มโหสถบัณฑิต ตอน ๑๑ (เรื่องท่อนไม้)

กุ้งหนามแดง

วันเวลาผ่านไปไม่สิ้นสุด
ราชบุรุษรายงานทุกการหนอ
วิเทหะเทวราชและปราชญ์รอ
อยากจะขอทดสอบลอบสั่งการ (๑๔๕)
องค์ราชันย์ให้หาตะเคียนท่อน
เลือกมาก่อนเจ็ดคืบวางช่างประสาน
กลึงจนกลมเป็นกระบองตามต้องการ
ทรงประทานรางวัลช่างนั้นไป (๑๔๖)
พระองค์นำตะเคียนที่เจียนแล้ว
ถามแน่แน่วสี่บัณฑิตคิดไฉน 
ด้านไหนต้นด้านไหนปลายคลี่คลายไว
สี่บัณฑิตรับไว้ส่งให้กัน (๑๔๗)
ต่างก็ตอบไม่ได้ปลายหรือต้น
สัปดนตะเคียนเวียนหัวหัน 
พระราชาตัดบทพจจำนรรจ์
จะส่งมันไปถิ่นปราจีนคาม (๑๔๘)
ไม้ตะเคียนถูกกลึงส่งถึงด่วน
จงใคร่ครวญให้ดีมีคำถาม
ต้นหรือปลายด้านใดให้ตีความ
จงตอบตามความจริงสิ่งที่เป็น (๑๔๙)
ตอบไม่ได้หรือนิ่งเฉยละเลยแล้ว
คงไม่แคล้วโทษทัณฑ์ท่านเคี่ยวเข็ญ
จะถูกปรับและจำต้องลำเค็ญ
ไม่วายเว้นเศรษฐีขี้ข้าเอย (๑๕๐)
ท่านเศรษฐีศิริวัฒกะ
รับภาระเต็มอกวิตกเผย
ถามผู้เฒ่าผู้แก่ยังแย่เลย
ไม่มีใครเฉลยอกเอ๋ยกรรม (๑๕๑)
จึงสอบถามความเห็นมโหสถ
เขายังอดไม่ได้ใจนึกขำ
คำถามเด็กเหลือเกินตื้นเขินทำ
จงเตรียมน้ำหนึ่งถังและเชือกดึง (๑๕๒)
เชือกผูกกลางไม้ท่อนก่อนลงแช่
ความจริงแท้ปรากฏมิคดขึง
ต้นหรือปลายหนักกว่าอย่าตะลึง
คาดไม่ถึงตอบสบายคลายกังวล (๑๕๓)
ด้านต้นหนักปักลงคงทิ้งดิ่ง
ด้านปลายทิ้งตัวตามงามด้วยผล
ทำเครื่องหมายให้รู้ในบัดดล
แล้วให้คนนำส่งองค์ราชันย์ (๑๕๔)
ความกระจ่างถูกต้องร้องว่าใช่
จึงถามไล่ใครบอกอย่าหลอกฉัน
มโหสถทายได้ให้กำนัล
พระทรงธรรม์พอพระทัยหาใดปาน (๑๕๕)
ควรเชิญมาได้หรือยังทั้งสี่ปราชญ์
หน้าประหลาดสี่คนปนขับขาน
หมากรุกดีปะทะหลายกระดาน
หนึ่งผลงานรอดูท่าพูดระรัว  (๑๕๖)
..