url http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=129 ผม..กำลังนอนหลับตานิ่งๆทิ้งใจว่างๆ ในเปลญวน ใต้ต้นลั่นทมดวงดอกสีขาว ที่กำลังบานพราวสะพรั่ง กับบรรยากาศแสนวิเวก กับ ฟ้าสีครามเข้ม น้ำทะเลใสแจ๋ว จนเห็นกรวดทรายระยับยิบวิบวาว อยู่เบื้องล่าง.. ดวงตะวันสีส้มสุกดวงโต กำลังใกล้จะทายทักผืนน้ำตรงรอยตัดเส้นขอบฟ้า ลมพัดทิวสนเหนือหาดทรายเสียงซู่ซู่.. ผมรู้สึกสุขสงบใจอย่างเหลือเกิน ผมเพลินนอนเงียบ ไร้ความคิดใดใด นอกจากผสานจิต ให้เป็นหนึ่งเดียวกับสายลม แล้วพัดผสมพร่างพราย...ไปจน...*สุดปลายสายรุ้ง* และณ..ที่นั่น ในฝัน..ในนิมิต ผมเห็น.. ผู้หญิงดวงหน้าเศร้าสร้อยราวลอยคว้างในท่ามกลาง ม่านหมอกที่ราวสายไหม*ในเกลียวฝันสีทองงามผ่องผุด* เธอคนดีค่อยๆคลี่ยิ้มหวานๆละมุน.. และ หากผมมองไม่ผิด ผมเห็นหยาดน้ำค้างพิสุทธิ์พราว ราวประกายมุกกลางเรียวตาเธอ ที่กำลังพร่างพรายราวสายฝน... นาทีนั้น.. ผมคิดว่านั่นละหรือคือนางฟ้า..นางในฝัน.. นี่หรือเปล่าเล่าสวรรค์!..สวรรค์..! แล้วทำไม..! นางฟ้าคนนั้นถึงต้องร้องไห้..ร้องไห้ด้วยเล่า ให้หัวใจ..ผม... กำลังถูกบีบคั้นอย่างหนักหน่วง กับภาพฝันตรงหน้า กับใบหน้างามโศก ที่ราวกำลังอ้อนโลกทั้งโลกให้หยุดหมุน และ ให้ใจผมราวอยากหยุดหายใจ.. ในฝัน...! ผม..ค่อยๆเอื้อมมือแข็งแรงออกไป หวังไขว่คว้า... โอบกอดร่างเธอไว้อย่างอ่อนโยนทะนุถนอม และ.. จะค่อยๆใช้มือสากๆค่อยๆประคองเช็ดหยาดน้ำตา ให้อย่างละมุนละม่อมเบามือ เท่าที่หัวใจดวงใสดวงซื่อดวงนี้ ที่แสนรัก..แสนสงสารเธอเสียเป็นยิ่งนักแล้ว..จะทำได้.. แต่.. ทันที..! ที่มือผมกำลังไล้ลูบบนใบหน้าเรียวละมุนนั้น..! ราวเกิดมหัศจรรย์รัก ปาฎิหารย์รัก..!!!!!!! เกลียวฝันสีทอง ที่ล้อมวงหน้างาม ก็พลัน...! ค่อยๆหมุนคว้างแรงขึ้น เร็วขึ้นๆๆ...!!! จนเกิดประกายพร่าง.... จรัสเรืองแสง.. ราวสีรุ้งหลากสีมณีหลากดวง พุ่งพรายฉายฉานออกไปรายรอบทิศทาง ไสวสว่างราวแก้วใสกระจ่าง ราวกาแลคซี่ในเวิ้งจักรวาล กำลังพร่างงามแตกดอกดวงช่วงโชติชัชวาล!!! ให้ผมตะลึงตะไล ไปกับภาพงามแสนงามตรงหน้า ที่แสนตระการตาตระการใจ ที่แสนยิ่งใหญ่ในความรู้สึกพรึงเพริศอย่างยากยิ่งที่จะอธิบาย! ............. แล้ว.......... ทุกอย่างในเวิ้งฝัน ก็ค่อยๆพลันจางหายไป....หายไป..หายไป... พร้อมกันกับ ที่ผมลืมตาตื่น เมื่อถูกปลุกด้วยเสียงฝีเท้า ของใครบางคน ที่กำลังก้าวย่ำทราย ผ่านเปลที่ผมนอนไปอย่างช้าๆ...ช้าๆ พร้อมกับกลิ่นหอมดอกไม้ไทยที่ผมแสนรัก..ลั่นทม! ผมค่อยๆเผยอตัว พยายามลืมตาขึ้นมา พร้อมกับแสงตะวันสีทองส่องแยงตา ที่ทำให้ผมต้องค่อยๆตะแคงร่างเบือนหน้าหนี และ... นะบัดนี้ เมื่อแหงนเงยหน้าขึ้น จะเห็นดวงดอกลั่นทม กำลังค่อยค่อยปลิดปลิว ลิ่วฟ้อนอ้อนสายแสงสีทองสุกจัด ระบัดไหวไปกับสายลมอ่อนอ่อนในยามค่ำ และ กับพรายตะวันรอนรอนยามสนธยา ที่ตะวันดวงเหว่ว้าดายเดียว กำลังค่อยๆ..