกรรม
ความรักที่เริ่มต้นอย่างวิทยาศาสตร์
บางครั้งก็จบลงอย่างไสยศาสตร์
ไม่มีคำอธิบายที่ถูกเสมอสำหรับรัก
และอะไรที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นตลอดเวลา
ฟังคล้ายผมจะเอนไปแนวไสยศาสตร์
แต่คุณจะเชื่อหรือว่าการทำบุญแผ่เมตตาให้ใครคนนั้น
จะได้ผลกว่าการเข้าไปหา พูดคุย แสดงความจริงใจ
พวกไสยศาสตร์เคยบอกว่า
พวกแนววิทยาศาสตร์ไม่อาจจะจีบคนมีชื่อเสียงได้
เพราะเหตุและผลสร้างกำแพงมากั้นไว้
ผมถามกลับว่าพวกเค้าทำได้ดีกว่ารึเปล่า
พวกเค้าบอกว่าแน่นอน  ถ้าพกสาริกาลิ้นทองที่เป็นของแท้  
และที่สำคัญต้องพกน้ำมันพรายไปมากพอ
สำหรับผม
ความรักไม่ใช่ศาสตร์อะไรทั้งนั้น
เพราะไม่เคยมีใครเข้าใจมัน
แต่ถ้ามันจะเป็น
มันคงเป็นศิลปะการป้องกันตัวมากกว่าศาสตร์ชนิดอื่นใด
ความรักป้องกันตัวเราจากความว้าเหว่ และความว่างเปล่าของโลก
ความรักป้องกันเรา  โดยสอนให้เรารู้จักปกป้องตนเอง
จากการด่วนตัดสิน
จากความละโมบ
จากความเห็นแก่ตัว
จากความโง่ของเราเอง
ความรักสอนเราโดยมอบบทเรียนที่เจ็บปวดอย่างสาหัส  
ด้วยการทอดทิ้งเราไปทุกครั้งที่เราด่วนตัดสิน  ละโมบ  เห็นแก่ตัว  และทำตัวโง่งี่เง่า
แต่ความรักไม่เคยทิ้งเราไปไหนไกล
รักยังคอยที่จะให้บทเรียนต่อไปกับเราเสมอ
ถ้าคุณพร้อมที่จะรับบทเรียนต่อไปแล้ว
เมื่อนั้นความรักจะกลับมา