จากไปได้นะ...คนดี ถ้าคิดว่าเส้นทางของเธอสายนี้ ดีกว่าทางที่เคยเดินกับฉัน จากไปเถอะนะ...ไม่ต้องห่วงกัน จะไม่เหนี่ยวรั้งเธอไว้เพียงแค่ฉัน หากเส้นทางข้างหน้าที่เธอมองเห็นนั้น งดงามกว่าที่-ที่เคยเดินกับฉันคนเดิม
28 พฤศจิกายน 2544 20:10 น. - comment id 21569
.....เสียสละดีจังอ่ะครับ เคยเป็นแบบนี้ แต่ ในที่สุดการจากไปหาใช่จากไปด้วยความยินดีที่จะไป.... .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...
28 พฤศจิกายน 2544 20:25 น. - comment id 21575
เสียสละและเข้มแข็งมากครับ
28 พฤศจิกายน 2544 21:11 น. - comment id 21591
รักคือการเสียสละนะ
28 พฤศจิกายน 2544 22:35 น. - comment id 21613
ใจกว้างจัง ระวังเสียใจนะ
29 พฤศจิกายน 2544 01:42 น. - comment id 21641
แล้วลึกๆ ละจ๊ะ.... จะรู้สึกอย่างไงเนี่ย... ไงพี่ก็เป็นกำลังใจให้น้องสาวคนนี้จ้า....
29 พฤศจิกายน 2544 02:01 น. - comment id 21644
....ขอบคุณทุก ๆ คนจริง ๆ ค่ะ.....อันนี้เป็นกลอนเก่าค่ะ ก็เลยเอามาให้อ่านกัน......ตอนนี้หัวใจแข็งแรงดีค่ะ//....ขอบคุณที่เป็นห่วงความรู้สึกค่ะ...พี่ชาย
29 พฤศจิกายน 2544 14:10 น. - comment id 21737
รักแท้คือการเสียสละ..จริงจ้ะ...แต่บางครั้งการเสียสละก็ทำให้เราเจ็บปวดเหมือนกันเนอะ...
29 พฤศจิกายน 2544 15:25 น. - comment id 21754
เพราะมากค่ะอ่านแล้วคิดถึงคนที่เรารักมากๆแต่ไม่รู้จะบอกเค้ายังไงค่ะว่าเรายังรักและแคร์
29 พฤศจิกายน 2544 16:51 น. - comment id 21774
ถ้าเป็นเราก็คงไม่รั้งไว้เหมือนกันในเมื่อใจเค้าไม่อยู่ รั้งไปก็ไร้ค่า ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นและคำชม
29 พฤศจิกายน 2544 19:20 น. - comment id 21821
อืมม.. นั่นสิน๊ะ..เพราะดีค่ะ