จ่อมจมลงบนผืนน้ำ และ กับหอมงามหอมหวาน ของดวงดอกไม้แสนเศร้า ราวอาลัยอาวรณ์ออดอ้อน พร่างพรมลงบนลานฝัน..ลานลั่นทม.. ผม..ลุกขึ้นจากเปล และ.. พาร่างเดินทอดน่องไปทางโขดหินเนินผา ที่เคียงทะเลตรงหน้าอยู่ไม่ไกล ไปทอดทัศนา ความงามของสายแสงสุริยา ที่แสนงดงาม ยามตะวันลา ตะวันลับฟ้า ด้วยความซึ้งเศร้าใจ ในแสงสุริยาแสนสวย ที่กำลังทอทาบ อาบผืนน้ำทะเล..ราวทองทา! ผมทรุดตัวลงนั่งเหนือเนินผา ที่กำลังถูกคลื่นถาโถม ซัดกระหน่ำจนแตกฟองฝอย ก่อนจะกระแทกตัวทะยอยกระสานซ่านเซ็น กระเด็นละอองไอเค็มเคลียร่างผม ที่นั่งแสนชิดใกล้หาดทรายกับเกลียวคลื่นสีทอง ที่ราวพลีร่ำร้องไห้ไปพร้อมกับตะวันลา และทำไม.. ผมยังได้กลิ่นดวงดอกลั่นทม อวลหอมเศร้าตามลมมาถึงนี่ได้เล่า ช่างแสนจะน่าแปลกใจ และ ทำให้ผมต้องหันไปหาที่มาแห่งกลิ่นนั้น แล้วพลัน..! ผมก็เห็นร่างงามของใครคนหนึ่ง...! ที่นะบัดนี้ ยามเมื่อ.. เธอค่อยๆหันเรียวหน้ามา และกับ เสี้ยวแสงแห่งตะวันลาอันอบอุ่นอ่อนหวาน ที่ กำลังแตะแต้มเรือนผมและใบหน้า ให้พร่างกระจ่างเรืองรอง ราวหิ่งห้อยนับร้อยพันเกาะพรายพร้อย... และ ราวกับทำให้ โลกฝันและโลกจริง กำลังเลื่อนลอยลงมาตรงหน้าผม ซ้อนทับกันสนิทเป็นหนึ่งเดียว เมื่อ ผมเหลียวหันไปมองจ้องภาพนั้น อีกทีและอีกที...! อย่างที่..แทบทำให้ผมลืมหายใจ และ ราวต้องมนต์ให้จังงัง..นิ่งงัน งุนงงอีกคราครั้ง ราวกับ.. เมื่อยามย่ำสนธยา ที่ ผมเพิ่งงีบฝันผ่านมา..ในนาทีเมื่อครู่นี้ และ.. กับนาทีนี้ ที่ผมคิดว่าโลกตรงหน้า ราวกับว่า กำลังหยุดหมุนแล้วจริงๆ เมื่อ ใบหน้าสวยสงบงามเศร้านั้น หันมาสบตาผม..! และ เมื่อผมเห็นหยาดน้ำนัยน์ตาเธอ กระทบลำแสงสุริยาสุดท้าย ที่ก่อให้เกิดประกายเลื่อมพรายประภัสสร สะท้อนวะวาววับ ราวกับหยาดเพชรน้ำงาม ราวกับหยาดน้ำค้างแก้วที่ กลิ้งบนในบัวในยามต้องแสงยามอุษาสาง ผม..เห็นดวงดอกลั่นทม สีขาวดอกใหญ่งามพราวพร่าง ที่ทัดผมเคลียแก้ม.. ยิ่งทำให้หัวใจผม.. ราวต้องมนต์ราวละเมอ และ เมื่อเห็นภาพเธอคนดีคนงาม นางฟ้านางใจนางในฝัน.. และ กับดวงดอกไม้แห่งความเศร้านั้น ลั่นทม..ลั่นทม..ลั่นทม.. ที่นะบัดนี้! พลัน... ค่อยๆหมุนคว้างอย่างช้าช้า... ช้าช้า.. และ ค่อยๆ..หมุนเร็วขึ้น..เร็วขึ้น.. และเร็วขึ้น.. ให้ หัวใจผมราวฝันไปอีกรอบอีกหน แบบไม่อยากตื่นมาทนรับรู้รับทราบ ความจริงบนโลกโศกสุขนี้อีกต่อไปเลยแล้ว ขอเพียง ให้ดวงจิตดั่งดวงดวงแก้วใสกระจ่างของผม.. ได้เพริศแพร้วกับมหัศจรรย์แห่งรักนี้..ที่รอคอย ไปตราบชั่วกาล นานแสนนานตราบชั่วนิจนิรันดร!! ************* url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=129 หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา ดาวใจ ไพจิตร : : Key Gm หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ สวยงามสดใส จริงเอย ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ...
