กินปลีแก้มสีทับทิม
นกตะวัน
เรานั่งอยู่อีกสักพักจึงอำลาเขาเขียวและสถานีเรดาร์ ปริญญ์ขับรถลงจากเขามาเรื่อยๆ ผ่านศาลเจ้าพ่อเขาเขียว จนเลยหลักกิโลเมตรที่ 1 มาหน่อย ผมจึงเห็นสมพงษ์กับพรรคพวกกำลังส่องกล้องดูนก จึงให้ปริญญ์ขับรถเลยไปหน่อย แล้วจอดรถไว้ที่ข้างทาง เราเดินมาสมทบจึงรู้ว่าพวกเขากำลังดู นกพญาปากกว้างลายเหลือง (Banded Broadbill) แต่มันบินจากไปแล้ว แต่ในไม่ช้า นกกินปลีแก้มสีทับทิม (Ruby-cheeked Sunbird) ตัวผู้บินออกมาโชว์ตัวบ้าง
เจ้ากินปลีสีแก้มแกมทับทิม
แต้มจิ้มลิ้มลุกระยับแดงขลับสวย
ต้องแสงแดดแผดเผาเฝ้าอำนวย
หลังเขียวด้วยดั่งมรกตใสสดวาว
คออกส้มอมแดงแฝงน้ำตาล
ท้องแสบซ่านบุษราคัมเหลืองฉ่ำฉาว
ดั่งอัญมณีมีปีกบินหลีกพราว
สะท้อนวาวแววใสไร้เลือนลาง
เทพไหนแสร้งแกล้งนกสีหกใส่
ส่องแสงไล้โลมลูบจูบไม่สร่าง
จึงแวววาวราวเก็จเม็ดพลอยค้าง
ประดับหว่างวนาผืนป่างาม
แต่ยามหลบซบเงาเหล่าไม้ใหญ่
แดดเคยไล้กลับเลือนเหมือนถูกหยาม
ขนเริ่มคล้ำดำหมดสีหดตาม
ความวาบหวามอ่อนไหวไม่เหลือเลย
เมื่อนกกินปลีแก้มสีทับทิมตัวนั้นบินหายเข้าไปในดงไม้แล้ว ผมกับปริญญ์จึงร่ำลาทุกคนแล้วขอตัวออกไปรับประทานอาหารเช้าที่ร้านอาหารเพราะเลยเวลามานานแล้ว ปริญญ์ใช้เวลาไม่นานนักจึงขับรถออกมาถึงร้านอาหารร้านเดิมที่เราแวะมาทานเมื่อวานนี้ วันนี้ไม่มี ผีเสื้อเหลืองหนามประดับเพชร (Jewelled Nawab) ออกมาเกาะให้เราเห็น แต่มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายปริญญ์ตามประสาเจ้าหน้าที่ที่ดี ปริญญ์บอกว่าเป็นหัวหน้าอุทยานฯ
ปลายฝน บนเขาใหญ่ 26
12 กันยายน 2547