พุด 13 ต.ค. 2547 21:38 น. - ID 63525 
1720
12
0
7 พฤษภาคม 2552 08:56 น. - comment id 342824
คุณ พุด ครับ ขอบคุณที่เชื้อเชิย ให้มาเยี่ยมชม ครับ งามมากด้วยฝันและจินตนาใจ . หนึ่งหนุ่มหนึ่งนางฟ้ามาประสบ เพื่อเพียงพบในห้วงฝันอันแสนหวาน กลางรุ้งราวพราวพรายพรรณของวันวาน เกิด ณ กาลลานแห่งนั้นดงลั่นทม กลางทะเลสีใสในแดดสวย ลมระรวยสมเสพย์เทพอุ้มสม ดั่งร่างทิพย์หมุนคว้างกลางสายลม ดุจได้ชมนิมิตขวัญนิรันดร์กาล เมื่อได้มาพบฝันอันแสนสวย ตบแต่งด้วยความจริงนิ่งบรรสาน กริ่งเพียงแต่ฝันแปลกจะแหลกราญ เมื่อเมื่อยามกาลผ่านพ้นทิพย์ดนตรี อาศัยเพียงจิตพักพิงนิ่งพิสุทธิ์ และเร่งรุดสร้างหวังกลางแสงสี ความจริงกับฝันหนอต้องพอดี เหมือนวาดสีสันต์งามในความจริง นักเดินทางเทียวมาต้องกล้าฝัน หนามไหน่นั่นแม้นเหมือนมีดกรีดทุกสิ่ง เจ็บถึงใจไม่ไหวห่วงจะท้วงติง เพราะเหมือนยิ่งเจ็บย้ำปวดซ้ำใจ แต่หากใจไม่กล้าฝันอีกวันนี้ หรือจะมีได้พบฝันในวันใหม่ ที่ขอบฟ้าปลายฝันนั้นรอใคร หากหัวใจเราไม่กล้าจะก้าวเดิน ที่ปลายฟ้ายังรอเธอทอฝัน รอนับวันผ่านกาลอันนานเนิ่น หวังเพียงวันเธอคงหยุดหลงเพลิน เปลี่ยนทางเดินล่วงปลายฟ้า...เฝ้าท่ารอ .
13 ตุลาคม 2547 21:51 น. - comment id 350527
กำลังสนุกเชียวค่ะ
13 ตุลาคม 2547 22:03 น. - comment id 350542
เธอน่าจะเป็นนางฟ้านะค่ะ คิดถึงจัง
13 ตุลาคม 2547 22:04 น. - comment id 350544
หน้าส่วนตัว
..ฟ้าสีคราม ..
ทะเลสีฟ้า ..
เม็ดทราย .. ที่ ..ขาวสะอาด...
..เด็กน้อย ..นั่งวาด ..หัวใจ..ดวงโต..
มี..พระอาทิตย์..กำลังโผล่..
เหนือโพ้น .. ทะเล ... ที่งดงาม..
แบบ เรน ..หัดแจม..พี่พุดพัดชา..นะคะ
13 ตุลาคม 2547 22:31 น. - comment id 350580
มาอ่านงานงานยอดนักเขียน อนาคตกวีซีไรท์ เขียนต่อไปนะครับ อ๋อภาพสวยความหมายดีผมขอเก็บไว้ด้วยนะครับ
แก้วประเสริฐ.
13 ตุลาคม 2547 22:56 น. - comment id 350623
มาติดตามอ่านน่ะค่ะ *-*
13 ตุลาคม 2547 22:58 น. - comment id 350625
เพราะจังค่ะรูปก็สวยๆมากๆค่ะพี่พุดจ๋า ฝันดีนะคะคิดถึงค่ะ
13 ตุลาคม 2547 22:59 น. - comment id 350626
ขอชื่นชมผลงานที่งดงามอีกชิ้นของพี่พุดนะครับ ฮิๆๆๆ อ่านไม่เบื่อเลยครับพี่ ฮิๆๆๆ เดือนนี้ประหยัดตังส์ค่านิตรสารได้หลายบาทเลยพี่ จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
13 ตุลาคม 2547 23:39 น. - comment id 350649
รออ่านต่อค่ะน้องพุด
14 ตุลาคม 2547 00:45 น. - comment id 350673
พุดค่ะ ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าจะจบบริบูรณ์ได้ภายในเที่ยงคืน เพราะพุดรจนาสดค่ะ และ ไม่ได้วางพล๊อตเรื่องมาก่อนเลยค่ะ และ คอมพุดรวนตัดแทบทุกห้านาที ทำให้พุดเพลียมากและเสียเวลา แต่ พุด..พร้อมพลีทุ่มเทถอดใจรจนา เพื่อมามอบเป็นดั่ง นิทราขวัญให้ทุกดวงใจ แด่ทุกดวงใจนะคะได้นอนหลับฝันดี และ มาแสดงความคารวะ ขอบคุณทุกดวงใจ ที่พุดตั้งใจจะกลับ มากล่าวคำซึ้งใจในวันพรุ่งนี้นะคะ เพราะเหนื่อยเกินไปแล้วค่ะ และ สำหรับ คุณแก้ว.. พุด.. อยากกระซิบคำซึ้งซาบใจ อย่างที่สุดแล้วว่าบอกว่า ชื่อคุณและน้ำใจงาม ช่างดั่งน้ำค้างแก้ว ที่พร่างพรมห่มหอม ให้ห้วงใจพุดได้มีพลังใจไฟฝัน แม้กับในนาทีนี้ ที่พุดไม่ทรายจะยินดี แบบหัวเราะ หรือร้องไห้ดีแล้วค่ะคนดี และ ด้วย.. ซึ้งใจอย่างที่สุดแล้วนะคะทุกดวงใจ ในร่มรักแห่งเรา
14 ตุลาคม 2547 00:57 น. - comment id 350677
ก่อนกล่าวลาราตรีสวัสดิ์ พุดจะมาเกลาคำให้เนียนขึ้นนะคะ ในวันพรุ่งนี้นะคะ และคืนนี้ หวังพบดวงใจในฝันนะคะ ทุกท่านทุกดวงใจ.. ให้ฝันหวานหวานหวานสราญจิตนะคะ ด้วยรัก จาก
14 ตุลาคม 2547 01:42 น. - comment id 350691
ว่าแล้วไหมหล่ะ..เห็นชื่องานปุ๊ป...ก็นึกในใจว่า.. พุด...ต้องนำเพลงนี้..มาประกอบ.. ทายถูกอีกแระ....รับรางวัลที่ใครดี... อ่านไป...ง่วงไป..ไม่ใช่ว่างานพุดเขียนไม่ดีน่ะ.. เราง่วงเองหล่ะ..เพลีย..ไม่ค่อยสบาย.. เท่าไหร่... วันนี้มา Post ลง 1 บท..เขามาอ่านได้แค่ 2 คน ต้องไปแล้ว... เออ..พุดรู้ไหม.. เรา Post งาน..ชื่อบท..ชื่อคนเขียน.. ใช้สี...โทนเดียวกันเลย.. ใจตรงกันอีกแล้ว... มาเพราะคิดถึงจ้า...ขออนุญาติไปนอน.. พรุ่งนี้มีงานกองรอท่วมหัว..
14 ตุลาคม 2547 05:20 น. - comment id 350705
แหม เพลงชอบซะด้วย ยิ่งดาวใจ ไพจิตร ยิ่งชอบใหญ่เลย เวลาแกแต่งตัวร้องเพลงเหมือนปลาทองเป็นพวงไปทั้งตัว อิอิ
14 ตุลาคม 2547 05:55 น. - comment id 350709
เยี่ยม
14 ตุลาคม 2547 07:23 น. - comment id 350738
งามแท้แท้เจ้า
14 ตุลาคม 2547 08:25 น. - comment id 350749
ฟ้าหลังฝนหลงฤดู พรูพร่างกลางสนธยาฝัน ไร้เรียวรุ้ง..คุ้งโค้งพาดผืนฟ้าไกล งามดวงใจไยหมองเศร้ายามแหงนเงยดูเมฆหม่น ไม่มีจินตนาการ ไม่มีหวานใด ไม่มีใครคิดถึงคะนึงหา ไม่มีกาลเวลาแห่งอดีตลาเลยลับกลับมาเตือนใจให้จำจด ไม่มี ห่วงหาอาวรณ์ ไม่มีอ้อมแขนอ้อมกอดใคร ให้ถวิลหา ไม่มีคำตอบจากสวรรค์ ไม่มีฝันไม่มีหวัง.. ไม่มี ไม่มี และไม่มี... เหลือเพียงความว่างเปล่า มองโลกเหงางามเงียบ เพียงสีเดียว สีเดียวดาย สีสิ้นไร้ คล้ายโลกสีน้ำเงินเพียง ลำพัง...และลำพัง เด็ดลั่นทม ชมพู พราว เสียบแซมผมริมเรียวแก้ม ดูใบไม้แล้งไร้คล้ายใจคนแล้งน้ำ หักใจรัก..สลัดใจ..สลัดกลีบทั้งดอกใบ..ดอกใจ..ร่วงกระจาย! ************ หากหัวใจปลิดได้คล้ายดอกฝน คงปลิดหล่นปลิดหล่นคล้ายชีพนี้ เพราะหัวใจไม่ใช่ดอกฝนนะคนดี จึงวันนี้แหลกยับดับภายใน หากหัวใจปลิดกลีบได้คล้ายดอกไม้ คงปลิดร่ายพรายพรมลมพัดไหว เพราะหัวใจมิใช่ดอกไม้นะดวงใจ จึงหวั่นไหวเสียใจเพียงลำพัง.. หากหัวใจปล่อยได้คล้ายสายฝน คงปล่อยหล่นปล่อยหล่นหมดสิ้นหวัง แตกกระจายคล้ายแก้วแล้วกระมัง ไร้ฝั่งฝันฝั่งใจใครเฝ้ารอ... เพราะหัวใจปลิดไม่ได้ในวันนี้ จึงต้องมีหัวใจไหวเพ้อพ้อ จึงต้องทนคนไม่รักใจดำพอ จึงต้องขอกล่าวคำลาว่าเสียใจและเสียใจ...ไปจนตาย!
14 ตุลาคม 2547 08:33 น. - comment id 350754
กำลังสนุกเชียวค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 1972 - เพียงพลิ้ว ********* คนดี..ที่ชื่อนามปากกาช่างพลิ้วพราย พี่พุด ชื่นใจจังค่ะ ที่ทันที่งานพี่พุดลงไป ก็มีหลากน้ำใจรินสายให้งาม มาอย่างล้นหลามค่ะ และ พี่พุดขอคืนงามนั้นให้ย้อนหลัง กลับไปยังทุกดวงใจเช่นเฉกกันนะคะ และขออวยพร ให้น้องรจนางานงามพลิ้วไหว ดั่งใจนึกคะนึงเลยค่ะ.. ด้วยซาบซึ้งใจ
14 ตุลาคม 2547 08:47 น. - comment id 350764
เธอน่าจะเป็นนางฟ้านะค่ะ คิดถึงจัง จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ********* คนดี..ของพี่พุดน้องน้อยในเงาใจ พี่พุดขอขอบคุณ ในน้ำใจสงามของน้องน้อยนะคะ และ เธอ.. อาจจะใช่หรือมิใช่นางฟ้า ขึ้นอยู่กับว่าใคร จะรักจะชัง จะประเมินเห็นคุณค่า แห่งงามขวัญงามฝันงามนั้น จากงามน้ำใจ ว่าแสนดีพอหรือไม่.. หรือ เพียงเป็นผู้รับไป แล้วก็แค่คอยใช้คำกลายกลับ แต่ละคำมาหยามหมิ่นเหยียบย่ำ ให้หมองไหม้มาทำร้ายทำลายใจ มายัดเยียดคำแนะนำ ที่บางครั้งช่างแฝงฝัง คำเยาะเย้ย ราวเธอนั้น ช่างโง่งมงายไร้สมองคิดนึกตรองตรึก หาระลึกรู้ด้วยตัวเองไม่ เพราะว่าเขาหลงตัวเอง หาได้รู้ค่ารักอันแสนยิ่งใหญ่นั้นไม่ ********* ฝากเพียงคำเตือนถึงทุกดวงใจ ให้รู้ว่าบางครั้งบางคำบางที ก็ช่าง ดั่งน้ำกรดรดราดรินฤดี ให้แดดิ้นดับสิ้นรักสิ้นหวังหวานเลยค่ะ ดั่งดวงตะวันใจแตกดับแหลกราน แล ะคงไม่เกี่ยวกับน้องน้อยกลอยใจดอกนะคะ พี่พุดเพียงรำพึงรำพันฝันค้างคาใจคนค่ะ
14 ตุลาคม 2547 08:52 น. - comment id 350769
..ฟ้าสีคราม ..
ทะเลสีฟ้า ..
เม็ดทราย .. ที่ ..ขาวสะอาด...
..เด็กน้อย ..นั่งวาด ..หัวใจ..ดวงโต..
มี..พระอาทิตย์..กำลังโผล่..
เหนือโพ้น .. ทะเล ... ที่งดงาม..
แบบ เรน ..หัดแจม..พี่พุดพัดชา..นะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
******
น้องเรน..
น้องคือหยาดน้ำค้างนะกลางฟ้า
กลางใจฝันปันพลีให้ทุกดวงใจเลยจ๊ะ
สั้นสั้นซึ้งๆว่า
ใครไม่รักน้องนั้น
น่าจะพิจารณาจิตภายในให้ดีดี
ที่คงไม่มีใครแน่นอนพี่พุดแสนแน่ใจค่ะ
และด้วยรักเสมอใจนะคะ
จากใจทั้งดวงของ
14 ตุลาคม 2547 08:52 น. - comment id 350770
... สุดยอด ผลงานเยี่ยม ครับผม ..
14 ตุลาคม 2547 08:54 น. - comment id 350771
สำหรับ คุณแก้ว.. พุด.. อยากกระซิบคำซึ้งซาบใจ อย่างที่สุดแล้วว่าบอกว่า ชื่อคุณและน้ำใจงาม ช่างดั่งน้ำค้างแก้ว ที่พร่างพรมห่มหอม ให้ห้วงใจพุดได้มีพลังใจไฟฝัน แม้กับในนาทีนี้ ที่พุดไม่ทรายจะยินดี แบบหัวเราะ หรือร้องไห้ดีแล้วค่ะคนดี และ ด้วย.. ซึ้งใจอย่างที่สุดแล้วนะคะทุกดวงใจ ในร่มรักแห่งเรา
14 ตุลาคม 2547 09:06 น. - comment id 350774
ว่าแล้วไหมหล่ะ..เห็นชื่องานปุ๊ป...ก็นึกในใจว่า.. พุด...ต้องนำเพลงนี้..มาประกอบ.. ทายถูกอีกแระ....รับรางวัลที่ใครดี... อ่านไป...ง่วงไป..ไม่ใช่ว่างานพุดเขียนไม่ดีน่ะ.. เราง่วงเองหล่ะ..เพลีย..ไม่ค่อยสบาย.. เท่าไหร่... วันนี้มา Post ลง 1 บท..เขามาอ่านได้แค่ 2 คน ต้องไปแล้ว... เออ..พุดรู้ไหม.. เรา Post งาน..ชื่อบท..ชื่อคนเขียน.. ใช้สี...โทนเดียวกันเลย.. ใจตรงกันอีกแล้ว... มาเพราะคิดถึงจ้า...ขออนุญาติไปนอน.. พรุ่งนี้มีงานกองรอท่วมหัว.. ****** ภู.. พุดกำลังอ่านเดินที่สูง แล้วคิดถึงภูมาก เหมาะกับคนชื่อภูมากค่ะ พุด..ให้ไปหาอ่านนะคะ และขอบคุณค่ะ ที่แวะมา จะมาพักระบายใจ ระบายรัก ระบายเหนื่อย ได้ทั้งนั้นค่ะ พุด.. มีชานเรือนไทย มีดวงดอกไม้ กำลังไสวพร่าง คอยออดอ้อนให้หอมอวลระริน ให้หัวใจได้ถวิลรับระรินร่ำ ให้ได้รับรสแห่งรัก แห่งหวังหวาน แห่งความงามอันหอมกรุ่น อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชังค่ะ ก้าวเข้ามา แล้วเอนตัวลงนอนหลับตา พิงหมอนขวานแสนสบาย แล้วปลดปล่อยดวงใจ และร่างลง สยายผม หลับตาลงช้าๆ และหากอยากแหงนเงย ดูฟ้าดูดาว ที่สุกใสแสนสกาวก็ทำแสนง่าย ราวใกล้แค่เอื้อมแค่เปิดจิตเปิดใจ เปิดดวงวิญญาณบ้านภายใน แล้วก็ฝันฝันฝัน ให้หวานหวานหวาน ให้แตกช่อกอตระการ ได้งามตามโนนึกเลยค่ะ นะทุกดวงใจ ก้าวเข้ามาค่ะ ณ..ที่นี่มีชายคาแห่งรัก และอ้อมตักอ้อมใจรอเราอยู่ทุกทิวาราตรีค่ะ ด้วยน้ำใจใสงาม จากเจ้าของบ้าน ผู้รักดวงดอกไม้ไพรหัวใจไทย
14 ตุลาคม 2547 09:14 น. - comment id 350778
ความคิดเห็น : มาติดตามอ่านน่ะค่ะ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 9325 - อาชา ****** น้องอาชา พี่พุดขอรับขวัญน้องใหม่ ที่แสนสง่างามมากค่ะ ที่หวังว่าจะเป็นอาชาไนยที่ชอบผจญไพร และเที่ยวท่องในโลกกว้าง อย่างหาญฮึก อย่างผู้ระลึกรู้ค่าคำค่าล้ำงามของทุกสรรพสิ่ ธรรมะ ธรรมชาติ ความรักระหว่างสัตว์กับผู้คนค่ะ และ หวังด้วยดวงใจดวงนี้ ที่แสนรักปรารถนาดี ว่าจะรจนางานงามประดับใจ ประดับร่างจิตภายในเราเอง ก่อนบรรเลงผ่าน สื่อไปถึงไปยังผู้อื่น ให้รักษาดวงจิตให้หวานชื่นให้ สดกระจ่าง ดั่งดวงแก้ววิเศษที่พราวพร่าง กระจ่างใสใสใส ราวเพชรพร่าง พรมห่มหอมให้ทุกห้วงใจห้วงจิต ไปตราบชั่วนิจนิรันดรนะคะคนดี จาก
14 ตุลาคม 2547 09:26 น. - comment id 350780
เพราะจังค่ะรูปก็สวยๆมากๆค่ะพี่พุดจ๋า ฝันดีนะคะคิดถึงค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8964 - เพราะรัก ****** ค่ะ เพราะรัก เพราะรัก เพราะรัก และเพราะรัก โลกนี้ถึงจัก ยังคงหมุนไปหมุนไปและหมุนไป ไม่มีวันสิ้นสุดหยุดหมุนค่ะ และ เพราะรัก..ร่มธรรมร่มฉัตรร่มทอง เพราะรักผืนดิน เพราะรักแม่พ่อ เพราะรักดวงใจแสนดีมิรู้สิ้น เพระรักโลกงาม เพราะรักทุกนิยามความดี เพราะรัก ที่จะเลือกมีน้ำใจปันแบ่ งแด่ผองเพื่อนมนุษย์ผุ้ทนทุกข์ยาก ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น และ เพราะรัก เพราะรัก เราถึงได้มีโชคได้มาพบ ได้มารักได้มารู้จักกัน ได้เคียงบ่าเคียงไหล่ ประคองกันไปในโลกฝันอันแสนงาม และ เพราะรักรจนา เพียรพยายาม เพราะรัก เพราะรัก เพื่อจักฝากความดีไว้พลีแด่ผืนดินพสุธานี้ แทนความกติเวทิคุณ ให้หอมกรุ่นรักอักษราภาษาไทย ไปตราบชั่วลูกหลานเลยค่ะ นะคะ เพราะรักเพราะรัก และ เพราะรักจริงรักจังรักใจค่ะ และเพราะรัก เพราะรัก จากใจ
14 ตุลาคม 2547 09:35 น. - comment id 350781
ขอชื่นชมผลงานที่งดงามอีกชิ้นของพี่พุดนะครับ ฮิๆๆๆ อ่านไม่เบื่อเลยครับพี่ ฮิๆๆๆ เดือนนี้ประหยัดตังส์ค่านิตรสารได้หลายบาทเลยพี่ จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ จาก : ll๛เมกกะ๛ll ******* เมกกะ..ขวัญใจร่มรักเรือนไทยเรือนทอง น้องพี่คะ พี่พุด.. คิดว่า คงประหยัดไปได้อีกนานนะคะ หาก ดวงตานักรักรจนาคนนี้ผู้อาภัพรักอาภัพนัก ไม่จักกลายหวาน จากหยาดน้ำผึ้งฝัน กลายเป็นดั่งคุณเพชรา เชาวราษฎ์ นางเอกในตำนานหนังไทย ผู้ยอมทนพลีร่างใจจิตวิญญาณ ทำงานในวงการดารา จนต้องสูญเสียดวงตาไป เฉกเช่น บางที..อาจจะเป็นอีกผู้หญิงคนนี้ ที่ยินดีพลีเลือกทำในสิ่งที่สวรรค์ให้มา และตราบจนกว่า ดวงตาสวรรค์ยังมิทอดทิ้ง ให้ไฟฝันพลันมืดมิดมืดบอด จะพลีสิ้นหยาดเลือดรักและหยดน้ำตา แม้นใครจะไม่รู้ค่าเห็นค่าก็จะ บูชาโลกโศกสุข จนกว่าจะดับทุกทุกข์รัก ได้ด้วย วิญญาณจากตัวตนเอง ผ่านงานที่แสนรักเอยแสนรักในกมลค่ะ คนดี พี่พุด..ขอบคุณ
14 ตุลาคม 2547 09:41 น. - comment id 350784
รออ่านต่อค่ะน้องพุด จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว ****** นะนาทีนี้ ดวงดอกแก้วตระการ กำลังสะพรั่งบานให้หวานหอมงาม หลังฝนพร่างพรม นะริมรั้วบ้านพุดค่ะพี่ และ พร้อมกับที่ พุดทราบซึ้งรำลึกนึกถึงพระคุณ ว่า แก้วตระการในใจน้องๆ ก็ยังคงส่องนำทางใจ ในใจเราทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทย พร้อมพลีช่วยยกร่างจิตวิญญาณ แห่งบ้านภายใน ให้งามใสตระการ ราวแก้วดวงช่วงโชติจรัสชัชวาล หวังนานเท่านาน ตราบนานเนานิรันดร์ เพียงให้ แก้วนั้นรักษาสุขภาพร่าง อย่าได้พบหมองมัวนะคะ พุดห่วงใย ด้วยซึ้งใจค่ะ
14 ตุลาคม 2547 09:48 น. - comment id 350786
แหม เพลงชอบซะด้วย ยิ่งดาวใจ ไพจิตร ยิ่งชอบใหญ่เลย เวลาแกแต่งตัวร้องเพลงเหมือนปลาทองเป็นพวงไปทั้งตัว อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ******* ฤกษ์รัก..รักน้ำใจฤกษ์ คุณดาวใจ คือดาวจิตจริงๆค่ะ คือตำนานแห่งเสียงเพลง แห่งผืนดินไทย อีกตำนานหนึ่ง ฉะนั้นฉะนี้ จงมองเป็นให้เห็นงามในค่ะ ใช่งามนอก ที่พุดเพียรมองบวก ทุกดวงใจเพื่อนมนุษย์มากมีค่า ที่พลีรักฝากผลงาน อันแสนหวานแสนละเมียดละมุน สร้างความหอมกรุ่น ให้หัวใจเราทุกดวงได้มีไฟฝันค่ะ และ ด้วยให้ทุกดวงใจซึ้งในค่าคน ค่างานรักจะดีกว่าเปลือกนอกหลอกตานะคะนะ ซึ้งใจมากและเสมอมานะคนดี
14 ตุลาคม 2547 09:52 น. - comment id 350788
เยี่ยม จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ ******* สั้นสั้นซึ้งซึ้ง เช่นกันค่ะชัยชนะ ระหว่างเรา ว่าเยี่ยมยอดค่าคำคม ที่ช่างให้พลังใจไฟฝันโชนแสง..พร่าง สว่างวาบ..นะนาทีนี้ ด้วย รักไม่รู้จบ
14 ตุลาคม 2547 10:00 น. - comment id 350792
งามแท้แท้เจ้า จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ****** ผลิใบ..คนดี แค่คำให้พลังใจแปรไป ให้ใจงามงามแท้แท้แสนซึ้งซาบ อย่างหาที่สุดมิได้แล้วค่ะ ผลิใบคะ มีใบใหม่ละอออ่อนๆออกมาอ้อนมาอุแว้ๆ ให้อุ้มยังคะ อย่าลืมนะ..กระซิบบอกพี่พุด พี่พุดอยากจะแต่งบทรับขวัญ เห่กล่อมถนอมขวัญถนอมนุช เจ้าสุดยอดแห่งดวงใจแม่พ่อ และผองน้องพี่ทุกดวงใจในร่มรักแห่งนี้ ที่เราหวังเฝ้ารอเฝ้าลุ้น.. เหลือเพียงอย่างเดียว ยังไม่กล้าบอกสูตร ไปวายวุ่นรัก ให้รู้จักทดลองในห้องหอห้องหับอิอิ ด้วยรักเจ้าบ่าวอิอิมากกว่าเจ้าสาว ที่พี่พุดแสนอิจฉามากนะอิอิ ราวคนในครอบครัวเดียวกันค่ะ
14 ตุลาคม 2547 10:09 น. - comment id 350796
สุดยอด ผลงานเยี่ยม ครับผม .. จาก : พายุ สุริยะ ******** พายุ..พระอาทิตย์พัดพราย ฉายแสงแห่งรักมาให้นะนาทีนี้ให้หหอมหัวใจแสนอบอุ่นละมุนละไมค่ะ หนาวในอกในใจเลยคลาย และ พุดพัดชาคงต้องจบบทคอมเมนท์ ยาวย้วยสวยแบบยานหวานจัด ไว้เพียงแค่นี้ก่อน เป็นผลงาน ที่ฝากยานคอมเมนท์ได้นาน และยาวที่สุดในรอบปีพลีใจพลีจิตเลย อย่างที่บางคน เคยฝากคำหวานให้พุดว่า ชอบและรักที่จะอ่านงานพุด และแม้กระทั่งคำคอมเมนท์ ตามที่ต่างๆที่ฝากไว้ เพราะเมื่อนานมาแล้วพุด มีเวลาตอบมากค่ะ นี่ละกระมัง ที่พุดถึงไม่อยากฝากไว้ให้กับ เพราะมักหนีไม่พ้นมัก จะยาวกว่างานเสียด้วยซ้ำ อิอิ เลยกลังงานหลักน้อยใจรัก ให้พุดมาเลือกเป็นนักอ่านนักวิจารณ์ ให้หวานหวังกำลังใจพลังใจ ในทางบวกแด่ทุกดวงใจแทนค่ะ ต้องหยุดใจรักไว้แค่นี้ก่อนนะคะ เด๋วจะกลับมาใหม่ค่ะ ด้วยรักล้นใจห่วงใยล้นทรวงค่ะ
14 ตุลาคม 2547 10:09 น. - comment id 350797
อยากตื่นลืมตาขขึ้นมาแล้วเห็นเธอนั่งอยู่ข้างๆ แต่มันคงไปไม่ได้...เพราะมันเป็นขอเพียงความฝันของผู้หญิงคนหนึ่ง...และมันคงเป็นไปไม่ได้ อาจเป็นเพราะว่าฉันยังคงฝังใจอยู่ในวันเวลาที่มีความสุขในวันเก่าที่มันผ่านมาแล้ว..จึงทำให้ฉันลืมเธอไม่ได้ แม้รู้ว่าเธอมีคนอื่น..แต่ในความรู้สึกของผู้หญิงคนนี้...เธอก็ยังเป็นของฉันคนนี้อยู่เสมอ ถึงแม้ว่าฉันไม่รู้ว่าเธอจะกลับมาเมื่อไร...ไม่ชิหนอะ..ที่จริงแล้วเธอคงไม่กลับมาหรอ แต่ฉันคนนี้ก็จะรอเธออยู่ตรงนี้ตรงที่ท่มีเราและความทรงจำของเราสองคน จาก..ปลายฟ้า..
14 ตุลาคม 2547 10:20 น. - comment id 350803
ขอให้สมปรารถนาในทุกสิ่งที่ปรารถนาค่ะคุณพุด ธรรมะสวัสดีค่ะ
14 ตุลาคม 2547 10:50 น. - comment id 350835
อยากให้ตอนจบ..ไม่ได้เป็นแค่ฝันไป ขอให้เกลียวฝันเกิดขึ้นจริงๆ งดงามมะเปลี่ยนเลยค่ะ คิดถึงค่า
14 ตุลาคม 2547 14:59 น. - comment id 350977
ไม่มีคำบรรยายคะพี่พุด อ่านแล้วเหมือนกำลังเข้าไปอยู่ในนั้นซะเอง ณ ปลายฟ้ามีเกลียวฝันอันงดงาม หยาดน้ำค้างพิสุทธิ์พราว ราวประกายมุกกลางเรียวตาเธอ ที่กำลังพร่างพรายราวสายฝน... ชอบคำเปรียบตรงนี้จังเลย ทำให้นึกถึงตัวเองยามมีน้ำตา งานเขียนพี่พุดงดงามเสมอคะ ชื่นชมจริง ๆ คิดถึงนะคะ เขียนเยอะ ๆ นะ จะติดตามคะ ^__^
14 ตุลาคม 2547 15:19 น. - comment id 350986
ขอให้ฝันนั้นงดงามตลอดไปนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
